klik voor groter
Dat is één van de voordelen van relationeel verwikkeld zijn (moet u bij deze uitdrukking ook altijd aan mummies denken?) met een dokter in wording die geïnteresseerd is in duikgeneeskunde.
Een ander voordeel is dat je eens een hyperbaar centrum van binnen ziet. De grote attractie daar is natuurlijk de drukkamer: stel je een vliegtuigromp voor, waar twee rijen stoelen zich tegenover elkaar bevinden. Buiten die tank (want het lijkt meer op een tank dan op een kamer) is een spannend besturingsdekachtige constructie, waarmee de kamer, eh, bestuurd wordt. Hoe dat precies werkt zult u aan De Dokter moeten vragen, maar de metertjes en schermpjes hebben inderdaad wel wat weg van een vliegtuigcockpit. Hoogst fascinerend!
Wie ook hoogst fascinerend is, is margay Josefien die Kattenfluisteraar Tom en ik op zaterdagmiddag in Artis zagen.
Als je haar op straat zou tegenkomen, zou je denken dat ze gewoon een poesje was met een beetje grote poten en een wat lange staart. Ze is Echt Te Schattig. Ik moest echt het mantra: "'tIseenroofdier, eenéchtroofdier, endannietzoeentjealsdierooiediabeet endiegrijzeklinefelterpluizebal" blijven herhalen om de hek-openbreek-en-Josefien-in-mijn-tas-steek-neigingen te onderdrukken.
Zondag en vandaag heb ik besteed aan het afhandelen van wat (s)lopende zaken. Dat is echt een geweldig iets: het geeft zo’n voldaan gevoel als je dingetjes die al een poosje slepen, afrondt. Ik hoop deze week dan eindelijk eens toe te komen aan de tijden geleden al beloofde stukjes over mijn "transitiefase". Stay tuned! :-)
Geen opmerkingen :
Een reactie posten