Gisteren, tijdens het uitmesten van mijn computer waarbij ik 4 gigabyte data weggegooid heb alsook zo’n 150 bookmarks, herinnerde ik me dat ik de beloofde serie over de Transitiefase nooit afgemaakt heb. Dat leert me nooit series aan te kondigen voordat je ze geschreven hebt! ;-)
Maar goed, zoals ik in post nummer 1 schreef, ben ik nu toe aan de laatste fase van de grote opruiming. Ik moet me nu gaan buigen over spullen die ooit een sentimentele waarde hadden, maar die nu eigenlijk nergens meer over gaan. Dingen waarvan ik het moeilijk vind om ze weg te doen, juist omdát ze ooit die sentimentele waarde hadden. Denk aan oude verzamelingen, agenda’s uit de vorige eeuw, videobanden die al minstens 10 jaar niet meer uit de hoes geweest zijn, fotoalbums vol foto’s van mensen die je je nauwelijks meer herinnert, kerstkaarten uit 1998, dat soort dingen.
Wat zou het toch heerlijk zijn als die spullen uit zichzelf in rook opgingen: je zou niet eens merken dat ze er niet meer zijn. Het is pas als de doos opengaat om uit te zoeken wat je gaat weggooien dat je “oh ja, dat had ik ook nog!” denkt en gaat twijfelen.
Ik begrijp dan ook goed dat veel mensen dit soort spullen gewoon op zolder gooien en er nooit meer naar omkijken. Helaas heb ik geen zolder en is mijn huis “slechts” 44 vierkante meter groot. Bovendien moet ik er niet aan denken om, mocht ik ooit gaan verhuizen, wéér die hele handel mee te moeten slepen.
Zo, nu ik mezelf genoeg moed ingeschreven heb, ga ik maar gewoon beginnen met de fotoalbums...
Ik kreeg ooit de tip een foto te maken van spullen waarvan je weet dat je er nooit meer naar omkijkt als je ze houdt, en niet mist als ze weg zijn, maar waarover je toch twijfelt of je ze weg moet gooien. Ik heb gedaan met allerlei oude knuffelberen en porselein beeldjes en meer van dat soort dingen waar je niks aan hebt. Het helpt! Je hebt altijd de foto's nog ;)
BeantwoordenVerwijderen(en ik bekijk ze nooit)
(ok, een foto van een foto maken is niet erg logisch...maar verder.. )
@ Esther: dat is inderdaad een goeie! Dan kun je eventueel later alsnog de foto's wegdoen :-) Van de foto's die ik weg ga doen weet ik al dat ik geen spijt ga krijgen, het zal echt een opluchting zijn om een foto-overzicht van mijn leven te hebben zonder continu herinnerd te worden aan bepaalde nare gebeurtenissen in mijn leven. :-)
BeantwoordenVerwijderenOf bewaar van alles een ding, bijvoorbeeld: een oude agenda, een klein stapeltje foto's van een specifieke periode, een paar bijzondere kerstkaarten (alhoewel: kerstkaarten moet je toch echt geen tien jaar gaan bewaren...). Stop al die herinneringen in een mooi kastje of iets en gooi de rest met een gerust hart in de vuilnisbak. Als je dat eenmaal gedaan hebt lucht het zeker op!
BeantwoordenVerwijderen@ Nina: ja, die kerstkaarten zijn integraal in de prullie verdwenen ondertussen. :-) Het lucht inderdaad enorm op om van al die spullen af te zijn, ze leiden dan ook niet meer de aandacht af van de écht leuke dingen die ik hier heb staan.
BeantwoordenVerwijderen