Party animals

Dit is een heuse actiefoto van Les-Mioux en ik, terwijl we dansen op Gym Class Heroes - Cookie Jar.



Dat Les-Mioux zijn pootjes letterlijk niet uit een (half)geopend koekblik kan houden zullen we niet ontkennen, maar we willen, ondanks dat dit nummer helemaal onze jam is op dit moment, toch even laten weten dat wij niet schuin marcheren. Zelfs dansen doen we in de maat.

Voor de liefhebbers hieronder onze all time favorite jam: Rollercoaster of love, de Red Hot Chili Peppers versie:

Gék! In de poezenkop!

Vandaag was een van die dagen waarop ik, ondanks voldoende slaap, maar niet echt wakker kan worden. Dit zorgt voor mallotige gedachten die echt alleen maar voor mijzelf hilarisch zijn. Denk aan briljante plannen als ooit, op een dag dat Kattenfluisteraar T. tot 14:00 uur wil gaan uitslapen al om 09:00 uur ’s ochtends, gewapend met een boombox, zijn huis te betreden om vervolgens bloedserieus het hele album The Black Parade van voor naar achter te karaoke-en.

Nee, Kattenfluisteraar T. snapte ook niet wat daar nou zo grappig aan zou kunnen zijn, maar ik zag het helemaal voor me en ging ongeveer rollend over straat. Uiteraard deels omdát hij het niet grappig vond, want hoe minder grappig andere mensen mijn flauwekul vinden, hoe hilarischer het allemaal wordt natuurlijk.

Maargoed, voordat hier meneren in witte pakjes aanbellen die me een poosje gedwongen willen laten recreëren in een instelling in het bos, in het bos, ga ik, sterrenkundeboek onder de arm, mijn nest maar eens opzoeken. Wel zo veilig.

Yo! Kahuna! Gefelici!

Via dit medium wil ik The Big Kahuna nogmaals een fijne verjaardag toewensen. Ik heb vannacht al uitgebreid voor haar gezongen, toen ze me terugbelde nadat ze teruggekeerd was van de huisartsenpost voor het laten lijmen van een voormalig gehechte wond (huidfrutsel verwijderd, niets ernstigs) waarvan ze de hechtingen er, door VOL op haar arm te leunen tijdens het van de grond opstaan, uit had laten spatten.

Dit uiteraard nádat ik eerst “WTF!?! Van de VLOER!?! Mens, je bent 61! Neem een stoel!” had gebruld en gedreigd had de eerstvolgende keer dat ze een dergelijk geintje* uithaalt een advertentie te zetten voor een live-in bejaarden-nanny. Ja, hoores, ik kan niet het risico nemen dat ze plotseling tijdens zo’n freak accident het lood legt, ze moet mijn algehele comeback/transformatie in Buckaroo Banzai nog meemaken, en het duurt nog wel eventjes voor ik zover ben.

Tot slot nog een fijn bericht als vervolg op mijn vorige post:
volgens de dierenarts van Artis, die te gast was bij een of ander zeer rommelig AT5-programma, zijn de chimpansees en Tanja weer in hun gewone doen.

* Ze heeft een bizarre neiging tot té actief bewegen als dat even niet aangewezen is (na operaties bijvoorbeeld) en tot in-je-pyjama klussen. Dat laatste heeft haar al een spijker in haar voet en een setje tetanusprikken opgeleverd. Malloot! Gelukkig ben ik heel anders... ;-)

Ooohmmm!

Gisteren hoorde ik dat een stelletje malloten ingebroken hebben bij Artis en daar niet alleen vernielingen hebben aangericht, maar ook de chimpansees en nijlpaard Tanja hebben lastiggevallen. Nu heb ik sowieso een schurfthekel aan mensen die ongevraagd met hun poten aan (de spullen van) andere mensen zitten, maar hier werd ik echt RAZEND van. Slapende chimpansees en een 48-jarig nijlpaard… *schudt hoofd*

Dus als er binnenkort een nieuwsbericht verschijnt over een in een Revenge-hoodie geklede duistere figuur die, “Blijf met je poten van Tanja!” brullend, een Molotov-cocktail door de ruit gegooid heeft bij de personen die veroordeeld zijn wegens deze ongein, dan ben ik het niet. Da’s namelijk in strijd met mijn boeddhistische principes. Maar ik heb het bloedserieus even overwogen.

In vrolijker nieuws: ik kreeg vandaag de uitslag van mijn vorige week gemaakte X-thorax en mijn longen zijn, op een klein fissuurtje dat vanzelf geneest na, prima in orde. Toch wel fijn om te weten, aangezien er een significant deel van mijn leven tegen me aangerookt is. Ook het feit dat ik weer reutelvrij kan ademen is zeer bemoedigend!