donderdag 31 december 2015

Blessed, m'n *ss (de sikkeneurigste eindejaarspost aller tijden)

En toen was 2015 alweer bijna voorbij. Uiteraard ben ik me bewust van deze gruwelijke clichézin, maar ik heb al 5 uur naar een lege bladzijde zitten staren en het is nu 23:15, dus we (als in: u en ik) zullen het ermee moeten doen.

De afgelopen weken was ik hier afwezig, ik had eerst een tentamen te halen (gelukt!), toen een 3500 woorden lange vertaling te doen (gelukt!) en vervolgens was ik MOE. Moe van het ziek zijn, moe van het studeren, maar vooral moe van mijn huidige existens, want waar de afgelopen weken all over the internet de eindejaarsposts vol geweldigheid, successen, fijnheid, gezelligheid, blessedness en vooral heel veel “genieten” voorbijkwamen, kwam ik vandaag definitief tot de volgende conclusie:

Ik vind mijn leven momenteel werkelijk geen K*T meer aan.

Zo, die is eruit.

Dat ligt dat aan externe (en interne) omstandigheden: in 2015 was ik of aan het studeren, of in drievoudig tempo aan het doodgaan ziek of uitgeput. Daarnaast is dit sowieso niet mijn favoriete tijd van het jaar, want al die terugblikken en succesnummers confronteren me elk jaar weer keihard met het feit dat iedereen lekker vooruit gaat, terwijl ik slechts weer een jaar ouder ben (ik ben godbetert VEERTIG! Hierover later meer) en nog steeds geen klap bereikt heb: studie is niet af en ik moet het nog maar zien gebeuren dat die ooit af komt, ik woon nog steeds te midden van studenten (links, rechtsboven en linksboven) en losers (de rest) wat me (ondanks dat ik nauwelijks iets met ze te schaften heb) hoe langer hoe meer begint te irriteren, en zelfs die stupide zines die niemand een reet interesseren zijn niet afgekomen dit jaar. En als klap op de illegale vuurpijl, zoals ik recent op gepast dramatische wijze verkondigde: “De enige die me nog een beetje leut verschaft is Clark, en die heeft terminale kanker!” U krijgt wel een beetje een beeld denk ik zo.

Aangezien 2015 voor mij nog even doorsukkelt tot eind januari 2016 en ik geen zin heb om u wekelijks met gejammer lastig te vallen, verschijnen er in de komende maand wat algemenere stukken en zowaar ook 3 gastposts van The Big Kahuna. Dan ga ik nu even een verrassend ok-e glutenvrije oliebol eten en zie ik u traditiegetrouw op 3 januari.

8 opmerkingen :

  1. Hopelijk sukkelt Clark nog even mee tot eind januari. Hij heeft in ieder geval 2015 helemaal overleefd. Applausje voor Clark!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Clark heeft een hoogst succesvol 2015 gehad inderdaad! :-)

      Verwijderen
  2. Hopelijk heb je binnenkort meer lust for life; het is je zeer gegund in elk geval. Boks uit Drenthe (dat zou op z'n Drents trouwens buitengewoon eigenaardig zijn; dan wens ik je een broek).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je! LOL @ boks inderdaad, al was het maar omdat ik nooit een broek draag. :-D

      Verwijderen
    2. daar moest ik ook denken en dat maakte het dubbel eigenaardig :-)))

      Verwijderen
  3. Nou, dan mag er wel een berg ter hoogte van de Mount Everest verschijnen op een gegeven moment, want dit dal duurt al een jaartje of 35.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 2015 was echt een onwijs kutjaar - echt een zoals je ze zelden ziet. Ik hoop dat ook dat het allemaal een klein beetje op mag knappen voor iedereen. En dat Clark toch 2016 een stukje op mag leuken.

    BeantwoordenVerwijderen

Blog Design by Get Polished