Liefde is...

...de AIDA calendar googlen en in je favorieten opnemen...

Ménage de Jean Pierre

Ik geef eerlijk toe: ik heb geen talent voor huishouden en/of opruimen. Ik heb er ook een schurfthekel aan. Mijn manier van huishouden gaat als volgt: ik doe het hoogst noodzakelijke en kijk op een gegeven moment om me heen, brul: "Jemigwatishethiereenteringbende!" en sla dan aan het uitmesten. Ik heb dan ook grenzenloze bewondering voor dat slag mensen, u kent ze wel, bij wie het huis altijd, maar dan ook altijd, opgeruimd is. Er staat nooit vaat op het (smetteloze) aanrecht. Er slingert nooit was die nog gestreken/opgeruimd moet worden. Het bureau is altijd geordend en papierstapel vrij. Ze hebben geen nutteloze prullies. En zelfs als ze 3 katten hebben ligt er nooit kattenhaar, laat staan dat je kattenkwijl of semi-ranzige bakken aantreft. Ze doen op tijd boodschappen, koken standaard ontzettend interessante gerechten, zijn zelf ook altijd fris gewassen en dragen gestreken (en uiteraard kattenhaarvrije) kleding. Hoe doen ze dat? Kan ik het ook leren? Downloaden misschien? Tips en ideeën zijn zeer welkom!

Life on the side

Hmm, zou het dan toch echt waar zijn dat je óf blogt, óf een leven hebt? ;-P Hier in Huize Poelekie houden wij ons momenteel druk bezig met salsadansen, zwemles, Effectieve bedrijfscorrespondentie Engels, de dansjes uit JLo´s "Get Right"-video analyseren, leren smssen in een normaal tempo, lánge emails schrijven, malle maar hilarische feestjes met lieve gezellige mensen bezoeken, gniffelen om de homo erotische subtoon in een niet nader te noemen cultfilm, E.R. kijken en daarnaast doen we bovendien ook nog vergeefse pogingen fysiek niet te bezwijken aan de combinatie slaapgebrek, hooikoorts, chloor/rook-allergie, lanterfanten en hormonale schommelingen. Het zal u dan ook niet verbazen dat mijn haar de afgelopen twee weken in permanente (pun intended) Hermione-staat verkeert...tijd om de stijltang maar eens een workout te geven lijkt me!

Nb: voor al dan niet hilarische levenslessen verwijs ik u naar het blog van Dave Navarro, mijn (niet zo) nieuwe goeroe.

Mysterie

Gisteren ontving ik een brief uit Victoria, Australië. Ik was niet erg verrast, aangezien ik daar familie heb wonen die ik op ga zoeken. Vreemd genoeg bleek de brief niet voor mij, maar voor de vorige bewoner die hier ondertussen al 8 jaar geleden vertrokken is. Na via mijn buurvrouw zijn nummer gekregen te hebben belde ik hem, wat een hilarisch gesprek opleverde, aangezien hij niemand kende in Australië en de naam van de afzender ook geen belletje deed rinkelen! Morgen zend ik de brief door, ik denk dat ik er toch stiekem een briefje bij doe waarin ik vraag of hij me wil laten weten wat het nou is, zo nieuwsgierig ben ik! Wordt (hopelijk) vervolgd!