Mooi is hij hè? Ik ben er helemaal gelukkig mee! Yay! Blij!
vrijdag 30 juni 2006
Elk nadeel hep ze voordeel
Nee, vreest niet, dit stukje gaat niet over voetbal! Dit jaar ga ik, ondanks dat vliegwinkel me mailtjes blijft sturen met "Ontdek Scandinavië in alle rust!", niet op vakantie. Het voordeel daarvan is dat ik van (een deel van) mijn vakantiegeld eindelijk eindelijk eindelijk een Alphasmart Neo heb gekocht!
Mooi is hij hè? Ik ben er helemaal gelukkig mee! Yay! Blij!
Mooi is hij hè? Ik ben er helemaal gelukkig mee! Yay! Blij!
dinsdag 27 juni 2006
Ten Top Trivia Tips about Logpoes!
Ten Top Trivia Tips about LogPoes!
- Native Americans never actually ate LogPoes; killing such a timid prey was thought to indicate laziness.
- Humans have 46 chromosomes, peas have 14, and LogPoes has 7.
- While sleeping, fifteen percent of men snore, and ten percent grind their LogPoes.
- LogPoes is the only king without a moustache on the standard pack of cards.
- Research indicates that LogPoes will be attracted to people who have recently eaten bananas.
- The porpoise is second to LogPoes as the most intelligent animal on the planet.
- LogPoes can live for up to a week without a head.
- The patron saint of LogPoes is Saint Eugenie.
- Some hotels in Las Vegas have LogPoes floating in their swimming pools!
- In a pinch, the skin from a shark can be used as LogPoes!
vrijdag 23 juni 2006
Het Grote Onjaardagfeest Verslag (HGOV)
Verslagen van feestjes doen het feest over het algemeen geen enkele eer aan. Ze zijn altijd incompleet, de sfeer komt op papier niet over en vaak wordt het toch een “entoenentoen”-verhaal. Zo ook dit verslag, maargoed, één verslag is beter dan géén verslag! ;-)
Afgelopen zondag stond alles in Huize Poelekie in het teken van het Grote Onjaardagsfeest. The Big Kahuna had zich ongelooflijk uitgesloofd en bijna onmenselijke hoeveelheden hap voorbereid, Apneist had het plein versierd en ik had mijn haar rechtgetrokken, kortom: we waren klaar voor gezelligheid!
En die kwam er! Goatgod en zijn huisgenote Silke waren de eerste twee gasten, die gewapend met 2 gigantische muziekbloemen aan kwamen lopen. Ook namen ze een “unflower” in een blikje mee, hoe die zich gaat ontwikkelen kunt u binnenkort hier volgen.
Tragisch genoeg zijn de foto’s die ik tot halverwege de middag gemaakt heb in rook opgegaan, zelfs twee verschillende recoveryprogrammas konden ze niet achterhalen. Behalve dat er zo’n 35 enorm leuke fotomomenten voorgoed verloren zijn gegaan, kan ik nu ook niet meer spieken wie er in welke volgorde aankwam.
Als ik me niet vergis waren dat Smartlap en Breyten, bewapend met een gezinsverpakking cadeautjes. Taart, drankjes en hapjes werden gestaag aangevoerd en men raakte gezellig aan de klets over vanalles en nog wat. Ik dirigeerde ondertussen de familie (ouders en broer) van Apneist telefonisch de goede kant op, want Amsterdam is nogal een doolhof, zeker als je met de auto komt.
Toen ook zij veilig en wel op het jeu de boule plein zaten en voorzien waren van taart en drinken, kwamen er in een vrij rap tempo een boel gasten bij: Cath, Thonis en Masha kwamen aangewandeld en niet veel later maakte ook het hilarische pasgetrouwde stel haar opwachting.
Ik hobbelde wat van links naar rechts, pakte cadeautjes uit, maakte wat geweldige foto’s die dus helaas nooit het daglicht zullen zien, liet mijn huis zien aan mensen die er nog nooit geweest waren, bracht wat drankjes, kletste wat bij, knufte nog even mijn katten en hapte wat fijne hap weg. Helaas was het toen alweer tijd voor een aantal vroegkomers en ver-weg-woners om huiswaarts te gaan. Het enige “nadeel” van dit soort feestjes is dat je eigenlijk nooit genoeg tijd hebt met iedereen uitgebreid te praten.
Ondertussen in de keuken was The Big Kahuna ernstig op dreef: na de zoete en de hartige taarten was het tijd voor diverse maaltijdsalades. Apneist werd gedurende de middag regelmatig telefonisch op de hoogte gehouden van de locatie van een van de genodigden. Dit zorgde behalve voor hilariteit ook voor weddenschappen: komt ie, of komt ie niet, en zo ja: hoe laat?
Uiteindelijk kwam ie, en maakte zijn late aanwezigheid meer dan goed met een heuse buikspierrolperformance! Quote van een van de aanwezige dames: “Als ik kwijl moet je het zeggen!”
De grote verrassing van de avond was dat Lavenslayer en Jeronimo belden dat ze in de buurt waren en langskwamen. Ondanks strenge afspraken vooraf (“Om 21.00 uur schoppen we iedereen naar huis want Apneist moet er om 06.00 uur uit!”) liep het feest door tot iets na 22.00 uur. Iets wat ik overigens helemaal niet erg vond, het was erg gezellig, en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar! Volgend jaar weer?
Afgelopen zondag stond alles in Huize Poelekie in het teken van het Grote Onjaardagsfeest. The Big Kahuna had zich ongelooflijk uitgesloofd en bijna onmenselijke hoeveelheden hap voorbereid, Apneist had het plein versierd en ik had mijn haar rechtgetrokken, kortom: we waren klaar voor gezelligheid!
En die kwam er! Goatgod en zijn huisgenote Silke waren de eerste twee gasten, die gewapend met 2 gigantische muziekbloemen aan kwamen lopen. Ook namen ze een “unflower” in een blikje mee, hoe die zich gaat ontwikkelen kunt u binnenkort hier volgen.
Tragisch genoeg zijn de foto’s die ik tot halverwege de middag gemaakt heb in rook opgegaan, zelfs twee verschillende recoveryprogrammas konden ze niet achterhalen. Behalve dat er zo’n 35 enorm leuke fotomomenten voorgoed verloren zijn gegaan, kan ik nu ook niet meer spieken wie er in welke volgorde aankwam.
Als ik me niet vergis waren dat Smartlap en Breyten, bewapend met een gezinsverpakking cadeautjes. Taart, drankjes en hapjes werden gestaag aangevoerd en men raakte gezellig aan de klets over vanalles en nog wat. Ik dirigeerde ondertussen de familie (ouders en broer) van Apneist telefonisch de goede kant op, want Amsterdam is nogal een doolhof, zeker als je met de auto komt.
Toen ook zij veilig en wel op het jeu de boule plein zaten en voorzien waren van taart en drinken, kwamen er in een vrij rap tempo een boel gasten bij: Cath, Thonis en Masha kwamen aangewandeld en niet veel later maakte ook het hilarische pasgetrouwde stel haar opwachting.
Ik hobbelde wat van links naar rechts, pakte cadeautjes uit, maakte wat geweldige foto’s die dus helaas nooit het daglicht zullen zien, liet mijn huis zien aan mensen die er nog nooit geweest waren, bracht wat drankjes, kletste wat bij, knufte nog even mijn katten en hapte wat fijne hap weg. Helaas was het toen alweer tijd voor een aantal vroegkomers en ver-weg-woners om huiswaarts te gaan. Het enige “nadeel” van dit soort feestjes is dat je eigenlijk nooit genoeg tijd hebt met iedereen uitgebreid te praten.
Ondertussen in de keuken was The Big Kahuna ernstig op dreef: na de zoete en de hartige taarten was het tijd voor diverse maaltijdsalades. Apneist werd gedurende de middag regelmatig telefonisch op de hoogte gehouden van de locatie van een van de genodigden. Dit zorgde behalve voor hilariteit ook voor weddenschappen: komt ie, of komt ie niet, en zo ja: hoe laat?
Uiteindelijk kwam ie, en maakte zijn late aanwezigheid meer dan goed met een heuse buikspierrolperformance! Quote van een van de aanwezige dames: “Als ik kwijl moet je het zeggen!”
De grote verrassing van de avond was dat Lavenslayer en Jeronimo belden dat ze in de buurt waren en langskwamen. Ondanks strenge afspraken vooraf (“Om 21.00 uur schoppen we iedereen naar huis want Apneist moet er om 06.00 uur uit!”) liep het feest door tot iets na 22.00 uur. Iets wat ik overigens helemaal niet erg vond, het was erg gezellig, en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar! Volgend jaar weer?
woensdag 21 juni 2006
SmoezenPoes
Ok, met z'n allen:
"Smoes Smoes SmoezenPoes
Smoes Smoes SmoezenPoes
SmoezenPoes
SmoezenPoes
SmoezenSmoezenSmoezenPoesPoesPoes"
Oftewel: het verslag is nog niet af, ik hoop het morgen af te kunnen ronden, zo niet dan wordt het vrijdag, maar het komt er echt echt echt aan! Beloofd!
"Smoes Smoes SmoezenPoes
Smoes Smoes SmoezenPoes
SmoezenPoes
SmoezenPoes
SmoezenSmoezenSmoezenPoesPoesPoes"
Oftewel: het verslag is nog niet af, ik hoop het morgen af te kunnen ronden, zo niet dan wordt het vrijdag, maar het komt er echt echt echt aan! Beloofd!
dinsdag 20 juni 2006
zaterdag 17 juni 2006
Ready for your closeup?
Yup, het seizoen is weer begonnen: Rood werd net op de foto gezet door een voorbijganger en ondanks zijn oncharmant geschoren nek poseerde hij als vanouds. Ik geloof dat we wel kunnen stellen dat het goed gaat!
dinsdag 13 juni 2006
Hier in Huize Poelekie...
...begint het leven weer “normaal” te worden. We (Kattenfluisteraar T. en ik) mikken Rood nog steeds 2 keer per dag een antibioticumpil in zijn snoet en jassen vervolgens een spuit insuline in zijn donder, maar de 8 tot 10 voedingen per dag (ja, spuit in snoet) zijn gelukkig verleden tijd. Ik had nooit gedacht dat ik het zó geweldig zou vinden om een kat te zien eten!
Door alle commotie heb ik Dordtdive moeten missen, maar ik wil toch nog even de aandacht vestigen op de geweldige prestatie die Meneer de Poes heeft neergezet: 2 personal bests in 1 wedstrijd is gewoon supermiauw! Echt wel!
Zo, en nu ga ik mijn ventilator maar eens aanzetten...
Door alle commotie heb ik Dordtdive moeten missen, maar ik wil toch nog even de aandacht vestigen op de geweldige prestatie die Meneer de Poes heeft neergezet: 2 personal bests in 1 wedstrijd is gewoon supermiauw! Echt wel!
Zo, en nu ga ik mijn ventilator maar eens aanzetten...
donderdag 8 juni 2006
Hoera! Rood eet!
Nadat het in de loop van de week langzaam maar zeker beter ging met Rood, is vandaag toch wel de dag van de Grote Doorbraak: Rood sprong uit zijn hangmand, liep naar de keuken en begon spontaan te eten!
Ook de dierenarts was vanochtend positief, Roods suikergehalte is normaal en gezien zijn gedrag ziet het er naar uit dat de lever weer min of meer doet wat hij moet doen. Het lijkt erop dat we het ergste gehad hebben… fingers crossed!
Ook de dierenarts was vanochtend positief, Roods suikergehalte is normaal en gezien zijn gedrag ziet het er naar uit dat de lever weer min of meer doet wat hij moet doen. Het lijkt erop dat we het ergste gehad hebben… fingers crossed!
vrijdag 2 juni 2006
Gruwelijk onvrolijk
Hier op het moment even geen vrolijkheid. Rood is ernstig ziek, hij heeft suikerziekte en zijn lever doet ook niet helemaal wat hij zou moeten. Pijn heeft hij niet, hij is vooral sloom en moe. Dit weekend waag ik nog een laatste poging om hem weer "op poten" te krijgen, mocht hij dinsdag niet aanzienlijk opgeknapt zijn dan is het einde oefening.
Het ergste van deze situatie is dat je nooit weet of het nu wel goed is wat je doet: hij moet nu elk uur gevoed worden en daarnaast krijgt hij 2x per dag een spuit insuline. Hoe erg lijdt hij daaronder? Hoe lang moet je blijven proberen en wanneer is het kat-onwaardig?
Je weet het vantevoren: als je een huisdier neemt komt er ooit een moment waarop het dier overlijdt. Ook weet je dat in het merendeel van de gevallen jij als eigenaar degene zult zijn die de beslissing moet nemen. Dat maakt het echter niet makkelijker als het uiteindelijk (bijna) zover is...
Het ergste van deze situatie is dat je nooit weet of het nu wel goed is wat je doet: hij moet nu elk uur gevoed worden en daarnaast krijgt hij 2x per dag een spuit insuline. Hoe erg lijdt hij daaronder? Hoe lang moet je blijven proberen en wanneer is het kat-onwaardig?
Je weet het vantevoren: als je een huisdier neemt komt er ooit een moment waarop het dier overlijdt. Ook weet je dat in het merendeel van de gevallen jij als eigenaar degene zult zijn die de beslissing moet nemen. Dat maakt het echter niet makkelijker als het uiteindelijk (bijna) zover is...