Nadat ik op vrijdag de laatste dingetjes geregeld had bij mijn vorige baan, was het op zaterdagochtend tijd voor ontspanning met een grote W: Wooferland! Vorig jaar las ik er voor het eerst over: een niet-commercieel (eerst gratis, dit jaar € 7,50), niet “hip” dancefestival waar mensen zelfs hun kinderen mee naar toe namen! Geweldig! Helaas zat ik toen met een sneue poot, maar dit jaar was ik er helemaal klaar voor: Meneer de Poes had kaartjes geregeld, ik had uitgezocht hoe je in Spaarnwoude komt (11 km heen, 11 km terug) en de fietsbanden waren opgepompt.
Om 14:30 kwamen we aan bij het terrein, waarna we in de daaropvolgende 5 ½ uur geswéngd hebben op bonkende beats, wat hapjes gehapt hebben bij de eettentjes, een yogales gevolgd hebben, kortom: ons uitstekend hebben vermaakt.
Natuurgebied Spaarnwoude zelf is trouwens ook een aanrader, hoewel het me, gezien de hoeveelheid decibel die de overvliegende vliegtuigen en dancefestivals produceren, niet zou verbazen als daar alleen nog maar dove dieren wonen.
Op zondag ging ik met (ondanks een stevige massage van Meneer de Poes met arnicaspullie) fijne spierpijn richting de ArenA voor het optreden van Madonna.
Vanaf het moment dat de discobol open ging en zij er stond ging de zaal loos. Ze is zó klein en tenger, maar zeker zodra ze begint te dansen trekt ze op magnetische wijze alle aandacht naar zich toe. Zelf koos ik ervoor om weinig te wiebelen en veel te kijken; ik stond namelijk op een klein richeltje waar ik bij een iets te enthousiaste bootyshake van af zou kukelen. Bovendien vereist mijn verrekijker dat ik hem met haast militaire beheersing stil houd.
Gelukkig was er enorm veel te zien: videoschermen, dansers die letterlijk over het podium heen vlogen en waarvan ik regelmatig vreesde dat ze een geheel nieuwe betekenis aan het woord “break-dance” zouden geven, en natuurlijk Madonna zelf. En door haar geniale paarse glitterschoenen natuurlijk.
Door dit geweldige weekend kon ik helemaal opgeladen aan de slag met het pimpen van een aantal Zeer Beroerd Geschreven Ingezonden Teksten. En nu ga ik even een kilo of 5 aan oude brieven in de fik steken! Toedelie! *loopt dansend weg*
Geen opmerkingen :
Een reactie posten