Zo'n week

Ja, ik weet het, ik weet het... U staat al de hele dag in groten getale trappelend te refreshen in de hoop EIN-DE-LIJK die foto's van mijn Middelgrote Londen Avontuur te kunnen bekijken. Helaas moet ik u teleurstellen: het wordt niet vandaag.

Deze week moest ik huiswerk voor 2 vakken, een scriptievoorstel, gezondheidsissues van iedereen hier in Huize LogPoes (Clark update volgt volgende week), een supermaan, Het Leven (zowel in het algemeen als in het bijzonder) en die 104 fotoonderschriften weten te balanceren en eh, dat is dus niet gelukt.

Driekwart van de foto's zijn van onderschriften voorzien en het verslagje is half af, maar aangezien ik morgenochtend vroeg op mijn eerste stagedag in Rotterdam verwacht wordt, ga ik nu naar bed. De foto's en een extra extra uitgebreid reisverslagje inclusief een boel en toen en toen verschijnt deze vrijdag. Echt waar.

Update op de zaterdag

Aangezien het me ook afgelopen woensdag niet gelukt is om te posten omdat ik nog steeds onderschat hoeveel tijd het kost om 200+ foto’s te selecteren, bewerken en van al dan niet leutige onderschriften te voorzien, vandaag maar eens een updatepost, in semi-lijstvorm:

- De mensen die mijn Instagram en/of mijn Engelse blog volgen, weten dat ik naar Londen en omgeving ben geweest om o.a. eventuele opties voor een master te onderzoeken, een reut musea te bezoeken en uiteraard mild-belachelijke hoeveelheden cosmetica in te slaan. Ook heb ik weer een boel leutige dieren gefotografeerd, waaronder deze knappe gans:

Aanstaande woensdag verschijnt er een, zoals altijd, zeer incompleet fotoverslag met al dan niet leutige onderschriften.

- Mijn studie is weer in full force bezig en ik vraag me nu aan het einde van week 4 al af hoe ik dit allemaal in PIEPSNAAM voor elkaar moet krijgen. Echt, zodra ik afgestudeerd ben, ga ik met pensioen. Al was het maar omdat ik vrees dat ik er daadwerkelijk nog 27 jaar over ga doen om af te studeren. File under: fataliseren kun je leren. En ja, "fataliseren" heb ik recentelijk zelf bedacht.

- Leuk nieuws: ik ga stage lopen! Jawel, LogPoes, uitvindster van “Waardebepaling vooraf”*, lui huisdier extraordinaire die niet gelooft in “gratis werk, want werk betekent dat je ervoor betaald wordt”(ja, blogpost hierover is in de maak), gaat stage lopen. Ik heb er flink over na moeten nadenken want principes, maar heb besloten het toch te doen omdat het iets is waar ik in het kader van de ku-rier baat bij zou kunnen gaan hebben en omdat het maar 1 dag in de week is. Dat ik interessante dingen ga doen met leuke mensen spreekt voor zich, want anders zou ik het niet eens betaald doen. Hashtag verwend huisdier. Ik begin aanstaande donderdag en ben zeer benieuwd hoe het allemaal gaat zijn.

Zo, nu ga ik me maar eens storten op het schrijven van die al dan niet leutige onderschriften, het opstellen van een heus blogschema (want zoals u weet, is niets aan mij spontaan) en oh ja, mijn huiswerk.

* Ik kan helaas mijn briljante tweet niet meer terugvinden, maar de definitie van waardebepaling vooraf is “U schuift mij wat doekoe, en dan bepaal ik wel wat ik daarvoor wil doen”.

Tussen droom en realité

Disclaimer: ik ben mij ervan bewust dat de foto's gigantisch zijn en zwaar gepixelleerd, dit is een foutje in mijn template dat hopelijk snel gefixt gaat worden. Mocht u een tip hebben, dan kunt u hem in mijn reactievakje achterlaten. 

Zoals de mensen die mijn zine LP Style gelezen hebben al weten, heb ik een nogal moeizame relatie met mijn haar. Na het jarenlang van zwarte poedelkrul naar rood steil haar te hebben gemarteld, laat ik het momenteel in het kader van "Leren Accepteren" uitgroeien. Voor wie zich afvraagt hoe ik dat in die moeizame uitgroeifase doe: pruiken.

Hoewel ik dus ondertussen wel weet dat ik helaas een zwarte poedel ben en ook altijd zal blijven, piept af en toe vanuit heel diep van binnen de enorme behoefte om zo'n (semi-)undercut te nemen op, met dan zo'n lange pluk aan de voorkant. In mijn hoofd verander ik namelijk zodra ik dat kapsel heb direct in: 

Op sommige dagen wordt de drang zo sterk, dat ik mezelf probeer wijs te maken dat het heus wel meevalt met die krul. Een beetje slag, meer niet. Zodra ik echter mijn pruik afzet, word ik weer geconfronteerd met de keiharde realité: poedel. Punt.

En om mezelf te dwingen eens op te houden met mijn gemekker over het willen van een undercut, heb ik een leutige compositiefoto gemaakt van hoe ik, poedel, eruit zou zien met een undercut:

Ik denk dat ik hem maar als achtergrondafbeelding op mijn laptop zet.

Nieuw jaar, nieuw haar, nieuwe layout

Met zéér frisse tegenzin ben ik gisteren aan het studiejaar begonnen en hoewel ik een gruwelhekel heb aan lotgenotencontact (ja, hier volgt nog een post over), was het "fijn" om te zien dat ik niet de enige was. Mezelf kennende zit ik na dit weekend wel weer in de flow of things en dan voelt het allemaal alweer stukken minder dramaahaatisch. Of niet natuurlijk, maar ik beloof er niet meer over te mekkeren. Nou ja, minimaal dan.

Mijn nieuwe haar, kunt u hier op Instagram (dat is een link) bewonderen. Dat ik de foto niet hier plaats, heeft te maken met punt drie: de nieuwe layout. Ik vond het na 5+ jaar groen wel weer eens tijd voor iets nieuws, en aangezien ik niet eens zo diep van binnen gewoon een commerciële lifestyleblogger had willen zijn en ik weet dat dat er niet inzit, besloot ik dan in ieder geval maar voor een onder die demographic verplichte witte layout te gaan. Sjeun issie, he?

Na wat getweak doet hij het nu bijna helemaal, ik heb alleen nog issues met de links (die zijn er wel, maar die zie je niet) en de foto's (die verschijnen alleen in formaat gigantisch). Mocht u nog andere issues zien, dan kunt u die in de commentbox mikken en dan zoek ik ergens een tutorial die me uitlegt hoe ik het kan fixen. :-D