Hoewel het voelt alsof het 3 maanden geleden was, was afgelopen maandag pas mijn laatste werkdag. Het was prettig om te merken dat men collectief verbijsterd was en het niet snapte; dat het niet aan mij ligt, wist ik al, maar het is toch fijn om dat bevestigd te zien. Al met al bleef het een verdrietig en emotioneel uitputtend afscheid, ik was blij dat Kattenfluisteraar T. me kwam ophalen, want dat in mijn eentje jankend het pand verlaten hangt me danig de strot uit.
En toen? Tja, geen idee. Tot en met 16 maart 10.00 uur was ik (en de rest van de wereld ongeveer) er nog heilig van overtuigd dat ik de rest van mijn secretariële carrière in die specifieke toko op die specifieke plek zou doorbrengen, dus het is even omschakelen, maar mezelf kennende zal dat uiteindelijk wel goed komen.
In de tussentijd ga ik een gat slaan in mijn "to do"-list, die met 67 items lichtelijk uit de hand begint te lopen en misschien zowaar tóch maar dat verslagje over het optreden van Imogen Heap afschrijven. Eén ding hoef ik in ieder geval niet meer te doen en dat is met mijn (heel erg figuurlijke!!! ;-P) koevoet bij IBG/DUO op bezoek gaan: ze hebben zowaar uit zichzelf de door mij gepasste 416 euro en 02 cent teruggestort en de zaak is afgehandeld. Kortom: IBG/DUO en ik zijn weer vriendjes. Voor zo lang als het duurt, natuurlijk, maar toch: vriendjes. En dat stemt hoopvol. :-)
Nee, dan voelt uit eigen beweging ergens vertrekken (iets waar ik een hobby van begin te maken) beduidend beter.
BeantwoordenVerwijderen@ Laurent: misschien moet ik daar ook maar eens een hobby van maken! ;-)
BeantwoordenVerwijderenHebbu tijd voor een leuke theedate met wellicht Vrouw Polle et moi?
BeantwoordenVerwijderen@Esther: tijd heb ik zeker en zin ook! Dus roept u maar! :-)
BeantwoordenVerwijderen