Tigerino

Afgelopen zomer, toen ik me in Berkeley bevond, kreeg ik een reclamemailtje van de toko waar ik Clark’s eten bestel. Er stond een aanbieding in voor zakken Tigerino kattenbakvulling. Ik lag op de vloer van het lachen.

Tigerino.
TIGERINO.
TIGERINO.

Ja, een LogPoeshand is snel gevuld. Omdat lol in je eentje hilarisch is, maar het feit dat een ander het totáál niet grappig vindt, het NOG hilarischer maakt, mailde ik het naar TBK. Dat kon niet fout gaan, want bij haar vind ik als zij het wél grappig vind, het NOG veel grappiger dan als ze het níet grappig vindt. Snapt u hem nog? Ik nog nauwelijks namelijk.

Ik en mijn post-absurdistische gevoel voor humor werden op onze wenken bediend: TBK vond hem ook erg grappig. Toen kwam mijn huisgenote B langs om te vragen of ik mee ging eten. Ik riep “Uiteraard! Vanavond aardappels uit de oven!”, noteerde op mijn Teuxdeux “thuis Tigerino (bwahaha!) bestellen” en we togen naar de eetzaal. Ja, coolstorybro, ik weet het.

Eenmaal weer in Amsterdam bestelde ik een batch kattenvoer en, jawel, Tigerino. De crystals en dan zonder bloemetjes- of lavendelgeur, want Clark is noch een baby, noch de Deodorantkat. Niet dat ik er veel van verwachtte overigens. Maar eh, mensen? Dit spul. Is. Geniaal. Echt waar.

Clark vond het de eerste keer een beetje eng, maar bij het tweede bakgebruik was het alsof hij nooit andere vulling gehad had. Het spul stuift niet en ruikt nergens naar. De korrels absorberen plas volledig en poep wordt uitgedroogd, wat resulteert in nul komma nul stank en makkelijke scoopbaarheid. Ja, van alleen de poep en niet ook nog eens de helft van de korrels, zoals bij een of ander klontvormend spul dat Rood en Les-Mioux indertijd welgeteld 2 dagen gebruikt hebben. En het beste: 1 kat doet 2+ weken met 1 zak Tigerino. Ik geloofde er ook geen zak van, maar het is echt zo. Zoals ik al zei: geweldig spul met een hilarische naam. Tigerino. Briljant.

Poes Es: nee, deze post is niet gesponsord. Ook niet stiekem.