Toen ik vanmorgen ondanks wollen vest én jas nog steeds rillend naar de bushalte whobbelde* besloot ik dat het vandaag maar eens officieel herfst moest zijn.
Vanavond bakte ik daarom deze fijne spruitjestaart. Zelf vervang ik de koffiemelk door een of ander "cuisine"-spulletje, want er zijn grenzen.
Verder wordt morgen mijn nieuwe wasmachine geleverd, waar ik gelukkig niet bij aanwezig ben (bedankt, Kattenfluisteraar T.!), want ik vind het toch een beetje verraad naar mijn oude machine toe... Had ik al wel eens geschreven dat ik niet spoor? ;-)
* samentrekking van "wiebelde" en "hobbelde", ik heb, ondanks dat mijn pootje nog slechts minimaal pijn doet, mijn normale loop nog steeds niet helemaal terug.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten