32 is not old... for trees*

In de laatste dagen leidend naar mijn verjaardag (32 jaar! Vandaag!) kreeg ik het zowaar voor elkaar om al mijn dringende levenskwesties (u weet wel) stuk voor stuk op te lossen. Ja, ik ben ook verbijsterd!

Op vrijdag knipte de coiffeuse een stuk van mijn haar af en gooide er bronzige highlights in. Hoewel ik zelf uiteraard liever voor roze haar of een groene mowhawk gegaan was, moet ik rekening houden met het feit dat ik een vrij conservatief beroep heb én binnenkort weer op sollicitatiegesprekken moet. Die insuline moet tenslotte érgens van betaald worden...

Op zaterdag ging ik al vroeg op pad richting The Big Kahuna. Wij hadden een expotitie gepland naar museum Natura Docet in Denekamp. Ja, dat is twee straten voordat je van de aardbol afvalt, maar een absolute must voor mensen die houden van wat men tegenwoordig een “objectgerichte tentoonstelling” noemt. Geen sprekende beeldschermen, epilepsieveroorzakende flikkerlichten en Luid Geluid, maar gewoon kasten met daarin stenen, trilobieten, Hele Oude Opgezette Dieren en nog veel meer moois.

Ik ben een groot voorstander van dit soort “saaie musea”, vooral als er bij de objecten nog met de typmachine getypte, of nog beter, met zwarte zwierige letters geschreven beschrijvingskaartjes staan. En als die beschrijvingen dan ook nog woorden als “Visch” en “Voogel” bevatten, ben ik helemaal gelukkig.

Waar ik ook heel gelukkig van werd, en waar we éigenlijk voor kwamen, was de tentoonstelling “De Geheime Tuin” van Othilia Verdurmen. Wóestverliefd ben ik op de twee méér dan levensgrote pauwen. Het was dat ze niet in mijn handtas pasten… (of in mijn huis, for that matter).

Als klap op de vuurpijl hakte ik zondag eindelijk een belangrijke knoop door met betrekking tot “wat ik ga doen als ik later groot ben”: aangezien het halen van extra vakken door de conversie naar de Tweede Fase niet meer mogelijk is, ga ik mijn Vwo-diploma opnieuw doen. Het wordt een gigantische klus, maar het geeft veel meer opties voor vervolgstudies, waardoor ik eindelijk eens kan stoppen met uit mijn nu zeer beperkte mogelijkheden “nou, vooruit”-keuzes maken.

Dus als iemand nog wat leesverslagen/schrijfdossiers heeft liggen, dan houd ik me aanbevolen!

* Wie graag wil weten waar de titel op slaat, moet even naar dit filmpje kijken, na 4 minuut 25 wordt het vanzelf duidelijk.