zondag 17 februari 2013

In en om

Gek genoeg vind ik het schrijven van ~life updates~ het stomste wat er is (want wie ben ik en waarom zou ik en who cares?), terwijl ik het van anderen JUIST altijd erg leuk vind om te lezen. Zoals ik hardop tegen mezelf zou zeggen: "Leuk die discrepantie, meid!" En ja, ik leuter met enige regelmaat hardop tegen mezelf en ja, dat is significant maller sinds ik geen katten meer heb. Maar dit, zoals wel vaker, geheel terzijde.

Hoe het er in en om Huize Poelekie voor staat - een leutige lijst:

  • De eerste griep van het jaar is binnen! Ondanks dat ik mij bruut ellendig voelde, ben ik toch naar al mijn colleges gegaan, slapen/college/dutje/studeren/slapen/college-style, want ik ben een bikkel. En ondertussen alweer bijna beter.
  • Wel 3 hele weken lang leek het erop dat mijn Sketchbook Project 2013 entry ergens verloren geraakt was tussen hier en Brooklyn. Afgelopen donderdag kwam gelukkig het verlossende bericht dat het boekje terecht was en gecatalogiseerd. Of het nog mee op tournee gaat is mij nog niet geheel duidelijk, maar ik ben al lang blij dat het (fysieke, ik had uiteraard scans gemaakt) ding niet voorgoed verdwenen is.
  • Er is weer eens Ongein op het Plein:



    En ja, ook deze keer geheel onaangekondigd. Ik ben benieuwd hoe lang het deze keer duurt.
  • Na sinds oktober zo'n 300 keer de IKEA site gecheckt te hebben, bleek de fauteuil waar ik echt ENORM op aasde eindelijk voorradig. De ernst van mijn aas wordt de mensen die mij een beetje kennen geheel duidelijk als ik vertel dat ik in mijn eentje, met de rijdende vuilcontainer metro naar IKEA ben afgereisd, waarna ik hem (34 hele kilo's!!!) in mijn eentje mijn huis ingesleept heb, omdat de bezorgmeneren hem mét doos niet door mijn halletje kregen en zónder doos niet mogen verplaatsen. Ik moest wel even razend op de wereld in het algemeen en iedereen in het bijzonder worden voordat ik de oerkracht uit mijn tenen kon opdiepen, maar hij staat:



    Sjeun issie he? En ja, precies zo comfortabel als hij eruit ziet.
  • The Big Kahuna en ik bakten een glutenvrij brood. We dachten simpel te beginnen en kochten een pak glutenvrije broodmix en lieten de broodbakmachine haar werk doen. Na een uurtje of wat was het brood klaar en het zag er als volgt uit:


    Brodig, toch? Dat dachten wij ook. Toen namen wij een hap.

    TBK, voorzichtigjes: "Eh... 't is eh, wel een beetje, eh, zout..."
    PdeV, nadat ze het stuk brood uitgespuugd had: "Ik heb in oceanen gezwommen die minder zout waren!!!"

    Het was, kortom, geen succes. Gelukkig ben ik nu in het bezit van dit broodbakboek en een fris-bij-de-Action (wat overigens een behoorlijk geniale winkel is) gescoord bakblik, en waag ik uiterst binnenkort weer een poging. Ik houd u op de hoogte!
Andere dingen die ik zoal doe: met enige regelmaat "Waarom woon ik niet in Ellleeeeeeehj!" jengelen, want ik ben wel klaar met die sneeuw en die f*ckkou (ja, dat is 1 woord), RuPaul's Drag Race season 5 volgen, redelijk extreem obsessief bezig zijn met het plannen van mijn toekomst (hierover uiteraard meer zodra dingen officieel zijn) en op een huishoudkick(!) zitten. Ja, dat laatste vind ik ook lichtelijk beangstigend. Zou ik dan eindelijk ~volwassen~ aan het worden zijn? *wordt spontaan mild nerveus*

Mocht u nog wat manieren weten om ongein van je plein te verwijderen, broodbak-protips hebben en/of leutige verhandelingen over uw activité zo in en om kwijt willen, dan kunt u dat in het reactievak mikken. Als u denkt "Nou nee, ik heb net deze hele verhandeling doorgenomen en nu is het tijd voor een koekje", dan eh, hoop ik dat u een fijn koekje in huis heeft. Ofzoiets. (file under: tijd voor een cursus "Hoe brei ik een fatsoenlijk einde aan een veel te lange, hak-tak blogpost")

10 opmerkingen :

  1. Dat brood viel echt in de categorie "Zo zout heb ik het nog nooit gegeten". Waarschijnlijk hebben ze het gebrek aan gluten door zout gecompenseerd :-))
    Je oorstoel is een geweldig mooie aanwinst en "ongein op het plein", in welke vorm dan ook, is tot nu toe altijd, als sneeuw voor de zon, na een poosje verdwenen. En uitzicht op "een zijdelings uitschuifbare concertzaal in vrachtwagenvorm" is toch wel heel bijzonder :-))

    TBK

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die stoel is echt mooi! Wij hadden er ook al naar staan kijken, maar hebben er helaas geen ruimte voor.

    Goed om te horen dat je weer bijna beter bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ TBK: ROFLMAO @ "zo zout heb ik het nog nooit gegeten". :-D Het moet echt een vergissing geweest zijn, want dit was werkelijk té smerig.

    De ongein op het plein heeft me alweer verlaten, zie ik net. En inderdaad, 1000 keer liever zo'n uitschuifbare concertzaal dan de Aardappelongein!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Marjolein: dank je! :-)

    Ja, de stoel is inderdaad nogal een gevaarte. Mijn vorige stoel had het begeven en daarom had ik er plek voor, maar het is inderdaad niet iets wat je er eventjes tussen propt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Staat daar nou echt 'classic express'? En zo ja: waddefok is dat dan? gooien ze Bach in the Trance remix?
    Verder: glutenvrij brood lijkt me vrijwel ondoenlijk, want het zijn juist die gluten die het kneden zo prettig maakt. Aan de andere kant: UITDAGING!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Stoer, dat gesjouw met die stoel, en hij ziet er comfi uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @ Kouw: Yup! De vrachtwagen is een rijdende concertzaal waar klassieke concerten in gegeven worden. Scheelt weer piano's uitladen! :-D

    Glutenvrij brood is minder complex dan het lijkt, het is vooral een kwestie van verschillende meelsoorten door elkaar gebruiken en dan verder wat experimenteren tot het brood is. Deze broodmix leverde qua textuur prima brood op, wat het nóg vervelender maakte dat het zo zout als een zoutmijn was. :-S

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Esther: yup! De stoel was de sleep meer dan waard! :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooie stoel! Wat een bizarre situatie, dat verplaatsen van dat ding!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @ Laurent: dank u! Ik ben er ook erg blij mee!

    Ja, het was nogal ~een toestand~. De heren in kwestie (2 stuks) vonden het allemaal erg vervelend en hoewel ik er mild tot ernstig de gromsen van kreeg, snapte ik ook wel dat zij aan allerlei regeltjes gebonden zijn en hun baan niet kwijt willen. :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Blog Design by Get Polished