Na hier een half uur, tot astma-aanval toe, op Raver Revolution III te hebben rondgesprongen, bedenk ik plots dat ik het zó ontzettend jammer vind dat ik nooit heb leren gabberen (ook wel hakken genoemd). Voor de mensen die significant jonger zijn: gabber is een soort oma van jumpstyle.
Tegenwoordig is het (wat meer) geaccepteerd om zowel van “echte” muziek als van “muziek komend uit de computer” te houden. Ook zijn er veel meer bands die aan kruisbestuiving doen: het gebruik van samples en beats is tegenwoordig niet bijzonder meer, maar was toen not done (spreek uit: nut dún).
Toen ik nog jong was (Oma Spreekt) en dan met name in de groep mensen waarmee ik optrok was het namelijk zo dat je van alternatieve muziek diende te houden. Punt. Achteraf gezien denk ik dat als je in de encyclopedie kijkt onder “pretentieuze, omhooggevallen losers avant-la-lettre” je een foto van ons groepje ziet, waar ik, met een half dooie poedel op mijn hoofd want de straightening iron was nog niet uitgevonden, zo links van het midden sta. Ach, misschien is iedereen in zijn tienerjaren wel zo onuitstaanbaar.
Maargoed, terug naar het verhaal: “muziek uit de computer”, house, zoals we dat toen noemden, was “geen echte muziek” en gabber was voor aso’s in trainingspakken. Dat is trouwens ook iets wat je de jongere generaties moet uitleggen: dat trainingspakken sinds Madonna en Juicy Couture weer kunnen, maar dat je gedurende een behoorlijk aantal jaren zelfs geen trainingspak aandeed tijdens het trainen! De jaren ’90 waren vrij gecompliceerd…
En weer terug naar het verhaal (ik lijk Youp van ’t Hek wel!): natuurlijk wilde ik geen aso zijn, dus ik ontkende bij hoog en laag dat ik thuis elk weekend dat danceprogramma van MTV (dat toen nog een clipzender was!) opnam en dat mijn grootste levenambitie was om eens naar een echte houseparty te gaan. Dát, en om Freddie Mercury te worden, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Die houseparty is nooit wat geworden, maar ik ben ooit wel eens, met wat ruimdenkender vrienden, naar een gabberparty in een buurthuis geweest. Bril-jant! En van tijd tot tijd hops ik, in de veiligheid van mijn eigen woonkamer, wat rond op mijn zwaar gekoesterde, van e-bay gescoorde, Ravers Revolution III cd. Maar met dat gabberen wordt het helaas nooit meer wat. *Zucht*
Ik kan het me nog levendig herinneren, al die gabberinnetjes met aan de zijkanten kaalgeschoren hoofden. Dat hakken zag er wel grappig uit, maar ik kon t niet. Eigenlijk nooit geprobeerd ook :) Ja, soms wil ik nog weleens terug naar de beginjaren '90. Was zo slecht nog niet.
BeantwoordenVerwijderenKom gezellig naar dit feestje: www.wooferland.nl
BeantwoordenVerwijderenIs echt voor de dertigers onder ons, een hele relaxte sfeer, lekkere muziek en 't is buiten!
Ik ga elk jaar om door jou genoemde behoeftes te bevredigen en het is superleuk, kind gaat ook altijd mee!
@ Esther 1: ik moet heel eerlijk bekennen dat waar ik woonde geen gabbers rondliepen, dat was toch iets meer van de "grote stad". Op dit moment zie ik zo'n "undercut" wel zitten eigenlijk, het is hier zooo warm. Denk niet dat ze het op mijn werk zouden kunnen waarderen. ;-)
BeantwoordenVerwijderen@ Esther Webble: wij zijn twee jaar geleden naar Wooferland geweest, was helemaal geweldig. Vorig jaar liep het allemaal helemaal in de soep, we twijfelen nog of we dit jaar gaan, maar misschien moeten we het maar gewoon doen! :-)
BeantwoordenVerwijderen