woensdag 11 januari 2012

't Was duidelijk Een Dinsdag

Gisteren was ik weer eens in De Fabriek het Niet Nader Te Noemen Ziekenhuis Aan De Rand Van Amstelveen. Het is altijd een beetje mal om er weer terug te zijn: kwam ik er 2 1/2 jaar lang 4 dagen per week omdat ik er werkte, nu kom ik er hooguit twee keer per jaar en als patiënt.

Het is vreemd om te merken dat ondanks dat er zoveel veranderd is (ook letterlijk, de hele poli is verbouwd en onherkenbaar verbeterd), ik me zodra ik de draaideur door ben, voel alsof ik nooit weggeweest ben: ik loop spontaan in dubbel tempo, aas op zoekende blikken van verdwaalde patiënten die ik vervolgens de weg wijs en toen de receptioniste uiterst verveeld "Weet u met wie er gebeld is?" vroeg aan de net van Spoedeisende komende spoedpatiënt, moest ik me inhouden om niet "Duh, met consulent Interne natuurlijk!" te roepen.

Uiteraard werd mijn pedanterie niet lang daarna bruut afgestraft: toen ik na het onderzoek opstond uit de spiksplinternieuwe ligstoel, bleef ik met mijn laars hangen aan de voetsteun (die de vorige stoel niet had!!!) en pleurde ik recht voorover languit tegen de vlakte. Nu wéét ik dat ik niet bijster handig ben. Zo val ik al jaren de apotheek binnen, struikelde ik straalnuchter over straatmeubilair, knuffelde ik een magnetron en pleurde ik ooit van een luchtbed af. Op mijn knieën. That takes skill, I know. Maar ik denk dat we wel kunnen stellen dat "plat voorover vallen tijdens het opstaan uit een ligstoel" het meest mallotige is wat ik ooit gedaan heb. Ja, u mag er hartelijk om lachen. Zodra mijn knieën, schouder, arm, borst, ribben en heup niet meer blauw en pijnlijk zijn, doe ik dat ook.

6 opmerkingen :

  1. Klinkt behoorlijk pijnlijk! Sterkte.

    Voor mij was het ook een echte dinsdag. Ik liep een trap op die ant-slipstrippen heeft, tegen uitglijden enzo, alleen zit de zool van mijn schoen een beetje los en bleef ik juist haken achter die strips. Ik ben (nog) niet blauw (geloof ik), maar mijn spieren hebben wel even een klap gehad. (en gedeelde smart is halve smart, toch?)

    - Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt trá-nen om uw val. Wat vrij pijnlijk is, want ik ben vannacht uit mn nest gedonderd. Uilloos nog wel. En ook dat is heel zielig. Net als uw val. Maar dat past bij 'een heel zwaar leven'.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Thoughttrail: dank je! :-) Het was echt een pleur-om dag, Kouw hieronder heeft ook al een smak gemaakt. Ik hoop dat u blauwvrij blijft en dat de (spier)pijn snel over is!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Kouw: ik moest er eigenlijk ook enorm om lachen, maar dat deed pijn, dus deed ik een soort hik! :-D Ik weet niet wat er in de lucht hing gisteren. Uit bed vallen is eigenlijk nog wel het ellendigste: lig je lekker en dan ineens BAM! Ik heb "een heel zwaar leven" hier op repeat staan. ;-D

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach, mijn moeder is in Tongeren eens uitgegleden over een schijfje augurk. Enorm plein tot je beschikking, maar zij moet precies op dat schijfje stappen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @ Laurent: wow! :-D *bows down to the master*

    BeantwoordenVerwijderen

Blog Design by Get Polished