Een week of twee geleden zag ik tijdens het in stukken snijden van een biologische broccoli nét op tijd een groene rups over de stronk kruipen. Ik ben zoals u weet (en als u het niet wist, dan zal het u hoogstwaarschijnlijk niet verbazen) nogal een zacht ei als het gaat om alles wat groeit en bloeit, en legde de rups voorzichtig (mét een stuk broccoli uiteraard) op een bord om hem later naar buiten te brengen. Zo gezegd, zo niet gedaan, want ik kreeg plots bezoek en legde het bordje-met-rups even in de kast want legdatmaareensuit. De volgende ochtend was rups nergens meer te bekennen. De katten keken niet eens onschuldig, maar ik verdacht ze stiekem toch...
Gistermiddag kwam ik thuis van mijn werk, deed het keukenlicht aan en zag plots - fladder fladder - een heuse vlinder! Ter hoogte van mijn enkel voelde ik Les-Mioux' zwiepstaart al, dus ik greep een weckpot en wist de vlinder daar ongeschonden in te manouvreren. Een noodkreet op Twitter leverde een boel informatie op van vlindervriend @Sjusjun die me wist te vertellen dat het een koolwitje was, dat ze bananen eten en dat het éigenlijk niet meer het seizoen is voor vlinders...
Oh dilemma! Aan de ene kant is het doodzielig om zo'n beestje zijn dood in te jagen door hem naar buiten te zetten, aan de andere kant leven ze maar 1 maand en om die maand nou in een HEMA weckpot door te brengen? Zoals ik al ze: oh dilemma! Uiteindelijk heb ik maar een klein schema met opties en afwegingen gemaakt en besloot ik dat als het vandaag mooi weer zou worden, ik de vlinder vrij zou laten. Zijn leven zal waarschijnlijk kort zijn, maar wel vrij! Het feit dat hij wel héél stilletjes in een hoekje van de weckpot zat, maakte deze beslissing overigens een stukje makkelijker. Verder ben ik helemaal niet overemotioneel, hoe komt u erbij?*
Gelukkig zag ik zodra ik wakker werd dat het prachtig weer was en gesterkt door een telefoontje van Kattenfluisteraar T. ("Zeg Poes, 't Is stralend weer, je vlinder kan naar buiten hoor!") stapte ik met weckpot in de hand naar buiten, waar het me nog best wat moeite koste om vlinder heelhuids uit de pot te krijgen. Op een gegeven moment snapte hij (of zij) blijkbaar wat de bedoeling was en vloog - fladder fladder - weg. En mocht u toevallig die mevrouw zijn die vanmiddag in de buurt van een plein in Amsterdam een malle katachtige een wegvliegende vlinder zag nazwaaien, dan eh, hoop ik dat uw oogbollen ondertussen weer netjes terug in uw kassen zijn gerold...
*zegt de vrouw die in winkels omgevallen knuffelbeesten rechtzet en ze nog even een korte kriebel geeft... ;-)
woensdag 28 oktober 2009
woensdag 21 oktober 2009
Plus ça change, plus c’est la même chose
Ergens deze week hakte het realiseer/besef-moment dat Kattenfluisteraar T. écht verhuisd is er keihard in, met de volgende telefoonconvo als gevolg:
*belt*
Kattenfluisteraar T. neemt op: "Yo! Poes!"
Poelekie de Vries, streng: "Yo, Tomse, 't is leuk geweest met die grap, kom nou maar weer gewoon hier wonen!"
Kattenfluisteraar T(omse), toegevend: "Ja he, zal ik dat dan maar doen dan?"
Pdv: "Ja. 't Was wel een briljante grap overigens, ik begon het bijna te geloven op het laatst!"
K.T., trots: "'t Was die vloer he, die het hem deed?"
PdV: "Absoluut, maar ook wel een beetje dat je eigenhandig al je sh*t én Céline (is poes -red.) daarheen verkaste met een bakfiets. Vond ik wel een strakke actie!"
*gelach aan beide kanten van de lijn*
PdV, serieus: "Maar 't is echt he?"
K.T., serieus: "Ja, 't is echt. Raar he?"
PdV: "Ja, raar. En ook een beetje stom, maar ook weer niet."
*beiden zuchten wat melancholisch*
K.T., enthousiast:"Maar Poes, stel je voor dat het écht een grap was geweest, hoe hilarisch was het dan dat ik, puur om te trollen, voor 6000 euro een vloer in dat huis had laten leggen?"
PdV, poinkend: "Últrahilarisch! Echt de beste trollactie EVER!"
K.T.: "Ja best wel!"
PdV: "Seggeh, doe je nog wat nuttigs vanavond of hoe zit dat?"
K.T.: "Ik zie je zo!"
Sommige dingen veranderen gelukkig nooit. :-)
*belt*
Kattenfluisteraar T. neemt op: "Yo! Poes!"
Poelekie de Vries, streng: "Yo, Tomse, 't is leuk geweest met die grap, kom nou maar weer gewoon hier wonen!"
Kattenfluisteraar T(omse), toegevend: "Ja he, zal ik dat dan maar doen dan?"
Pdv: "Ja. 't Was wel een briljante grap overigens, ik begon het bijna te geloven op het laatst!"
K.T., trots: "'t Was die vloer he, die het hem deed?"
PdV: "Absoluut, maar ook wel een beetje dat je eigenhandig al je sh*t én Céline (is poes -red.) daarheen verkaste met een bakfiets. Vond ik wel een strakke actie!"
*gelach aan beide kanten van de lijn*
PdV, serieus: "Maar 't is echt he?"
K.T., serieus: "Ja, 't is echt. Raar he?"
PdV: "Ja, raar. En ook een beetje stom, maar ook weer niet."
*beiden zuchten wat melancholisch*
K.T., enthousiast:"Maar Poes, stel je voor dat het écht een grap was geweest, hoe hilarisch was het dan dat ik, puur om te trollen, voor 6000 euro een vloer in dat huis had laten leggen?"
PdV, poinkend: "Últrahilarisch! Echt de beste trollactie EVER!"
K.T.: "Ja best wel!"
PdV: "Seggeh, doe je nog wat nuttigs vanavond of hoe zit dat?"
K.T.: "Ik zie je zo!"
Sommige dingen veranderen gelukkig nooit. :-)
donderdag 15 oktober 2009
Ik leer het nog wel!
Er zijn al zo'n 5 spruitjestaarten gebakken, ik heb sinds 5 oktober al dichte schoenen aan en gisteravond is de verwarming voor het eerst aangegaan: het is duidelijk dekentjesweer! Ik zag op weg naar de Franse bakker een woonwinkel waar ze uiterst zachte dekens verkochten, maar in het kader van "less is more" ben ik er met een boogje omheen gelopen. Zie? Ik leer het nog wel! *geeft zichzelf schouderklopje*
woensdag 7 oktober 2009
Bezigheden in en om
Vandaag in het kader van "Who cares?" een heuse update van het reilen en zeilen in en om Huize Poelekie:
Oktober begon met een briljant optreden van de Noisettes in de Melkweg (er is weinig zó geweldig als iemand die On Top of Things is haar ding zien doen) en het toewerken naar het realiseer/besef-moment dat Kattenfluisteraar T. officieel niet meer mijn (bijna-)buurman is. Ook kreeg ik er een huisgenoot bij: Meneer de Poes heeft sinds afgelopen zondag voor 6 weken zijn intrek genomen in Huize Poelekie in verband met een co-schap op Poelekie's werkplek. Niet dat wij elkaar ooit zien overigens: hij vertrekt om 6:15 uur 's ochtends, ligt om 22:00 uur al in bed, en in de tussentijd verkeert hij in gebieden van het pand die met speciale deuren beveiligd zijn.
Verder heb ik een enorme pijnlijke plek op mijn arm van griepprik #1 aka "De Reguliere", men is er nog steeds niet over uit of "H1N1 aka De Mexicaanse" zich gaat beperken tot 1 injectie of dat ik nog tweemaal gemaltraiteerd ga worden... *jammert: "Ik wil geen prik!"*. Helaas wordt aan de poes niets gevraagd en zal ik ook verdere injecties lijdzaam moeten ondergaan. Ook heb ik nog 2 afspraken staan voor het toevoegen van wat porselein aan mijn collectie en dan hoop ik voorlopig weer even klaar te zijn met dit soort potentieel fysieke homeostase bedreigende zaken. Da's duur en eufemistisch voor: dingen waardoor mijn nu ok zijnde gezondheid als een kaartenhuis in elkaar dondert. Wat ook weer een spreekwoord is, maar het zal. *schrijft zich in voor een cursus "Open en duidelijk communiceren op het web"*
Ook heb ik me na twee jaar afwezigheid dit jaar weer ingeschreven voor NaNoWriMo. Ik heb werkelijk geen idee of het me gaat lukken (dit zou het eerste jaar zijn dat ik er daadwerkelijk veel uur per week naast werk), maar ik zie wel. De emotionele druk om de 50.000 woorden te móeten halen voel ik deze keer (in tegenstelling tot in vorige jaren) helemaal niet. Zou dat een teken zijn dat ik überhaupt wat rielekster in het leven sta? *barst in gíeren uit*. Yup, 't is overduidelijk tijd om de was uit de droger te halen, de katten nog wat bij te voeren en mijn nest op te zoeken. *stiefelt richting badkamer*
Oktober begon met een briljant optreden van de Noisettes in de Melkweg (er is weinig zó geweldig als iemand die On Top of Things is haar ding zien doen) en het toewerken naar het realiseer/besef-moment dat Kattenfluisteraar T. officieel niet meer mijn (bijna-)buurman is. Ook kreeg ik er een huisgenoot bij: Meneer de Poes heeft sinds afgelopen zondag voor 6 weken zijn intrek genomen in Huize Poelekie in verband met een co-schap op Poelekie's werkplek. Niet dat wij elkaar ooit zien overigens: hij vertrekt om 6:15 uur 's ochtends, ligt om 22:00 uur al in bed, en in de tussentijd verkeert hij in gebieden van het pand die met speciale deuren beveiligd zijn.
Verder heb ik een enorme pijnlijke plek op mijn arm van griepprik #1 aka "De Reguliere", men is er nog steeds niet over uit of "H1N1 aka De Mexicaanse" zich gaat beperken tot 1 injectie of dat ik nog tweemaal gemaltraiteerd ga worden... *jammert: "Ik wil geen prik!"*. Helaas wordt aan de poes niets gevraagd en zal ik ook verdere injecties lijdzaam moeten ondergaan. Ook heb ik nog 2 afspraken staan voor het toevoegen van wat porselein aan mijn collectie en dan hoop ik voorlopig weer even klaar te zijn met dit soort potentieel fysieke homeostase bedreigende zaken. Da's duur en eufemistisch voor: dingen waardoor mijn nu ok zijnde gezondheid als een kaartenhuis in elkaar dondert. Wat ook weer een spreekwoord is, maar het zal. *schrijft zich in voor een cursus "Open en duidelijk communiceren op het web"*
Ook heb ik me na twee jaar afwezigheid dit jaar weer ingeschreven voor NaNoWriMo. Ik heb werkelijk geen idee of het me gaat lukken (dit zou het eerste jaar zijn dat ik er daadwerkelijk veel uur per week naast werk), maar ik zie wel. De emotionele druk om de 50.000 woorden te móeten halen voel ik deze keer (in tegenstelling tot in vorige jaren) helemaal niet. Zou dat een teken zijn dat ik überhaupt wat rielekster in het leven sta? *barst in gíeren uit*. Yup, 't is overduidelijk tijd om de was uit de droger te halen, de katten nog wat bij te voeren en mijn nest op te zoeken. *stiefelt richting badkamer*