Dit is de week waarin ik officieel oud bleek. Ja, dat rijmt. Ironisch genoeg is het ook de week waarin ik, in het kader van Project Poelekie Opkalefater, zowaar mijn haar gefatsoeneerd heb, een (min of meer) kattenhaarvrij vestje draag en bovendien mijn snoet heb laten frezen. Ik ben benieuwd of mensen spontaan voor me op gaan staan in de bus zodra ik ga make-uppen...
Maar goed, genoeg over mijn bejaardheid: u ben natuurlijk reuze benieuwd (not!) naar dat Project Poelekie Opkalefater! Iedereen die wel eens griep heeft gehad, weet hoe blegh je tijdens en ook een periode erna kunt voelen. Het eerste was er bij inschiet is getuttel. Wasseh wasseh, beetje vacht fatsoeneren en iets schoons & draagbaars aan: klaar! Het is pas sinds de laatste (tot nu toe zeer geslaagde) medicijnwissel dat ik merk dat ik me eigenlijk al sinds juni vorig jaar chronisch post-grieperig voelde en slechts fut had voor het hoogst noodzakelijke.
Nu mijn huis weer toonbaar is en mijn enkels ook, is het hoog tijd voor wat fysieke opfleuring: naar de coiffeur om de zesbaanssnelweg uitgroei bij te laten werken scheelde al een stuk. In een vlaag van wild enthousiasme besloot ik dan ook meteen voor een serie snoetfreessessies te gaan, in een poging de effecten van 9 maanden diverse chemische meuk slikken enigszins terug te draaien. Ik heb nu twee sessies achter de rug en het verschil is duidelijk zichtbaar. Vind ik dan. *mompelt ""Mevrouw"..."u"...stelletje snotneuzen!"* ;-)
Geen opmerkingen :
Een reactie posten