Zo ontstond hier op dag twee van de Rood-crisis “Het Grote Diabeteslied”, wat toch een week of twee een tophit geweest is in Huize Poelekie:
“Mijn kat heeft diabetes, hiep hoera!
Daarom moet hij insuline, hiep hoera!
’t Is d’rop of d’onder,
een prik in zijn donder,
mijn kat heeft diabetes, hiep hoera!”
Grappig genoeg heb ik een kat die dit soort ongein stimuleert: Kattenfluisteraar T. en ik ontdekten dat voeden het soepelst ging als erbij gezongen werd! “Het Grote Diabeteslied” vonden we daarvoor toch iets te dramatisch en bovendien niet kloppend: hij moest happen, die prik in zijn donder was het probleem niet.
We bedachten op dezelfde melodie de topsong “Als je een Poes bent en je weet het zeg: “Hap hap!””. Die sloeg enorm aan en op een gegeven moment we kregen het zelfs voor elkaar het zingen/voeden zo te timen dat hij “hap hap” deed op het juiste moment! Dat maakte het voor alle partijen een stuk draaglijker, hoewel ik moet toegeven dat Rood het zich allemaal rustig liet aanleunen.
We zijn nu een maand verder en voeden is gelukkig niet meer nodig: Rood eet met smaak, het enige wat ik nog moet doen is hem tweemaal daags een insulineprik geven. En mezelf bedwingen om “hiep hoera” te zeggen na de zin “Mijn kat heeft diabetes”.
*Suikerspinner: geweldige benaming voor kat met diabetes die gebruikt wordt op het SuikerKattenForum .
Geen opmerkingen :
Een reactie posten