Verslagen van feestjes doen het feest over het algemeen geen enkele eer aan. Ze zijn altijd incompleet, de sfeer komt op papier niet over en vaak wordt het toch een “entoenentoen”-verhaal. Zo ook dit verslag, maargoed, één verslag is beter dan géén verslag! ;-)
Afgelopen zondag stond alles in Huize Poelekie in het teken van het Grote Onjaardagsfeest. The Big Kahuna had zich ongelooflijk uitgesloofd en bijna onmenselijke hoeveelheden hap voorbereid, Apneist had het plein versierd en ik had mijn haar rechtgetrokken, kortom: we waren klaar voor gezelligheid!
En die kwam er! Goatgod en zijn huisgenote Silke waren de eerste twee gasten, die gewapend met 2 gigantische muziekbloemen aan kwamen lopen. Ook namen ze een “unflower” in een blikje mee, hoe die zich gaat ontwikkelen kunt u binnenkort hier volgen.
Tragisch genoeg zijn de foto’s die ik tot halverwege de middag gemaakt heb in rook opgegaan, zelfs twee verschillende recoveryprogrammas konden ze niet achterhalen. Behalve dat er zo’n 35 enorm leuke fotomomenten voorgoed verloren zijn gegaan, kan ik nu ook niet meer spieken wie er in welke volgorde aankwam.
Als ik me niet vergis waren dat Smartlap en Breyten, bewapend met een gezinsverpakking cadeautjes. Taart, drankjes en hapjes werden gestaag aangevoerd en men raakte gezellig aan de klets over vanalles en nog wat. Ik dirigeerde ondertussen de familie (ouders en broer) van Apneist telefonisch de goede kant op, want Amsterdam is nogal een doolhof, zeker als je met de auto komt.
Toen ook zij veilig en wel op het jeu de boule plein zaten en voorzien waren van taart en drinken, kwamen er in een vrij rap tempo een boel gasten bij: Cath, Thonis en Masha kwamen aangewandeld en niet veel later maakte ook het hilarische pasgetrouwde stel haar opwachting.
Ik hobbelde wat van links naar rechts, pakte cadeautjes uit, maakte wat geweldige foto’s die dus helaas nooit het daglicht zullen zien, liet mijn huis zien aan mensen die er nog nooit geweest waren, bracht wat drankjes, kletste wat bij, knufte nog even mijn katten en hapte wat fijne hap weg. Helaas was het toen alweer tijd voor een aantal vroegkomers en ver-weg-woners om huiswaarts te gaan. Het enige “nadeel” van dit soort feestjes is dat je eigenlijk nooit genoeg tijd hebt met iedereen uitgebreid te praten.
Ondertussen in de keuken was The Big Kahuna ernstig op dreef: na de zoete en de hartige taarten was het tijd voor diverse maaltijdsalades. Apneist werd gedurende de middag regelmatig telefonisch op de hoogte gehouden van de locatie van een van de genodigden. Dit zorgde behalve voor hilariteit ook voor weddenschappen: komt ie, of komt ie niet, en zo ja: hoe laat?
Uiteindelijk kwam ie, en maakte zijn late aanwezigheid meer dan goed met een heuse buikspierrolperformance! Quote van een van de aanwezige dames: “Als ik kwijl moet je het zeggen!”
De grote verrassing van de avond was dat Lavenslayer en Jeronimo belden dat ze in de buurt waren en langskwamen. Ondanks strenge afspraken vooraf (“Om 21.00 uur schoppen we iedereen naar huis want Apneist moet er om 06.00 uur uit!”) liep het feest door tot iets na 22.00 uur. Iets wat ik overigens helemaal niet erg vond, het was erg gezellig, en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar! Volgend jaar weer?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten