In en om

Gek genoeg vind ik het schrijven van ~life updates~ het stomste wat er is (want wie ben ik en waarom zou ik en who cares?), terwijl ik het van anderen JUIST altijd erg leuk vind om te lezen. Zoals ik hardop tegen mezelf zou zeggen: "Leuk die discrepantie, meid!" En ja, ik leuter met enige regelmaat hardop tegen mezelf en ja, dat is significant maller sinds ik geen katten meer heb. Maar dit, zoals wel vaker, geheel terzijde.

Hoe het er in en om Huize Poelekie voor staat - een leutige lijst:

• De eerste griep van het jaar is binnen! Ondanks dat ik mij bruut ellendig voelde, ben ik toch naar al mijn colleges gegaan, slapen/college/dutje/studeren/slapen/college-style, want ik ben een bikkel. En ondertussen alweer bijna beter.
• Wel 3 hele weken lang leek het erop dat mijn Sketchbook Project 2013 entry ergens verloren geraakt was tussen hier en Brooklyn. Afgelopen donderdag kwam gelukkig het verlossende bericht dat het boekje terecht was en gecatalogiseerd. Of het nog mee op tournee gaat is mij nog niet geheel duidelijk, maar ik ben al lang blij dat het (fysieke, ik had uiteraard scans gemaakt) ding niet voorgoed verdwenen is.
• Er is weer eens Ongein op het Plein:
  
  
  
  En ja, ook deze keer geheel onaangekondigd. Ik ben benieuwd hoe lang het deze keer duurt.
• Na sinds oktober zo'n 300 keer de IKEA site gecheckt te hebben, bleek de fauteuil waar ik echt ENORM op aasde eindelijk voorradig. De ernst van mijn aas wordt de mensen die mij een beetje kennen geheel duidelijk als ik vertel dat ik in mijn eentje, met de rijdende vuilcontainer metro naar IKEA ben afgereisd, waarna ik hem (34 hele kilo's!!!) in mijn eentje mijn huis ingesleept heb, omdat de bezorgmeneren hem mét doos niet door mijn halletje kregen en zónder doos niet mogen verplaatsen. Ik moest wel even razend op de wereld in het algemeen en iedereen in het bijzonder worden voordat ik de oerkracht uit mijn tenen kon opdiepen, maar hij staat:
  
  
  
  Sjeun issie he? En ja, precies zo comfortabel als hij eruit ziet.
• The Big Kahuna en ik bakten een glutenvrij brood. We dachten simpel te beginnen en kochten een pak glutenvrije broodmix en lieten de broodbakmachine haar werk doen. Na een uurtje of wat was het brood klaar en het zag er als volgt uit:
  
  
  Brodig, toch? Dat dachten wij ook. Toen namen wij een hap.
  
  TBK, voorzichtigjes: "Eh... 't is eh, wel een beetje, eh, zout..."
  PdeV, nadat ze het stuk brood uitgespuugd had: "Ik heb in oceanen gezwommen die minder zout waren!!!"
  
  Het was, kortom, geen succes. Gelukkig ben ik nu in het bezit van dit broodbakboek en een fris-bij-de-Action (wat overigens een behoorlijk geniale winkel is) gescoord bakblik, en waag ik uiterst binnenkort weer een poging. Ik houd u op de hoogte!

Andere dingen die ik zoal doe: met enige regelmaat "Waarom woon ik niet in Ellleeeeeeehj!" jengelen, want ik ben wel klaar met die sneeuw en die f*ckkou (ja, dat is 1 woord), RuPaul's Drag Race season 5 volgen, redelijk extreem obsessief bezig zijn met het plannen van mijn toekomst (hierover uiteraard meer zodra dingen officieel zijn) en op een huishoudkick(!) zitten. Ja, dat laatste vind ik ook lichtelijk beangstigend. Zou ik dan eindelijk ~volwassen~ aan het worden zijn? *wordt spontaan mild nerveus*

Mocht u nog wat manieren weten om ongein van je plein te verwijderen, broodbak-protips hebben en/of leutige verhandelingen over uw activité zo in en om kwijt willen, dan kunt u dat in het reactievak mikken. Als u denkt "Nou nee, ik heb net deze hele verhandeling doorgenomen en nu is het tijd voor een koekje", dan eh, hoop ik dat u een fijn koekje in huis heeft. Ofzoiets. (file under: tijd voor een cursus "Hoe brei ik een fatsoenlijk einde aan een veel te lange, hak-tak blogpost")