woensdag 15 oktober 2014

De niet schrijvende schrijver

In mijn blogpost over de afspreekmalaise kondigde ik het al aan: een blogpost over mensen die zich schrijver wanen, en al honderd jaar overal verkondigen “bezig te zijn met een roman”, zonder ooit een letter op papier te hebben gezet. Nu is dat op zich niets nieuws, dit soort mensen kom ik (helaas) mijn hele leven al tegen, maar de mate waarin ik ze in de afgelopen jaren tegenkom is werkelijk ex-po-nen-tieel toegenomen.

Vroegâh waren het vooral mannen die dit soort geblaat blaatten, maar zoals ik ook steeds vaker vrouwen tegenkom die mansplainen (geweldig artikel, absoluut lezen!), kom ik ook steeds vaker vrouwen tegen die blaten over hun “roman”. *roept luid: “DAT is niet de bedoeling van het feminisme, mensen!”*

Wacht, ik zeg het verkeerd: ze blaten niet over hun roman, ze blaten over dat ze “een roman gaan schrijven”. Operative word: gaan. Als je dan doorvraagt, blijkt dat de schrijver in kwestie nog geen aantekening op papier heeft gezet, niet eens losjes research heeft gedaan en eigenlijk ook geen enkel idee heeft van een verhaal. Als je dan vraagt wat ze verder schrijven of geschreven hebben, dan blijkt dat niets te zijn. Nul komma nul, nada. Schrijvers die niet schrijven en ook nooit geschreven hebben. Hoogst interessant.

Overigens is mijn definitie van schrijver helemaal niet strikt: als je met enige regelmaat schrijft, ben je schrijver. Ja, ook als dat poëtische boodschappenbriefjes zijn, ik ben niet zo moeilijk. Het is ook niet dat ik vind dat “schrijver” een beschermde titel moet worden, mensen mogen lekker claimen wat ze willen, maar ik vind het gewoon vreemd. Waarom zou je iets willen claimen wat op geen enkele wijze op je van toepassing is?

Blijkbaar is er iets specifieks aan “schrijver”, wat bijvoorbeeld “loodgieter” niet heeft. Want wees nou eerlijk: als u ooit in 2002 een keer een ringetje in uw kraan vervangen heeft, dan noemt u zich ook niet direct loodgieter, toch? Althans, ik ben nog nooit iemand tegengekomen die dat doet. Als je nooit danst, zelfs niet in je eentje in je woonkamer, dan noem je jezelf toch ook geen danser? Of wel? Ik bedoel, ik heb in 2008 in Madeira een uiterst steile bergwandeling gemaakt, moet ik nu “bergbeklimmer” aan mijn bio toevoegen? Nee toch?

Wat is er toch zo aantrekkelijk aan jezelf schrijver noemen? Is het de mythe van de getormenteerde artiest? Een vrijbrief om lekker stevig te zuipen? Staat het intellectueel? Scoor je makkelijker chickies (m/v/anders: [vul in])? Of snap ik gewoon niet hoe interessanterig uit je nek lopen zwammen in cafés werkt, en komt (geen van) mijn carrière(s) daarom al 20+ jaar niet van de grond? Kunt u om mijn fragiele ego te sparen niet collectief hard “Ja!” roepen nu? Dank u.

En nog even over die roman: waarom is het ALTIJD een roman? Het is nooit een kort verhaal, een blogpost, een zine, een poëziebundel, een filmscript, een toneelstuk, of een novelle. Altijd een roman. Alsof er geen enkele andere literaire vorm bestaat.

Waar dit soort poseurs types vroeger alleen in niet-schrijfgerelateerde omgevingen ergens aan de toog hun bla bla verspreidden, kom ik ze de laatste jaren zelfs tegen in (blijkbaar wannabe)schrijverscommunities. En dat is het punt waarop het voor mij stomvervelend wordt: ik ga naar zo’n bijeenkomst met een specifiek doel, namelijk medeschrijvers ontmoeten. Al die niet-schrijvende schrijvers zijn heus hartstikke aardige mensen, maar zo’n bijeenkomst schiet dan voor mij in ieder geval zijn doel volkomen voorbij. Ik ben er dan ook maar mee gekapt, met dit soort “schrijvers”bijeenkomsten, want kletsgesprekjes over alles behalve schrijven kan ik ook bij de bushalte voeren.

Over (het gezeik binnen) komjoenitties volgt volgende maand ergens een post, maar voor nu ben ik vooral benieuwd of u dit herkent? Bent u ook een schrijvende mens die continu niet-schrijvende schrijvers tegenkomt? Hoe gaat u daar (niet) mee om? Bent u misschien zelf een niet-schrijvende schrijver? Waarom claimt u iets te zijn wat u eigenlijk helemaal niet bent? Komt u soms ook wel eens op loodgieterconventies of trekt u daar een grens? Uiteraard zijn alle reacties en theorieën van iedereen welkom in het reactievak. Want zo all-inclusive ben ik dan ook wel weer.

6 opmerkingen :

  1. Vooral toen mijn boek net uit was, kwamen er veel mensen op mijn pad die dachten dat ik hen en hun nog niet gepubliceerde boek regelrecht naar 'mijn' uitgever kon kruien. Hilarisch. En dan boos worden en mij arrogant noemen als ik zei dat dat niet in mijn macht lag. Veel geleerd van die periode, over het mensdom.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Och mensen, DAT soort types. :-S En inderdaad boos worden als je ze uitlegt dat het zo niet werkt in d(i)e wereld. The ENTITLEMENT, ongelooflijk. Kwalitatief Uitermate Teleurstellend, (dat deel van) de mensheid, inderdaad.

      Verwijderen
  2. Het heeft even geduurd, maar daar is dan toch ABER ENDLICH een reactie. Want ik heb wel een Mening (wie immer), maar weet hem niet zo goed onder woorden te brengen.
    Enfin.
    Waarom een roman? Waarschijnlijk omdat de poseur-auteur niet veel meer heeft gelezen dan de willekeurige roman hier of daar. Want dat is iets wat me opvalt: de auteur-poseur wil wel schrijven, maar leest niet. Niks. Hooguit een tijdschriftartikel in de wachtkamer bij de dokter of tijdens het wachten op het setten van je kleur bij de kapper. Na HAVO5 hebben ze geen bibliotheek meer van binnen gezien.
    Over twee weken start NaNo en ik kijk zo nu en dan op het forum, waar ik alweer overweldigd werd door de bijzondere posts en threads (draadjes).
    Wat ik zo bijzonder vind is dat mensen zichzelf gewoon KEIHARD schrijver noemen, zonder enige gene, of zoals u zei: zonder ooit een woord op papier te hebben gezet.
    In hetzelfde kluppie: fotografen. Trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Yay! Reactie! :-D

      Ik denk dat u de plank volledig RAAK slaat met uw observatie dat ze niet lezen en daarom alleen de roman kennen! In mijn eerste draft (spontaan als ik ben, ben ik al in april aan deze post begonnen namelijk) stond inderdaad iets over het feit dat ze ook niet lezen, maar ik kreeg het niet geheel rond en de post was al zo lang, dus ik heb dat stuk geschrapt. Maar het klopt: ze lezen niet. Ergens 100 jaar geleden bij een NaNo kickoff in Utrecht had ik een convo met een iemand die het uitgebreid over zijn hekel aan "Helena Furrééj, van Kuppurus" had. Nou snap ik best dat Eline Vere niet voor iedereen is, maar damn... De enige die ze wel lezen/lazen was Terry Pratchett. Die heb ik dan weer jarenlang niet willen lezen, omdat ik ervan overtuigd was dat iemand die zulke BAGGER inspireerde, nooit wat kon zijn. Maar dat komt omdat ik een elitaire hufter ben, soms *coughvaakcough*.

      Draadjes! :-D Allemaal schrijven ze in het (al dan niet steenkolen) Engels, en dan threads "draadjes" noemen... Ik ben afgehaakt in het jaar dat er in iets van 18 van de 21 topictitels spel/taal/stijlfouten stonden. Dit in het kader van "Er zijn grenzen".

      Oeh jaaa! De ~Fotografen~! Elke dokie die z'n veel te dure digitale spiegelreflexcamera op "automatisch" heeft staan en wat loos raak schiet, is ~Fotograaf~ tegenwoordig. :-S Het is zo jammer dat het in de wereld blijkbaar zo werkt dat mensen zichzelf óf onderschatten óf overschatten. *brult "Middenweg, mensen, middenweg!" en wijst richting Amsterdam Oost*

      Verwijderen
  3. "als ik uitga ben ik een fotograaf
    en ik ben schrijver als ik vrienden bezoek
    op het ogenblik zit ik heel even zonder werk
    maar binnenkort begin ik aan m'n eerste boek
    in de spiegel neem ik soms alvast de pose aan
    voor de foto op de achterkant
    dromen zijn een raadsel en het gaat als volgt:
    het smelt in je hoofd en niet in je hand"

    - Spinvis

    Ik ben ook wel een beetje een niet-schrijvende schrijver; ik schrijf in mijn hoofd en vervolgens komt er plus minus één keer per maand een half A4'tje middelmatige roman uitrollen waar ik daarna niets meer mee doe. Wel droom ik iedere dag over mijn spectaculaire book launch en mijn interview in de Ellen Degeneres Show.

    PS hoi ik ben Babet en ik heb als een creeper je blog gevonden doordat je een keer op Rosa's blog commente, sorry als dat een invasie is of zo?! Anyway, hoi dus!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Babet! Wat leuk dat je hier terechtgekomen bent! Welkom op LogPoes! :-)

      Het klinkt alsof jij stiekem toch wel schrijver bent, eigenlijk: je bent er in je hoofd mee bezig en schrijft daadwerkelijk dingen op. :-)

      Overigens vind ik dat iedereen (zelfs de niet-schrijvende schrijvers) mogen fantaseren over hun fantastische boeklaunch, het enige punt waarop het lastig wordt om met niet-schrijvende schrijvers om te gaan is als je een feedback-partner zoekt om mee uit te wisselen, wat een van de doelen van zo'n schrijversbijeenkomst (voor mij) is. Als de ander niet schrijft, valt er voor mij weinig te feedbacken en is het ook maar de vraag of ik de feedback krijg die ik zoek. Dus vooralsnog bel ik maar weer mijn moeder voor feedback. :-D

      En Ellen Degeneres is awesome. <3!

      Verwijderen

Blog Design by Get Polished