Eftelmeet!

Aangezien het kiesleed zich beperkte tot een wat hamsterige snoet, ik het spuges was om thuis te zitten en bovendien wel in was voor een verzetje, toog ik (samen met de onderwatermeneer) richting de Efteling. Na een lichte vertraging (OV-jaarkaart had zich verstopt) verliep de reis voorspoedig.
Eenmaal in de Efteling aangekomen werden we met knuffels begroet door een clubje Buffies, en nadat nog enkele anderen zich bij ons voegden gingen we (naar BNL-maatstaven ;-P) vlotjes op pad.
Zoals altijd met een grote groep, splitste de massa zich al vrijwel direct op in diverse subgroepjes, die gedurende de rest van de dag regelmatig van samenstelling wisselden, waardoor ik met (bijna) iedereen een praatje heb kunnen maken.
Zonder me al te veel te haasten heb ik toch het merendeel van de attracties die ik wilde zien gezien, Droomvlucht is en blijft toch favoriet, hoewel ik het ook nog steeds erg hilarisch vind om in een tollende kookpot te zitten. Villa Volta en Carnaval Festival heb ik deze keer maar even geskipt, de eerste omdat ik me toen we daar langsliepen sowieso al een beetje draaierig voelde, en de tweede omdat ik vreesde dat mijn door de pijnstillers al behoorlijk verdoofde hersenen na blootstelling aan een dusdanig hersenverwekend muziekje officieel hersendood verklaard zouden moeten worden. ;-) (Dit is trouwens de eerste keer in mijn leven dat ik drie keer het woord "hersen" in 1 zin gebruikt heb, maar dit geheel terzijde)
Het avondeten (wandelend buffet) bij de Luchtballon was erg geslaagd, zowel qua eten als qua gezelschap.
Later op de avond waren er diverse optredens en dj-achtige podia. Vreemd was wel dat het officieel "80´s night" was, en de gedraaide muziek uit alle decennia (70, 90, 00) kwam, behalve uit de jaren 80. Ook vond ik het vrij ambigu dat "Ich bin wie du" gedraaid werd bij iets wat op een familiedisco leek (kleine dansende kindjes), maar dat kan een Amsterdamse afwijking zijn...
De laatste attractie van de avond was de Slak-monorail in het Lavenlaar, allemaal mooie lichtjes, en als added bonus het feit dat je in het donker die laven niet zo goed ziet. (Duidelijk geen lavenfan ;-P)Vervolgens kwam de hele groep weer bij elkaar (leve de mobieltjes) en liepen we via het Sprookjesbos naar de uitgang, waarna we na een probleemloos verlopen autorit door lieve in-Warmond-wonende-en-dus-best-een-stukje-omrijdende Lavenslayer en Jeronimo in Amsterdam veilig thuis voor de deur afgezet werden.