Deel 1 t/m 5 staan hier.
Maandag 17 augustus 2009
Maandagochtend na het ontbijt (dat overigens inclusief is) gingen we met de metro op pad naar onze eerste bestemming: het architectuurmuseum "Cité de l'Architecture et du Patrimoine". Dit bevindt zich bij halte Trocadero, in de buurt van de Eiffeltoren. Om een beetje vlotjes van A naar B te komen, hebben we elke avond onze route uitgestippeld op de metrokaart die zich in mijn Moleskine Parijs bevond. Moleskine Parijs is overigens briljant: het is een onopvallend zwart boekje met naast notitieruimte ook een redelijk uitgebreide plattegrond en dus die metrokaart. Je kunt als je de weg bent stiekem in je boekje spieken zonder dat de rest van de wereld doorheeft dat je een supertoerist bent en de weg niet kan vinden.
In het museum was een groot aantal maquettes (waarvan er hier een aantal te zien zijn), boeken en afgietsels te zien die een overzicht gaven van de bouwkunst in vroeger, huidig en toekomstig Frankrijk. Ook was er aandacht voor de toekomstplannen voor groot Parijs. Men wil vooral meer groen in de stad, en het is erg interessant om te zien hoe ze dat concreet willen gaan bereiken. Op de bovenverdieping (waar je dan weer niet mag fotograferen) zijn er maquettes te zien van woningen en woningbouwprojecten in Frankrijk en daarbuiten. De museumwinkel verkocht diverse prachtige boeken, die ik helaas allemaal niet gekocht heb wegens groot en zwaar.
Na een korte lunchstop in het parkje onder het museum liepen we naar de Eiffeltoren. Er stond een lange rij, gelukkig in de schaduw, dus we sloten aan en schuifelden stapje voor stapje richting kassa en vervolgens lift. Eenmaal in de lift vroeg ik me ernstig af waarom ik toch altijd vergeet dat dat ding enorm hoog is én dat ik hoogtevrees heb. Mocht u toevallig op de Eiffeltoren aanwezig zijn geweest die maandag en heeft u een tegen de muur geplakte katachtige gezien die met gestrekte arm wat panoramakiekjes maakte? Dat was ik.
Eenmaal weer van die toren (die overigens bewéégt!!!) af, liepen we naar het museum Quay Branly. Dat was helaas gesloten, maar had wel een bríl-jante muur, die een tuin was. Of een tuin die een muur was, dat kan ook. Na daar een paar foto's van te hebben geschoten, besloten we richting het centrum te gaan. De metro lag er een stuk uit, wat ons een hilarisch ritje met de pendelbus, die in het Frans "Bus Castor" (letterlijk: beverbus) blijkt te heten, opleverde. Na een potje thee te hebben gedronken, zijn we langs de fameuze boekhandel Shakespeare en co (">waar recent nog een roman over verschenen is) gelopen. Bij het aanschouwen van een dergelijke hoeveelheid boeken besloot ik verstandig te zijn en niet naar binnen te gaan. Ik vrees namelijk met ontilbare hoeveelheden boek weer naar buiten te zijn gekomen als ik dat wel gedaan had. Tegen die tijd waren we al flink gaar (het was nogal warm) en zijn we terug naar het hostel gegaan.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten