Gisteravond naar Suzanne Vega geweest, zo´n artiest waarvan je stiekem eigenlijk wel weet dat die geweldig is, maar waaraan je om de een of andere reden niet zoveel aandacht besteedt, wat erg zonde is. Gezien de teneur van haar repertoire had ik een vrij ingetogen persoon verwacht, het tegendeel bleek echter waar: tussen de liedjes door vertelde ze er lustig op los, over de liedjes zelf en over de tournee waar ze mee bezig is.
Op een gegeven moment kwam haar dochter Ruby (10 jaar oud) als "special guest" het podium op om belletjes te spelen bij een specifiek nummer waar, u raadt het al, belletjes onmisbaar bleken. Zij deed dit zéér serieus (helemaal foutloos!)en kreeg een welverdiend daverend applaus.
Erg grappig was Vega´s verklaring voor dit korte gastoptreden: "I want her to be a marine biologist. I´m trying to set a bad example!"
Ik was ook erg onder de indruk van het voorprogramma. Martyn Joseph kreeg met zijn bezielde repertoire, een gitaar, humor ("I´m on my own, my band was supposed to be here, but didn´t show up") en zijn krachtige stem het publiek zo ver dat ze écht aandacht aan hem besteedden en op een gegeven moment zelfs meezongen. Op zijn site meer info over hem; hij houdt ook een dagboekje bij, leuk om te lezen wat hij zelf van dit optreden vond!
Geen opmerkingen :
Een reactie posten