Om half 11 vanochtend sprong ik in het maar liefst 16 graden "warme" water. Na een kwartier was ik dusdanig bevroren dat het tot vanmiddag 16 uur geduurd heeft voor ik mijn bovenarmen weer voelde!
Cath was een behoorlijk stuk stoerder dan ik vandaag: zij heeft maar liefst EEN HALF UUR LANG baantjes getrokken. *bows down to the master*
Ook hij over wie ik het weer veel te vaak heb de laatste tijd was stoer: hij zwom 40 meter onder water en kwam vrolijk boven op de plek waar ik stilletjes "Ik ben een ijsblokje!" jammerend heen en weer dobberde.
Morgen ga ik voor de 20 minuten! Zou het helpen als ik nu alvast begin met rillen?
zaterdag 29 april 2006
donderdag 27 april 2006
Hardleers?
Misschien moet ik maar een vaste categorie “Noot aan zelf” instellen, met nuttige dingen die ik nu eindelijk eens moet gaan onthouden. Met stip op 2 (dit staat op 1): “Ziek Altijd Goed Uit, Anders Wordt Je Later Dubbel Ziek”.
Ik heb er dan ook behoorlijk voor geboet dat ik ondanks ziekte mijn zwemdiploma moest en zou halen: een fikse voorhoofdsholteontsteking (leuk woord voor galgje) heeft me anderhalve week in bed gehouden. Gelukkig ben ik net op tijd beter voor de opening van het buitenbad dit weekend…
*hoort katten iets mompelen over ezels en stenen*
Ik heb er dan ook behoorlijk voor geboet dat ik ondanks ziekte mijn zwemdiploma moest en zou halen: een fikse voorhoofdsholteontsteking (leuk woord voor galgje) heeft me anderhalve week in bed gehouden. Gelukkig ben ik net op tijd beter voor de opening van het buitenbad dit weekend…
*hoort katten iets mompelen over ezels en stenen*
woensdag 12 april 2006
Zwemdiploma B!
Yay! Sinds kwart voor 10 vanavond ben ik de zeer trotse bezitster van een B diploma!
*rent "Ïk ben gaaf!!! gillend heen en weer met de armen boven het hoofd zwaaiend*
*rent "Ïk ben gaaf!!! gillend heen en weer met de armen boven het hoofd zwaaiend*
dinsdag 11 april 2006
De kaartjesscoor-avonturen van Mevrouw (en Meneer!) de Poes
Vorige week maandag belde vriendin M. jodelend op: “Ze komt!!!” Nu ken ik M. al sinds haar “elke vrijdagmiddag playback ik Madonna”-dagen op de lagere school, dus ik wist genoeg: “ze” was niemand minder dan Madonna, en er moest snel een kaartjes-scoor-strategie ontwikkeld worden.
De verschillende opties werden bekeken: Proberen online kaartjes te bestellen is alleen leuk als het je niet werkelijk uitmaakt of je gaat of niet. Geen optie dus. In Amsterdam is 50% van de mannen gay, dus voor het postkantoor aan de Singel gaan zitten is wel erg gezellig, maar zet geen zoden aan de dijk: de echte fans liggen daar een dag van tevoren al voor de deur, en dát ging ons nou weer een stapje te ver. Wij kamperen niet, ook niet voor Madonna.
Uiteindelijk werd besloten dat ik rond een uur of half 8 in Utrecht voor het postkantoor zou gaan zitten. Later was te laat, vroeger was niet mogelijk omdat de bus vanuit de Uithof (waar ik zou gaan logeren bij Meneer de Poes) niet eerder rijdt. Hopelijk was het vroeg genoeg…
Op zaterdagochtend werd ik zó uitgeput en misselijk wakker dat Meneer de Poes me opdroeg om nog wat te gaan dutten: hij zou wel vast in de rij gaan zitten. Ja, er zitten écht vleugeltjes verstopt onder die freedive-t-shirts!
Na nog wat gedut te hebben stond ik om 8 uur op en kwam uiteindelijk om kwart voor 9 aan bij het Neude, waar Meneer de Poes op de trap van het postkantoor zat, omgeven door een veertigtal hardcore-Madonnafans. Enkelen daarvan hadden inderdaad voor de deur geslapen…
Er waren geruchten dat er bij de Free Record Shop verderop nog maar een paar mensen stonden. Ik besloot daar te gaan kijken en inderdaad: ik was de 4e in de rij! De fans onderling regelen “wie is aan de beurt” op een superhandige manier: zodra je aan komt lopen, krijg je een nummer op je hand geschreven. Zo kun je eventueel nog naar het toilet of pinnen, en krijg je in ieder geval geen “ik stond hier eerst”-ruzies of voordringerij.
In het uur dat volgde werden er onderlinge combinatieafspraken gemaakt om te zorgen dat zoveel mogelijk mensen kaartjes konden bestellen. Dit ging zó georganiseerd en handig dat ik alle werkgevers die op zoek zijn naar goede logistieke planners wil aanraden te gaan werven onder Madonna-fans ;-)
Rond 5 voor 10 begon de rij toch lichtelijk nerveus te worden: de verkoopjongens waren niet bijster enthousiast en zagen er niet uit alsof ze de noodzaak van snel werken inzagen. Het bleek echter mee te vallen: om 10 uur begon de verkoop en op 3 over 10 had ik twee kaarten! Yay! *insert Tijgerswing* Een belletje met Meneer de Poes leerde me dat ook híj 2 kaartjes had weten te scoren. Toen hadden we er 4, twee zit- en twee staanplaatsen!
Ondertussen was vriendin M. in Utrecht aangekomen. Zij was zo mogelijk nog blijer dan ik dat we kaarten hadden. Ik liet het aan haar over om te beslissen of ze liever wilde zitten of staan, en aangezien ze relatief klein is, besloot ze voor de zitplaatsen te gaan. Met de twee resterende kaarten kon ik een andere fan, die urenlang voor een Free Record Shop had gezeten waarvan de kaartjesmachine het niet bleek te doen, zeer gelukkig maken.
Na al deze spanning op de vroege ochtend togen we naar de Bijenkorf waar we een fijn hapje nuttigden. Mezelf kennende krijg ik zo’n 5 dagen voor het concert een realiseer/besef-moment: “Aaah! Ik ga naar Madonna!”
De verschillende opties werden bekeken: Proberen online kaartjes te bestellen is alleen leuk als het je niet werkelijk uitmaakt of je gaat of niet. Geen optie dus. In Amsterdam is 50% van de mannen gay, dus voor het postkantoor aan de Singel gaan zitten is wel erg gezellig, maar zet geen zoden aan de dijk: de echte fans liggen daar een dag van tevoren al voor de deur, en dát ging ons nou weer een stapje te ver. Wij kamperen niet, ook niet voor Madonna.
Uiteindelijk werd besloten dat ik rond een uur of half 8 in Utrecht voor het postkantoor zou gaan zitten. Later was te laat, vroeger was niet mogelijk omdat de bus vanuit de Uithof (waar ik zou gaan logeren bij Meneer de Poes) niet eerder rijdt. Hopelijk was het vroeg genoeg…
Op zaterdagochtend werd ik zó uitgeput en misselijk wakker dat Meneer de Poes me opdroeg om nog wat te gaan dutten: hij zou wel vast in de rij gaan zitten. Ja, er zitten écht vleugeltjes verstopt onder die freedive-t-shirts!
Na nog wat gedut te hebben stond ik om 8 uur op en kwam uiteindelijk om kwart voor 9 aan bij het Neude, waar Meneer de Poes op de trap van het postkantoor zat, omgeven door een veertigtal hardcore-Madonnafans. Enkelen daarvan hadden inderdaad voor de deur geslapen…
Er waren geruchten dat er bij de Free Record Shop verderop nog maar een paar mensen stonden. Ik besloot daar te gaan kijken en inderdaad: ik was de 4e in de rij! De fans onderling regelen “wie is aan de beurt” op een superhandige manier: zodra je aan komt lopen, krijg je een nummer op je hand geschreven. Zo kun je eventueel nog naar het toilet of pinnen, en krijg je in ieder geval geen “ik stond hier eerst”-ruzies of voordringerij.
In het uur dat volgde werden er onderlinge combinatieafspraken gemaakt om te zorgen dat zoveel mogelijk mensen kaartjes konden bestellen. Dit ging zó georganiseerd en handig dat ik alle werkgevers die op zoek zijn naar goede logistieke planners wil aanraden te gaan werven onder Madonna-fans ;-)
Rond 5 voor 10 begon de rij toch lichtelijk nerveus te worden: de verkoopjongens waren niet bijster enthousiast en zagen er niet uit alsof ze de noodzaak van snel werken inzagen. Het bleek echter mee te vallen: om 10 uur begon de verkoop en op 3 over 10 had ik twee kaarten! Yay! *insert Tijgerswing* Een belletje met Meneer de Poes leerde me dat ook híj 2 kaartjes had weten te scoren. Toen hadden we er 4, twee zit- en twee staanplaatsen!
Ondertussen was vriendin M. in Utrecht aangekomen. Zij was zo mogelijk nog blijer dan ik dat we kaarten hadden. Ik liet het aan haar over om te beslissen of ze liever wilde zitten of staan, en aangezien ze relatief klein is, besloot ze voor de zitplaatsen te gaan. Met de twee resterende kaarten kon ik een andere fan, die urenlang voor een Free Record Shop had gezeten waarvan de kaartjesmachine het niet bleek te doen, zeer gelukkig maken.
Na al deze spanning op de vroege ochtend togen we naar de Bijenkorf waar we een fijn hapje nuttigden. Mezelf kennende krijg ik zo’n 5 dagen voor het concert een realiseer/besef-moment: “Aaah! Ik ga naar Madonna!”
maandag 10 april 2006
Uitgejogd
Zo, het ziet er zowaar naar uit dat we eindelijk een beetje uitgerend zijn hier in Huize Poelekie. Een artikel over de spannende belevenissen van dit weekend volgt morgen. Stay tuned! ;-)
woensdag 5 april 2006
Noot aan zelf
Er zitten slechts 24 uren in een dag, en 7 dagen in 1 week. Echt waar. *rent nog wat meer achter zichzelf aan*