Hoe een kat een aas vangt

Vorige week donderdag belde ik The Big Kahuna:

LogPoes: "Hey, aanstaande zaterdag is het Glamour Shopdag, is er misschien nog iets wat je nodig hebt?"
The Big Kahuna: "Nou nee, ik heb alles al. En jij bent toch uitgeaasd?"
LP: "Ja, dat is hem nou juist, ik herinnerde me plots dat ik nog een klein aasje had..."
TBK: "Oh?"
LP: "Ja, een ring. Wacht, ik stuur je de link wel even."
TBK: "Wel een mooie amethyst. Wat zijn die kleine schittersteentjes?"
LP: "Zirkonia's. Maar ja, hij is wel aan de prijs en ik weet niet zeker of er wel korting op is."

TBK babbelde verder over de ring, over wat voor weer het was en hoe het met Clark ging. Ondertussen toeterde de Megafooneekhoorn zo'n 50 keer achter elkaar: "VRAGEN! VOOR JE 70e VERJAARDAG! VRAGEN!" TBK en ik hebben namelijk een soort running gag/traditie dat als ik iets heel graag wil en het gebruikelijke "Ah toe!", "Yolo!" en "ik had het ook in mijn neus kunnen schuiven" niet werken, het altijd eindigt met dat het alvast een cadeau "voor mijn verjaardag" is. Ik geloof dat we bij mijn 58e verjaardag zijn gestopt met tellen. Ik hoorde het geroeptoeter van de eenhoorn even aan, en vroeg me af of ik dit kon maken. Nee, dat kon niet.

Op dat moment zei TBK, helemaal uit het niets: "Weet je wat? Dan krijg je hem voor je propedeuse!" Waarop ik er spontaan, vanuit mijn tenen uitflapte: "Sh*t, totally forgot to milk that one!" en wij beiden ongeveer van onze stoel pleurden van het lachen.

Sjeun ringetje, toch?