Scherp

Eind vorige week was ik bij de huisarts voor het verwijderen van een Mal Bultje (= officiële medische term). Aangezien het een geheel ongevaarlijk bultje was, zou ze het bevriezen en vervolgens weglepelen. Nee, dat doet geen pijn.

Even wat backstory voor de duidelijkheid: mijn huisarts en ik hebben een wat onconventionele relatie. Omdat ik haar in sommige periodes met uitzonderlijk grote regelmaat zie en ik niet alleen een zebra ben, maar ook een behoorlijke kennis van geneeskunde heb, is het meer een "Kom, hoe gaan we dit samen aanpakken" dan een "dokter zegt, patiënt doet"-relatie.

En zo gebeurde het dat Dokter (want zo noem ik haar) en ik de hele, recent heringerichte, kleine ingrepenkamer doorzochten in onze queeste naar de lepels. We vonden infuusnaalden, hechtdraad, schwab-stokjes, kartonnen bakjes (van die grijze), gaasjes in 30 verschillende formaten, Leukopor/plast/silk, maar geen lepels. Ze lagen niet bij de scalpels en ook niet in het blauwe bakje waar ze vroeger blijkbaar in lagen. We gingen elke mogelijke lade in de kamer af, sommige zelfs meerdere keren, maar hier geen lepel, daar geen lepel, nergens een lepel.

Uiteindelijk zag Dokter zich genoodzaakt haar collega uit zijn spreekuur te bellen om te vragen of hij kon laten zien waar die !@##@#$% lepels in !#@@#$naam lagen. Hij stormde binnen, wees naar een lade die we beiden twee keer doorzocht hadden en stormde weer naar buiten. Wij keken eens goed naar de sticker:

Oeps. :-D

De lepels lagen overigens wel errug verstopt onder een baal andere zooi én helemaal onder in de la, dus het feit dat we ze niet gezien hadden, lag niet geheel aan onze ochtendlijke onscherpte. Maar toch.