Het grote Parijsverslag in 28 delen - 1 t/m 5

Zondag 16 augustus 2009

Na me gezellig een uurtje verslapen te hebben, pakte ik op zondagochtend mijn koffer in in wel 45 minuten (ja, dat is een nieuw record). Het feit dat ik van tevoren een uitgebreide lijst had gemaakt hielp enorm: ik overweeg om deze lijst voortaan, al dan niet in aangepaste vorm, te gaan gebruiken. The Big Kahuna was de avond ervoor al met volledig ingepakte koffers komen logeren, dus zodra ik klaar was konden we vertrekken.

Eenmaal op het station aangekomen, was het wachten op de Thalys. Toen hij er eenmaal was, bleek het feit dat hij in omgekeerde rijtuigvolgorde reed én hysterisch kleine toegangsdeurtjes had een perfecte combinatie voor milde paniek. Na wat duw en trekwerk (en een koffer op mijn voet) lukte het ons nipt om in te stappen. De vreselijke haast om te vertrekken was vrij hilarisch gezien het feit dat het ding zich met een slakkegang in werking zette en ook in de rest van Nederland übertraag rijdt. Pas vanaf Brussel schiet het een beetje op, en rond een uur of 17 waren we op Gare du Nord.

Gare du Nord is op het eerste gezicht een onoverzichtelijke puinhoop. Na een salade Nicoise-zonder -tonijn bij brasserie Alizé viel het allemaal wel mee (rijmt!) en gingen we op jacht naar een metrokaart voor 5 dagen Paris Visite. Even een opmerking tussendoor: in Nederland hoor ik altijd dat ik (veel te) snel praat. In Parijs echter werd ik aangekeken alsof ik een bradyfrene schildpad was. Voor de duidelijkheid: ik spreek zo mogelijk nog sneller Frans dan Nederlands.

Vervolgens zochten we de metro op, waar we, heel avontuurlijk, met onze koffers en rugzakken zowaar een perfect getimede overstap maakten. Eenmaal bij het juiste station aangekomen, gingen we op zoek naar de auberge de jeunesse, wat dan wel duur mag klinken, maar toch gewoon Frans is voor jeugdherberg. Verhalen op het internet over de buurt en het hostel zelf hadden ons toch ietsjes nerveus gemaakt, maar beiden waren prima in orde. Het hangt uiteraard af van wat je gewend bent en wat je verwacht: het is geen luxe 5 sterrenhotel in een resort. Het is een soort studentenhuis in een typisch Franse multi-culti buurt met gezinnen. Zelf zou ik er zó gaan wonen: het was er in ieder geval een stuk rustiger dan het studentenhuis waar ik ooit woonde.

Na wat hilarische verwarring met betrekking tot onze kamer die uiterst vlotjes opgelost werd, hebben we nog een rondje door de buurt gelopen en zijn daarna redelijk bijtijds naar bed gegaan.