Wat aanvullende gedachten gevolgd door leutigheid

Hoewel het natuurlijk volkomen tegen het principe van “drop the mic” ingaat, namelijk dat je gezegd hebt wat je te zeggen hebt en klaar, wil ik toch nog even kort op mijn vorige post terugkomen voordat ik verder ga met leutigheid aan het einde van deze post. Ik heb de afgelopen dagen nog wat meer over nagedacht waarom ik zo ontzettend de pieps krijg van het hele jaloers-gedoe en kwam tot leutige conclusies.

Ik ben opgegroeid als kunstschaats- en balletmiep en in tegenstelling tot wat films als Black Swan je willen doen geloven, is de onderlinge "gunfactor" tussen schaatsers en dansers ENORM. Tegen iemand zeggen dat je jaloers bent, zou binnen die cultuur gelijk staan aan een openlijke verklaring van vijandschap, “Mean-Girls-burn-book/ik-steek-thuis-naalden-in-je-foto”-style. En gezien het feit dat ook je gedrag naast de baan/buiten de zaal invloed heeft op je carrière, laat je dit soort gedrag wel uit je hoofd zelfs ALS je het liefst zou willen dat je concurrent ontplofte. Al was het maar uit professionele overwegingen.

Daarnaast Nederlands mijn tweede taal en ik ben daarom redelijk “woordenboekvast”. Uit de comments en ook uit gesprekken met anderen blijkt namelijk, dat (bijna) niemand meer het “en dat gun ik je niet”-deel van ‘jaloers’ “voelt” of bedoelt. Ook is het interessant om te zien dat mensen een duidelijk verschil “voelen” tussen ‘jaloers zijn’, ‘benijden’ en ‘afgunstig zijn’, terwijl mijn vriend Van Dale er redelijk unaniem over is: het zijn synoniemen.

En bovendien ben ik natuurlijk een special snowflake die het allemaal alleen maar for the applause doet en dat veel te weinig krijgt de afgelopen 3 jaar, zéker verhoudingsgewijs, en het dus slecht trekt als vlak na een prestatie/mijlpaal niet alles om “ME! ME! ME!” draait. *roept luid “AAANDAAACHT!!!”* Diva-gedrag? Yup! Maar ik ben tenminste geen pasgro die kutopmerkingen als complimenten probeert te verkopen. Hey, dit is zo'n zin waar een passief-agressief-knipoogje achter past! :-D

Maar goed, ik ben eruit: “ik ben jaloers” = “dat wil ik ook” en “dat wil ik ook” = “gefeliciteerd, wat leuk voor je”*. Dat verklaart ook meteen die wollige blikken als ik mensen die zeggen “dat wil ik ook” uit probeer te leggen hoe ze het ook kunnen krijgen, want dat is dus niet de bedoeling. Communicatie is een moeizame business, da's duidelijk.

Ok, de leutigheid:

Een blogpost (in het Engels) over hoe mijn creative writing les verlopen is

en

een video van een van de grootste dansante invloeden uit mijn jeugd Shabba Doo die onder andere de Funky Chicken doet:

 

En, hoeveel seconden kon u stil blijven zitten?

*Het wachten is nu op iemand die een verhandeling schrijft over dat het feit dat “dat wil ik ook (hebben)” tegenwoordig “gefeliciteerd” betekent en misschien ook omgekeerd(?), betekent dat we het toppunt van kapitalisme bereikt hebben. Of zoiets. *gaat verder met de Funky Chicken*