Summer Bloggin' Dag 15: London, baby!

Zoals ik al eerder schreef, had ik mijn reis naar Londen nogal krap gepland: op woensdag had ik mijn laatste presentatie en op donderdagmiddag vloog ik al. Ik kan hier allerlei filosofische verklaringen voor bedenken, maar de realiteit is gewoon dat ik verkeerd op mijn schema gekeken had toen ik de reis boekte. Ik was er stug van overtuigd een week eerder al vrij te zijn, maar dat bleek niet het geval. Oeps.

Nu scheelde het natuurlijk enorm dat ik deze keer maar 5 dagen van huis zou zijn, en niet 7 weken. Hoewel het me altijd tegenvalt hoeveel ik toch nodig heb op korte reizen. The Big Kahuna zegt altijd bemoedigend dat dat aan de basisdingen ligt en waarschijnlijk heeft zij daar wel gelijk in. Met de inpaklijst in de hand mikte ik vlotjes alles wat ik nodig had in mijn koffer en ik was netjes op tijd op Schiphol, waar het vliegtuig na diverse rondjes boven Londen (het was spitsuur) stevig stortlandde op Engelse grond.

Het eerste wat me onderweg in de metro opviel, was de chillaxedheid van de Britten: niemand duwt, niemand zucht geirriteerd als je met tas en rugzak en koffer eigenlijk best wel gigantisch in de weg staat, mensen zijn zo veel minder opgefokt dan ik vaak in Nederland meemaak. En dat terwijl Londen toch een grote stad is waar relatief veel mensen bij elkaar wonen. Ik ben er nog niet helemaal uit wat het verschil veroorzaakt, maar dat er een verschil is, is overduidelijk.

Het hotel was uitstekend, de wijk nogal fancy en de Whole Foods briljant, ik stond op het punt om Clark te bellen en hem te verzoeken zijn koffers in te pakken, totdat ik zag dat de huur in die buurt zo’n 650 pond PER WEEK bedroeg... Exclusief. Het mag duidelijk zijn dat Clark en ik voorlopig in Huize LogPoes blijven wonen.

Met uitzondering van een ongepland, doch, voor zover mogelijk natuurlijk, uitstekend bezoek aan de spoedeisende hulp op zondagavond in verband met de gruwelijkste astma aanval die ik ooit gehad heb, verliep mijn verblijf geheel voorspoedig. Gelukkig kreeg ik elke mogelijke bijwerking van de enorme batches Prednisolon die ik moest slikken pas nadat ik ermee stopte (weet u meteen waarom ik zo'n dweil was het weekend na thuiskomst), waardoor ik bijna alles gezien heb wat ik wilde zien. Wat best bijzonder is, aangezien ik genoeg evenementen voor een week of 3 gepland had.

Omdat het fotoverslag deze keer echt enorm onvolledig is, ik mocht op de meeste plekken waar ik was niet fotograferen, volgt hier geheel tegen mijn principes in, een kort "en toen en toen"-verslag wat ik min of meer gedaan heb:

Dag 1: Aankomst in het (weer eens TE fancy) hotel, naar Whole Foods Kensington, die ik niet, ik herhaal: niet, heb leeggekocht. Ja, spijt.

Dag 2: Comics Unmasked: Art and Anarchy in the UK en redelijk succesvol geshoppuh shopt (wilt u een shoplog of is dat te 2012?) rond Oxford Street, wat eh, nogal Kalverstratig was. Hapjes werden gescoord bij Spudulike en Wagamama.

Dag 3: EINDELIJK naar de IMATS en vervolgens GLUTENVRIJ ITALIAANS ETEN *gaat loos* bij Cotto. Ze hebben overigens ook gewoon Italiaans eten mét gluten.

Dag 4: Chilluh op de hotelkamer en 's avonds een bezoekje aan de A&E van het St. Mary's Hospital. Het is wat mal om een ziekenhuis aan te raden, maar mocht u in Londen zijn en sores hebben, dan eh, raad ik dit ziekenhuis absoluut aan.

Dag 5: Na een bezoekje aan de apotheek volgde een geheel ongepland bezoek aan het Alexander Fleming Laboratory Museum, waar je letterlijk in het laboratorium kunt staan waar penicilline is uitgevonden. Ik zeg: fok jèh! En ook wel een beetje "Bedankt, dokter Fleming!" Daarna schoot ik 278 foto's van bloemen, eenden en ganzen in Hyde park en rende vervolgens in mild dubbel tempo door de The Glamour of Italian Fashion tentoonstelling in het Victoria and Albert museum. Deze tentoonstelling was dusdanig geweldig dat ik, tegen mijn principes in, het boek gekocht heb. Ook stond ik onverwachts oog in oog met een Rodin, waar ik spontaan bijna van moest huilen. Beelden en ik, dat eh, ligt nogal emotioneel.

Na een stukje lopen wandelde ik even door Harrods, wat nogal tegenviel als ik eerlijk moet zijn. "Omhooggepleurde, overpriced nouveau riche toko zonder fatsoenlijke plattegrond" was volgens mij wat ik murmelde toen ik de niche parfumafdeling niet kon vinden. Ja, soms rear-t mijn ancien riche-schap its ugly head. De verkoopdame bij de Floris balie was echter uiterst vriendelijk en behulpzaam, en na het afrekenen van een fles "Night Scented Jasmine" ging ik van ancien riche naar nouveau pauvre. Daarna at ik voor het eerst bibimbap. Nu wil ik elke dag bibimbap eten. Verder ben ik helemaal niet obsessief, dat lijkt maar zo.

Dag 6: Aangezien de terugvlucht pas om 20:30 was, besloot ik naar het British Museum te gaan voor een bijzondere tentoonstelling over mummies: Ancient Lives, New Discoveries. Ook zag ik de in-het-echt-veel-mooiere-dan-op-de-foto Gayer-Anderson cat en overweeg ik Clark een neusring aan te meten. Dat laatste is uiteraard een grapje. Hoopt hij.

Goed, tijd voor het "nog incompleter dan gewoonlijk"-fotoverslag! Uiteraard met al dan niet leutige onderschriften, dus zet die vooral aan. Lees: ik heb er verdorie 4 uur aan geschreven! :-D En ja, er zit een eekhoornfoto tussen! KLIK!