Maasmechelen

TBK en ik zaten aan de telefoon, zoals wel vaker (lees: dagelijks) en hadden het over designer shit met korting kopen.

LP, stellig: “We moeten echt eens naar Maasmechelen, ik wil namelijk een Stella McCartney tas, die zijn diervrij!”

TBK, geïnteresseerd: “Weet je al welk model je wilt?”

LP, die er uiteraard over nagedacht had: “Er zijn er een aantal die in aanmerking komen, hangt ook van de prijs af.”

TBK, twijfelend aan de logica: “Maar het is een outlet, hoe weet je nou of die tas er überhaupt is?”

LP, hoopvol: “Sheer luck.”

TBK, geschokt: “Dus je hebt grote kans dat hij er niet is en dan ben je voor niks naar Maasméchelen geweest.” Waarbij ze het woord “Maasméchelen” uitsprak alsof het een hoogpolig tapijt was dat ze die ochtend als ontbijt had moeten nuttigen.