Anders dan in de situaties waarbij ik "Oh, dat is wel leuk" denk, is het in het geval van De Aas zo, dat ik als ik het ding niet koop, ik er foreverandeverandeverandevaaaaaaaaaaah aan zal blijven denken. Zo denk ik nog met enige regelmaat aan die Roze Panter-lamp uit Luxemburg (1990) en Die Jurk Met Die Strik uit Maastricht (1993). Als u plots denkt een orkaan te horen, dan is dat TBK die dit leest en heel, héél diep zucht.
Het feit dat dit de enige twee dingen zijn waar ik op aasde, en die ik niet gekocht/gekregen heb, bewijst twee dingen: 1) ik heb slechts zelden last van De Aas (hooguit 1x per jaar) en 2) ik ben een verwend kreng. En nee, dat is niet mjoetjuwullie ekskloesif, zoals we dat zo mooi in het Amsterdams zeggen.
Overigens is het wel zo, dat ALS ik het geaasde eenmaal heb, ik er ook dolgelukkig mee ben en blijf. Zo kijk ik elke dag vertederd naar mijn blauwe stoel (maar da's ook een beetje omdat Clark daar meestal op ligt) en gebruik ik mijn rijstkoker meerdere keren per week.
Dit jaar blijkt een uitstekend jaar te zijn wat aasobjectmaterialisatie: zoals u weet, heb ik recent na langdurige aas die roze schoenen aangeschaft. Ondanks dat ik 1 volle dag dragen moet bekopen met 1 week zere voeten, brengen die echt hardcore de levensvreugd. Zo erg zelfs, dat ik mijn jacht op een al twee jaar uitverkocht, limited edition object dat bij tijd en wijle op Ebay voor werkelijk ABSURDE prijzen aangeboden wordt, wilde staken. Want hoe groot is de kans dat iemand het ding plots NIET voor 8x de verkoopprijs aanbiedt en ik heb de schoenen al en ik word verdorie 39 en "Hup! Volwassen!". Om het af te leren checkte ik nog 1 keer Marktplaats. U voelt hem al, toch?
Aanschouwt de MMM x HM candy wrapper clutch:
Hoe briljant? Zo briljant.
Ik ken mezelf en weet heus wel dat De Aas op een gegeven moment weer opplopt, maar op dit moment is er dus he-le-maal niets waar ik op aas. En dat voelt best lekker eigenlijjk. :-D
* Protip: gederfde levensvreugd proberen te compenseren door spullies te kopen leidt niet tot meer levensvreugd, maar wel tot een bomvol huis dat je vervolgens jarenlang moet ontzooien.
Ah... ja... De Aas... Ik denk nog wel eens aan die sandalen die ik in een schoenenwinkel aan de Heiligeweg zag in 1997. En dan denk ik: trut. Want waarom niet gewoon gekocht? Het waren fokking sandalen, geen bank van achtduizen euro (die ik ook wel wilde, tot ik me de pleuris schrok van het prijskaartje).
BeantwoordenVerwijderenMaar deze 'Aas'? Oh - ik BEGRIJP vollig waarom u deze MOET. Echt. Ik zie het.
Leutig he? Volkomen onpraktisch en ik heb al zo'n 800 tassen, maar eh, yolo! ;-D
BeantwoordenVerwijderen