Voor de deur stond een vriendelijke meneer die zei van het dierenasiel te zijn, zich verontschuldigde voor het feit dat hij pas na meer dan een jaar kwam en heel voorzichtig vroeg of Clark er nog was en zo ja, hoe het met hem ging. Ik dacht een halve seconde “1 april grap”, tot ik me realiseerde dat het asiel inderdaad nabezoeken doet, om te kijken hoe het met het
Ik zei “Ogenblikje”, zocht mijn bril, trok snel even een borstel door mijn haar en haalde Clark erbij. De meneer in kwestie was erg onder de indruk van Clark’s algehele verschijning, zeker gezien de staat waarin hij uit het asiel vertrok en zijn leeftijd. Clark dacht “Hey, gezellig! Iemand die komt knuffelen!”, kletste wat, zette het op een spinnen en gaf de meneer wat kopjes. Waarna hij op mijn schouder klom als de piraat die hij sinds zijn operatie blijkbaar is, want dat deed hij vroeger nooit. Wie zegt dat een oude kat geen nieuwe truukjes kan leren? (Niemand, het is “oude hond” en zelfs dat is niet waar ─ red.)
Ondertussen piepte ik (is namelijk best lastig, praten met een kat in je nek) over de win-win situatie en over hoe lief en knuffelig Clark is en hoe blij ik ben dat hij in mijn leven is. Het feit dat wij wel een leutig duo zijn, was blijkbaar overduidelijk, want de meneer zette een kriebeltje op zijn formulier en wenste ons nog veel geluk samen. Waarmee mijn evolutie tot compleet vertrut poezenvrouwtje compleet kan worden beschouwd.
In geheel ander nieuws, en in het kader van de keiharde zelfpromotie: op woensdag 9 april geef ik van 18:00 tot 20:00 uur een les Short Story Editing in Amsterdam. Het avontuur dat het schrijven van mijn eigen biografie in de derde persoon was, kunt u lezen in deze YourfriendLP-post. Mocht u geïnteresseerd zijn in deze les, mail me dan op LogPoes@gmail.com en ik stuur u meer info! Deelname is overigens gratis. En het feit dat ik niet vergeten ben dat te vermelden, geeft aan dat het met mijn integratie ook steeds beter gaat. ;-D
Geweldige eerste zin! Ik negeerde laatst om tien uur ook de deurbel. Ben ik de hele dag beschikbaar, gaan ze om tien uur aanbellen. Ik dacht het toch niet.
BeantwoordenVerwijderenDeze meneer kwam netjes om 19:30, maar ik ken het: sta je om 08:30 op om op een pakketje te wachten, komen ze om 21:00! :-D
VerwijderenIk had geen idee dat asiels aan nabezoeken doen. Lijkt me een prima initiatief. Hoewel liever niet na een dag als vandaag - hoewel ik dan weel uiterst knuffelig zou zijn met mijn diertje. Re: uw cursus - zie andere post.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of alle asiels het doen eigenlijk, dit asiel heeft een batch vrijwilligers die na een maand of 4 langskomen, maar blijkbaar liepen ze enorm achter, misschien door vrijwilligersgebrek?
VerwijderenWat Clark betreft maakt het niet uit wanneer iemand langskomt, als er maar geknuffeld wordt. :-D
Wel goed zeg, van dat asiel!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel succes met de les, dat ga je vast heel goed en leuk doen. En oh, herkenbaar, die biotroubles..
Ja, ik vind het ook een uitstekende actie!
VerwijderenDank je! En bioschrijven is gewoon gruwelijk. Dáár zou iemand eens een workshop in moeten geven! *noteert*
Ik heb dus net zitten kauwen op een bio voor Blendle! Het is inderdaad afschuwelijk. Vreselijk. En nooit goed. *schrijft zich vast in voor cursus bij LogPoes*
BeantwoordenVerwijderenOh nee, ik ga de cursus niet zelf geven, ik hoop dat er een of Amerikaan(se) ergens in het netwerk zit van die schrijfclub waarvoor ik het praatje doe die er goed in is. Want daar leren ze het namelijk wel op school, blijkbaar. :-D
VerwijderenEn, en, en?? Hoe ging het? De les?
BeantwoordenVerwijderen:-D Ik heb er een post over geschreven op mijn andere blog:
Verwijderenhttp://yourfriendlp.wordpress.com/2014/04/15/how-the-class-was/