Fashionably late

Paranoide als ik ben, heb ik recent een Twitter aangemaakt. Niet dat ik nou een Twitter wil, want zoals ik ooit in een reactie bij Webbles zei:

"...ik heb geen twitter omdat ik het echt niet zo belangrijk vindt om de wereld te melden dat ik mijn kat gevoerd heb..."

Die mening ben ik nog steeds aangedaan, heel eerlijk gezegd, want mensenkinderen wat ben ik saai. Ik drink niet, rook niet, eet geen vlees, doe geen drugs, heb werk waar ik niet over kan schrijven (patiëntenprivacypolicy), mijn verkering heeft zelf een log en op feestjes kom ik nooit. Hoewel, ik was laatst op een heuse borrel van het werk, maar dat moest van mijn chefje.

Maar waar was ik gebleven? Oh ja, ik ben paranoide. En daarom heb ik www.twitter.com/logpoes geclaimd, omdat ik bedacht dat ik misschien ooit, in de toekomst, tóch spontaan in Buckaroo Banzai verander en dan wél wat te melden heb via Twitter. Dan wil je niet dat één of andere fake freakshow je Twitterplekje gejat heeft en zich als jou voordoet. Zoals ik al zei: para. Tot zover geen problemen.

Groot was dan ook mijn verbazing toen ik plots een mailtje kreeg dat iemand mij gevonden én geadd had! En ok, ok, toen bleek dat een aantal niet nader te noemen mensen die wél cool zijn, ook hilarisch kneuterige ongein Twitteren. Plots zag ik dat Twitts (Tweets?) over zaken als kattenvoer best wel ontzettend lollig kunnen zijn en ik heb natuurlijk als megatroef Rood's diabetes in de aanbieding. Kortom: ik geloof dat ik half om ben (klinkt als gehakt).

Ach, wat: deze week stond sjoowiesjoo al in het teken van "Doe eens iets wat je anders nooit zou doen", dus ik ga het maar eens een poosje proberen, als laatste ter wereld. Nu nog uitvissen of het ook mogelijk is om vanuit Hier (= Amsterdam of course) via SMS te Twitteren zónder dat ik binnen een maand een faillissement aan moet vragen... en nee, ik neem écht nooit een Hyves. Ook niet stiekem! ;-)