Bij de dierenarts waren we gelukkig vlot aan de beurt: de kap mocht er EINDELIJK af en de hechtingen werden verwijderd. De dierenarts onderzocht Clark grondig om de kijken of hem misschien, al dan niet letterlijk, iets dwars zat, maar zelfs toen hij ongeveer uitgeperst werd als een citroen, murrelde hij maar een beetje. De dierenarts vermoedt dat de misselijkheid het gevolg is van de antibiotica en heeft Clark een prik gegeven tegen misselijkheid. Die lijkt prima te werken: hij eet weer zonder dat ik hem hoef aan te moedigen. Laten we hopen dat dit zo blijft en dat Clark binnenkort weer helemaal fit is.
U mag een (halve) keer raden wat hij direct deed zodra hij weer thuis was? Juist, neusslapen:
*pleurt om van de schattigheid terwijl ze u luid "Vertrutting!" hoort roepen*
Wat fijn!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het allemaal goed gekomen is. Maar nu heeftie geen mooie strik meer om. Wat nu?
BeantwoordenVerwijderenClark, master of suspense :-))
BeantwoordenVerwijderen@ Esther: ja, ik ben ook erg opgelucht! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ Branwen: nu krijgt de vachtloze schuurplek in zijn nek van het 10 dagen met kap + strik rondlopen eindelijk de kans te genezen. En misschien dat ik hem later nog wel eens een strik om doe, maar dan zonder die #@$#@$ kap. :-)
BeantwoordenVerwijderen@ TBK: jaaah, katten... echt waar!
BeantwoordenVerwijderen