maandag 29 maart 2010

Post pleite post

Hoewel het voelt alsof het 3 maanden geleden was, was afgelopen maandag pas mijn laatste werkdag. Het was prettig om te merken dat men collectief verbijsterd was en het niet snapte; dat het niet aan mij ligt, wist ik al, maar het is toch fijn om dat bevestigd te zien. Al met al bleef het een verdrietig en emotioneel uitputtend afscheid, ik was blij dat Kattenfluisteraar T. me kwam ophalen, want dat in mijn eentje jankend het pand verlaten hangt me danig de strot uit.

En toen? Tja, geen idee. Tot en met 16 maart 10.00 uur was ik (en de rest van de wereld ongeveer) er nog heilig van overtuigd dat ik de rest van mijn secretariële carrière in die specifieke toko op die specifieke plek zou doorbrengen, dus het is even omschakelen, maar mezelf kennende zal dat uiteindelijk wel goed komen.

In de tussentijd ga ik een gat slaan in mijn "to do"-list, die met 67 items lichtelijk uit de hand begint te lopen en misschien zowaar tóch maar dat verslagje over het optreden van Imogen Heap afschrijven. Eén ding hoef ik in ieder geval niet meer te doen en dat is met mijn (heel erg figuurlijke!!! ;-P) koevoet bij IBG/DUO op bezoek gaan: ze hebben zowaar uit zichzelf de door mij gepasste 416 euro en 02 cent teruggestort en de zaak is afgehandeld. Kortom: IBG/DUO en ik zijn weer vriendjes. Voor zo lang als het duurt, natuurlijk, maar toch: vriendjes. En dat stemt hoopvol. :-)

dinsdag 16 maart 2010

When it rains, it pours :-(

Bleef ik in mijn laatste post nog eufemistisch, nu is de kogel door de kerk: die baan, u weet wel, met dat raam? Vanaf 1 april is hij niet langer van mij. Nee, dat is geen grap. Hoewel ik volgens The Powers That Be mijn werk uitstékend (directe quote: "en meer dan!") doe, ben ik te vaak ziek. Ze "durven" het dan ook niet aan om me een vast contract te geven en een tijdelijk contract is geen optie meer, omdat ik er in totaal al 3 gehad heb.

Ja, deze redenatie ontbeert elke vorm van conventionele logica, is hoogst oneerlijk en waarschijnlijk ook rándje niet legaal, maar ik geloof sterk in "Waar men mij niet wil hebben, daar wil ik ook niet zijn" en ga er dan ook geen verdere energie in steken, laat staan me inlaten met de half-shady "oplossing" die ze voor me bedacht hebben. Een "oplossing" die overigens tot een nóg groter takenpakket en meer verantwoordelijkheden zou leiden... Snapt u hem nog? Ik niet meer.

Als mijn metafoor-eekhoorn kon praten, zou hij zeggen: "Het klinkt als "Ik hou van je, je bent geweldig! Toch maak ik het uit. Maar ik wil nog wel losse hoemptie met je hebben!"" en dat ben ik eigenlijk wel met hem eens. ;-) Maar goed, ondanks dat ik er uiterst, uiterst verdrietig over ben, maak ik de komende dagen mijn werk netjes af, waarna ik me ga beraden op wat ik verder met mijn existens ga aanvangen.

En omdat uiteraard Altijd Alles Tegelijk komt, is mijn Australische tante vorige week overleden, en kreeg ik vandaag én een mailtje van deze persoon (nog niet geopend, durf niet) én weer een fijne rekening van de IBG/DUO voor het lieve bedrag van 416 euro... Gelukkig houdt Rood wél van mij! :-)

woensdag 10 maart 2010

Maart roert staart

Hier in en om Huize Poelekie is het leven wat woelig en ook wel wat naar. Dit leidt per definitie tot radiostiltes hier op LogPoes, zeker als het om, zoals in dit geval, embargogevoelige informatie gaat. Radiostiltes leiden vervolgens weer tot (niet)schrijfstress, dus vandaar deze korte huishoudelijke mededeling met betrekking tot de zaken waarover ik wél kan schrijven: stem doet het weer, hoest is weg, bloeddruk is perfect, IBG/DUO en diverse andere instanties zijn eikels, últra mensen zijn últra, Bass of Awesomeness = still awesome. Dat u het even weet. We'll get back to you, eventually.

In de tussentijd zijn er tweets en Project 365.

Blog Design by Get Polished