Jofele sokken

Tussen de rijen en rijen suffe, identieke chicklit (Heb het lef, lees gewoon openlijk de Bouquetreeks!) trof ik het boekje "Jofel Jiddisj" van Marissa van der Valk.
Als je zin hebt in een boekje dat vlot wegleest, je bij vlagen hardop doet lachen maar toch meer een stuk meer diepgang heeft en informatie bevat dan, zeg, een Garfieldpocket een ideale keus. Fijn in de trein(getest door mij!) en uiteraard ook leuk voor feesten en partijen, zowel om te geven als om goede sier te maken met de feitjes die je opgestoken hebt.
Hmm, klinkt verdacht veel als een plug eigenlijk...laat ik besluiten met de heuglijke mededeling dat ik volgens de uitslagen van de snoertjes niets ernstig mankeer.
Waarom ik dan nog steeds niet slaap wordt nader onderzocht, maar dat gaat weer een aantal weken duren. Wachttijden, u kent dat wel. Om deze wachttijd emotioneel gezien fijn door te komen heb ik een paar Bonnie Doon teensokken gekocht.
Mocht u totaal niet begrijpen wat sokken en wachttijden met elkaar te maken hebben, dan bent u duidelijk niet shopverslaafd! ;-)

Gerommel

Gisternacht last gehad van gerommel in mijn maag die culmineerde in heftige antiperistaltiek*, vandaag last van zenuwachtig gerommel overal dat ervoor zorgt dat er niet veel zinnigs uit mijn handen komt. Morgen wel weer.

*minder deftig: ik heb lopen kotsen als een tijger met een dwarszittende haarbal

Zoetwaren

*Clichéalert*Bijna te mooi om op te eten, leuk om te geven en nog leuker om te krijgen*Einde clichéalert*: de snoepjes van Lulu loves lollies.

Vlammenwerper

De afgelopen week ben ik druk bezig geweest met het maken van dreads van kunsthaar.
Het principe: touperen tot je RSI krijgt, vervolgens draaiendraaiendraaien tot je scheel ziet en dan in vorm fixeren door ze met een bloedhete fohn te bewerken.
Dit gaf goeie resultaten, dus besloot ik nog meer dreads te gaan maken. Met de fohn nog aan greep ik een grote bos nephaar, lette niet goed op, kwam met de achterkant van de fohn tegen de haarbos aan, het 100% synthetische haar werd naar binnen gezogen... WHOOSH! Steekvlam!

Ik vrees dat ik de rest van de avond zoet zal zijn met pogingen mijn fohn te reanimeren. Wordt vervolgd...

Gespecialiseerd vervoer

Handig voor de liefhebber: Bij Importunity verkopen ze de "BanaBox", inderdaad, een broodtrommel voor je banaan. Nu nog een "Appel-box" en je zit in ieder geval wat je "twee stuks fruit" betreft gebeiteld.

Live! Journal!

Spanning en sensatie vandaag: Breyten gaat achter de schermen allerlei spannende dingies doen waardoor ik vanaf vandaag niet alleen op blogspot maar ook op LiveJournal te lezen ben!

Uitgeput

Ik heb vandaag 9 uur lang in de Efteling rondgestruind en stort nu mijn bed in.

Druk druk druk...

In tegenstelling tot wat mijn vorige post misschien deed vermoedden, ben ik de afgelopen week niet druk geweest met kleiduifschieten. Ik ben de afgelopen week voornamelijk druk geweest ben met niks. Maar druk met niks is niet hip tegenwoordig. Al voer je 24/7 geen zak uit, je moet het goed verpakken. Het beste voorbeeld hiervan gaf Bartina Koeman tijdens een interview met Niets van Niets voor het geweldige programma "Mijn leven als voetbalvrouw".

Op de vraag hoe het met haar gaat antwoordt Bartina: "Jaaa...drukdrukdruk!" Nada, die weet dat Bartina best een leuke meid is maar eigenlijk geen klap uitvoert, durft voor het eerst van haar carrière door te vragen: "Waarmee dan eigenlijk?" Waarop Bartina Het Antwoord Der Antwoorden geeft: "Rennen vliegen rennen vliegen!"

Ik wil bij die vrouw op cursus!

Paradekoorts

Oh man, ik zit hier helemaal stuiterend voor de tv naar de officiële opening van de Olympische Spelen te kijken! Ik zal het maar eerlijk bekennen: ik lijd aan Paradekoorts. Al mijn hele leven droom ik ervan om mee te lopen in een (willekeurig wat voor) parade, maar de Olympische parade is natuurlijk de enige die er echt toe doet. Ik zou er zelf voor willen gaan kleiduifschieten (=de enige Olympische sport waar je op je zelfs 58e nog kunt komen opdraven).

Wat mij altijd verbaasd is hoe beheerst het grootste deel van de mensen daar lopen. Die mensen hebben het wat mij betreft niet begrepen: Hallooo! Parade! Vrolijkheid! Olympisch! Heel Bijzonder! Hallooo!!!

De Italianen begrijpen het wel, die doen precies wat ik zou doen: dansen, springen, zwaaien, kortom: volkomen uit hun plaat gaan. Ik ben benieuwd of de Italianen geïnteresseerd zijn in het opstarten van een kleiduifschietteam...

Heiligschennis

Making Mona Lisa over!

...Kwam op de aarde met oren en staart...*

Hoera! Ik ben niet langer alleen! Er zijn meer kat-geflipte typjes zoals ik!
Bij Kittytreats verkopen ze oortjes en (misschien niet helemaal goed te zien, maar je krijgt een indruk) life-size staarten!!!
Ook halsbandjes-met-bel (en nog meer oortjes) zijn verkrijgbaar. Yay!

* Stuk tekst uit alternatief Kerstliedje gezongen door T. toen Poelekie, de LogPoes, extreem veel last had van Dikke Gromsen. U weet wel, dat je niet fijn in je vacht zit. Dat het voelt alsof hij gedraaid zit. Wat technisch gezien niet mogelijk is, maar you get the picture...

REGEN!!!

Dankuwel!

Partiële integratie

Ik mekker slechts over de huidige hitte.

Gold-digger...tadaaah-dah

There is a Golddiger in all of us! (Met dank aan Cath voor de link!)

Canal Parade

AT5 zendt (bijna) het hele Gay Pride-bootgebeuren uit, wat betekent dat ik hier heerlijk met de gordijnen dicht, ventilator aan en voeten in een bak water de vrolijke parade aan mij voorbij zie trekken!

Toerist in eigen durp, eh, stad

Als je langere tijd op een bepaalde plek woont, ontwikkel je standaardroutes en standaardplekken. Zeker in een stad zo groot als Amsterdam zijn er plaatsen waar je als bewoner eigenlijk nooit komt; ik woon bijvoorbeeld al zo´n jaar of 8 op halve rol-afstand (think Red Guy) van een museum waar ik nog nooit geweest ben.

Het leuke van exotisch bezoek (behalve het bezoek zelf uiteraard!) is dan ook dat je "toeristendingen" gaat doen, zoals musea, taarteetgelegenheden en straten bezoeken waar je normaal gesproken óf niet, óf veel minder vaak komt dan je zou willen. Vandaag bezocht ik o.a.:

* De taart van m´n tante-konditorei. De inrichting is mierzoetkitch en de caramel-pecan taart fantastisch. De andere taarten zagen er dusdanig fijn uit dat ik vrees dat er niets anders opzit dan regelmatig teruggaan en proeven.

* Het goeie oude Rijksmuseum, dat ondanks de verbouwing nu stiekem overzichtelijker is dan ooit, hoewel er natuurlijk veel minder te zien is dan gewoonlijk. Het prachtige poppenhuis hoort gelukkig wel tot de hoogtepunten.

* Ook het Joods Historisch Museum is in verbouwing, maar Max de Matze is (én spreekt!!!) nog even plat als altijd.

Ongeïnspireerd

Het zal wel een combinatie van het weer en de goeie oude komkommertijd zijn, maar ik ben de laatste tijd niet bijster geïnspireerd, waarvoor mijn excuses, ik hoop zo snel mogelijk weer spitsvondige vrolijkheid te kunnen posten.

Tot die tijd kunt u voor uitgebreide, geïnspireerde stukjes terecht bij de van vakantie teruggekeerde dames Aukje, Zeekomkommer en Merel; voor lekker rommelig gelayoutte vrolijkheid bij Hanneke Groenteman (waar ik al jaren stiekem verliefd op ben, maar daarover ooit meer).

Pingeldepingelping

Piano! Hier! Blij!

Sock it!

U nog een balletsok?

(Er is ook een versie voor de gothicliefhebbers.)

Verschuifdingen

In Huize Poelekie wordt op dit moment ernstig geschoven met spullies.

Nieuw! Een titeldingie!

Jaja, 1 augustus, nieuwe rondes, nieuwe kansen: ook bij LogPoes nu titels boven de stukjes!