woensdag 12 augustus 2009

Message in a bottle

A.k.a. "Het hoe en het waarom"

Vandaag precies 7 jaar geleden ontstond, na weer eens een lange nacht contempleren over het leven in het algemeen en mijn existens in het bijzonder, LogPoes. Het was "The year of looking after the shape of things that are gone", zoals Daan dat zo mooi verwoordt in zijn nummer Bridge Burner en hoog tijd dat ik mijn zinnen eens verzette. Gefascineerd door het concept flessenpost besloot ik (letterlijk!) mijn zinnen op het internet te zetten. Het internet als zee, LogPoes als fles.

De naam kwam, geheel in nautische sferen, snel bovendrijven: het was een woordspeling op logboek, de vraag "Waarom wil jij een log, Poes?" van Kattenfluisteraar T., en een functieomschrijving: een kat die logt. Perfect passend bij wat/wie ik in essentie ben: een vastlegger, een beschouwer en een analysant (dat moet natuurlijk analist zijn, maar dit klinkt mooier).

Het alter ego Poelekie de Vries bestond al wat langer. De naam ontstond toen ik, gefrustreerd dat men mijn echte, gecompliceerde, naam weer eens verkeerd had gespeld, brulde: "Ik verander mijn naam in Poelekie de Vries!". "De Vries" omdat het de meest voorkomende Nederlandse achternaam is en mijn echte achternaam het "De Vries" van Portugal is, "Poelekie" naar "Is Poelekie Pluis een kat?". "Minoes de Vries" vond zelfs ik overkill.

In de afgelopen 7 jaar heeft LogPoes diverse templatetechnische incarnaties gehad (hier op flickr een overzicht), heb ik meerdere keren overwogen te stoppen, lang getwijfeld over het wel of niet hebben van een reactiebox (me bewust zijn van het feit dat mensen meelezen maakt het schrijven vaak moeilijker), niet-zo-stiekem gevist naar een Bloggie voor het "langst lopende, minst gelezen, niet eens zo beroerd geschreven weblog". Ik ben nu in het bezit van 7 jaar flessenpostberichtjes (met z'n allen: "Message in a booottle!") die, zo tussen de regels door, een helder beeld scheppen van de wereld van Poelekie de Vries. Een malle katachtige die hoe langer hoe meer op mij gaat lijken. Of omgekeerd natuurlijk.

12 opmerkingen :

  1. Gefeliciteerd.
    7 JAAR.
    Zo oud als mijn oudste dochter.
    Een heel leven dus!
    Geniet ervan.

    (En is Poelekie de Vries niet je echte naam?
    Goh.
    Jammer, vond het al zo leuk klinken.)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd met 7 jaar Logpoes. Een hele muur vol vogeltjes :-)) (- behang, ter geruststelling)zal ons nog jarenlang aan deze dag doen denken!

    The Big K.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb een taart voor je gebakken. Kijk eens? Alsjeblief, voor jou. Ik steek de zeven kaarsjes aan en nu mag jij blazen. Hoera!!!

    Gefeliciteerd met je jublileum. Dat we, en dus ook ik, nog maar lang van je stukken mogen genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Jacobdus: dank je wel! Het voelt ook echt als een heel leven! :-) Ik beloof plechtig dat als ik ooit in Amerika ga wonen, ik 35 dollar betaal en mijn naam officieel in Poelekie de Vries verander! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ The Big Kahuna: lang he? Dat vogelbehang is een briljante zet overigens! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @ Polle: yay! Taart!!! *blaast kaarsjes uit* Dank je wel voor felicitaties en voor de taart natuurlijk! :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Gefeliciteeeeeeerd! Wat LANG, 7 jaar, respect! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Esther: Dank je wel! :-D Ik was zelf ook een beetje verbaasd eigenlijk dat het al de 7e LogPoes-verjaardag is!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zeven jaar bloggen! Zo, dat is niet niks. Indrukwekkend. Ondertussen intrigeert mij de zin "me bewust zijn van het feit dat mensen meelezen maakt het schrijven vaak moeilijker" het meest. Veel mensen vinden het juist vervelend weinig tot geen reacties te krijgen. Voor jou geldt dat dus niet. Of is dat inmiddels veranderd?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dit is al een oud stukje, ik blog 12 augustus aanstaande alweer 9 jaar. Ik vind het moeilijker omdat ik me bewust ben van wat mijn woorden teweeg kunnen brengen bij mensen, en, zeker vroeger, wilde ik heel erg anoniem blijven.

    Comments vind ik leuk, maar niet noodzakelijk. Ik heb ook heel lang geen reactievak gehad. Het is niet dat ik comments niet leuk vind, maar ik schrijf niet voor comments. Zoals ik in mijn stuk van 23 mei schrijf, vermoed ik dat het komt omdat ik op papier begonnen ben, maar het zou ook best kunnen dat ik gewoon een beetje een asociaal huisdier ben. Dat is tenslotte een beetje des kats! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Pffff en ik maar denken dat ik met mijn zesjaarendriekwart ook tot het selecte groepje dino´s behoorde. No way dus... negen jaar. Pfiew!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. @ Swan: 6 3/4 is anders een behoorlijk lange tijd! 9 jaar is vrij belachelijk, als je er serieus bij stilstaat, maar ik houd vol omdat ik uiteindelijk ooit een prijs wil winnen voor het langst lopende, minst gelezen, niet eens zo beroerd geschreven weblog! ;-D

    BeantwoordenVerwijderen

Blog Design by Get Polished