Vandaag was het EINDELIJK zo ver: met twee op donderdag gescoorde potten Crisco in een zakje (de natronloog had ik afgelopen maandag al gevonden bij het Kruidvat) reisde ik in de stromende regen af naar Huize Kattenfluisteraar T. voor Het Maken Van De Zeep. Na een korte tussenstop bij de Appie voor wat hapjes sleepte ik mezelf, mijn handtas, mijn plu en de hapjes de trap op, waar ik enthousiast begroet werd door een zich significant beter voelende Céline. De Kattenfluisteraar zelf was nog niet zo lang wakker, dus die moest eerst even van hapjes voorzien worden.
Na deze lunch gooide ik mijn recept door de zeepcalculator en deden we verwoede pogingen om 187.44 gram uit te meten op een keukenweegschaal die maten in 20 gram aanduidde... Vervolgens deed ik een veiligheidsbril op & handschoenen aan en mikte die (ongeveer) 187.44 gram in 501.6 gram demineraliseerd water en inderdaad: het werd be-la-che-lijk heet: 83 graden Celsius! Terwijl het mengsel in het open raam afkoelde mat ik de oliën af en zorgde ik ervoor dat ze smolten (magnetron FTW!) en hielp de Kattenfluisteraar mij enorm door de bakvormen met bakpapier te bekleden.
Fast forward het moment waarop de gesmolten oliën en natronloogoplossing op identieke temperatuur én met elkaar gemengd waren: Het Grote Roeren kon beginnen! Volgens het boekje zou na een minuut of 15 "trace" ontstaan, het moment waarop de zeep gevormd wordt en in de mal gegoten kan worden, "vergelijkbaar met het moment waarop er schuimpieken ontstaan in geklutst eiwit". Na een uur om toerbeurt roeren zag het spullie er nog steeds hetzelfde uit en begon de moed me wat in de schoenen te zakken met een kleine frustratiehuilbui tot gevolg. "Frustratie is essentieel in het creatieve proces!" zegt Non-Spotter en ze heeft gelijk: de Kattenfluisteraar besloot het mengsel in een koudwaterbad te doen en nogmaals flink te roeren met als gevolg de langverwachte trace! Na een knuffel en een vreugdedansje goot ik snel de zeep in de mal en kon Het Maken Van De Zeep als een succes beschouwd worden! De komende weken moet de zeep uitharden, maar zodra hij klaar is, bent u uiteraard de eerste die het hoort!
ETA: kiekjes hier!
Wat een idiote hoeveelheden! Da's toch bijna niet te doen? Maar wat een heerlijk gepruts, behalve de huilbui was het vast heel spannend - maar ik word al opgewonden van cake bakken, dus dat ligt wellicht aan mij ;)
BeantwoordenVerwijderenOh en ik ga er van uit dat we nu regelmatig verslag krijgen van de uitharding. Welk smaakje is het eigenlijk geworden?
@non-spotter: het boek is vertaald uit het Amerikaans, vandaar die rare maten waarschijnlijk. Ik vind het ook heerlijk om dingen te zien ontstaan, ik word er helemaal poink van!
BeantwoordenVerwijderenUiteraard volgt er nog een verslag mét foto's van de uitharding. De smaak en kleur ga ik na het opnieuw raspen + smelten toevoegen, een deel ervan wordt, op speciaal verzoek, amandel. :-)