Het realiseer/besef-moment zal nog wel komen, maar feit is dat ik eind september mijn debuut maak als spits, eh, medisch administratief medewerkster bij een niet nader te noemen ziekenhuis! *doet tijgerswing*
Het gaat om een zwangerschapsvervanging van 4 maanden, daarna moet ik weer wat anders vinden, maar daar maak ik me wat minder druk om: ik heb nu tenslotte "echt" vakantie! *tijgerswingt nog wat en gaat vervolgens haar tas inpakken voor Wooferland morgen*
vrijdag 31 augustus 2007
donderdag 30 augustus 2007
Dier en leed
Afgelopen zaterdag had ik een últragezellig verzetje: samen met Celia, in sommige kringen ook wel bekend als lavenslayer, heb ik letterlijk ALLE dieren in Artis gezien! Ja, zelfs het reptielenhuis heb ik bezocht. Ik sta er zelf nog steeds versteld van...
Uiteraard hebben we ernstig lopen zuchten bij alle fijne dieren in de “zacht maar gevaarlijk”-categorie. Ik moet mezelf altijd streng toespreken als ik in de buurt van wasberen, margays en rode vari’s kom: nee, niet aaien, ook niet stiekem, roofdieren met scherpe tanden tenslotte.
En wat is mijn beloning voor al deze zelfbeheersing?
Tadaa:
Dit (keer 3, waar poot 4 geland is weet ik nog steeds niet) is wat je krijgt als Klunskater Rood vól op je been landt en vervolgens zijn evenwicht dreigt te verliezen.
Dat het nog erger kan, bewijst het verhaal van Kattenfluisteraar T.: in een poging een kat van een Doberman te redden, liep hij een flinke kattenbeet op, waardoor hij nu wat sneu is:
Gelukkig waren ze op de eerste hulp erg vriendelijk en viel de tetanusprik mee. Hij moet nu nog 5 dagen overdreven grote antibioticapillen slikken waarna hij er weer helemaal tegenaan kan...
Uiteraard hebben we ernstig lopen zuchten bij alle fijne dieren in de “zacht maar gevaarlijk”-categorie. Ik moet mezelf altijd streng toespreken als ik in de buurt van wasberen, margays en rode vari’s kom: nee, niet aaien, ook niet stiekem, roofdieren met scherpe tanden tenslotte.
En wat is mijn beloning voor al deze zelfbeheersing?
Tadaa:
Dit (keer 3, waar poot 4 geland is weet ik nog steeds niet) is wat je krijgt als Klunskater Rood vól op je been landt en vervolgens zijn evenwicht dreigt te verliezen.
Dat het nog erger kan, bewijst het verhaal van Kattenfluisteraar T.: in een poging een kat van een Doberman te redden, liep hij een flinke kattenbeet op, waardoor hij nu wat sneu is:
Gelukkig waren ze op de eerste hulp erg vriendelijk en viel de tetanusprik mee. Hij moet nu nog 5 dagen overdreven grote antibioticapillen slikken waarna hij er weer helemaal tegenaan kan...
dinsdag 28 augustus 2007
Ont-puterd
“Hallo, mijn naam is Poelekie de Vries en ik ben computerverslaafd!”
Met z’n allen: “Hallo Poelekie!”
Meneer de Poes had de afgelopen week mijn computer nodig voor een invoerklus. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat mijn computerverslaving vrij ernstig is, hoe hard ik ook het tegendeel beweer...
*knuffelt computer en gaat verder met het beantwoorden van achterstallige email en dergelijke*
Met z’n allen: “Hallo Poelekie!”
Meneer de Poes had de afgelopen week mijn computer nodig voor een invoerklus. Hierdoor werd pijnlijk duidelijk dat mijn computerverslaving vrij ernstig is, hoe hard ik ook het tegendeel beweer...
*knuffelt computer en gaat verder met het beantwoorden van achterstallige email en dergelijke*
dinsdag 21 augustus 2007
Reservebankgemauw
Ik begin te begrijpen waarom voetballers die op de reservebank zitten zo veel mauwen: het is ontzettend moeilijk om gefocust te blijven op je aankomende taak als je niet weet wanneer het eindelijk zo ver is. Voor wie dit te cryptisch vindt: ik ben aan het solliciteren en dat is werkelijk stómvervelend.
Ik weet dat ik nog helemaal niet zo lang aan het solliciteren ben en dat ik heus wel een baan krijg, maar het is de onzekerheid over het “wanneer” waar mijn humeur onder te lijden heeft. In tegenstelling tot bij een opleiding, waar je gewoon een startdatum krijgt en tot die tijd kan doen wat je zelf wilt, zit ik nu vast op die reservebank. Ik kan feitelijk niets inplannen (vakantie bijvoorbeeld) omdat ik per direct beschikbaar wil zijn.
Daarnaast ben ik natuurlijk afhankelijk van vacatures, op dit moment is er even niets. Dat duurt nooit lang weet ik uit ervaring (er zijn een boel plekken waar medisch secretaressen nodig zijn hier in Amsterdam e.o.), maar in de tussentijd zit ik met dat knagende “ikzoueigenlijkaanhetsolliciterenmoetenzijn”-gevoel. Er zullen vast wel situaties in het leven zijn waarbij het voordelig is om een neuroot te zijn, maar dit is er duidelijk geen ;-)
Zodra ik in de fase “brief schrijven – uitnodiging – gesprek” zit, vind ik het allemaal al een stuk minder erg: ik heb dan ten minste het gevoel dat ik iets concreets DOE.
Voorlopig zit er niets anders op dan maar weer een rondje langs de vacaturesites te maken en me in de tussentijd te bekwamen in de kunst van het “niets”doen... *”Oohm!”-t wat*
Dit is overigens de enige keer dat ik hierover mauw, de eerstvolgende keer dat het woord "baan" op LogPoes verschijnt is als ik er daadwerkelijk één heb, want ik ben behalve zo neurotisch als de pieps en een gay-e, biologisch etende, geitenwollen, street etjs/emo-sok ook zo bijgelovig als het maar kan. Dat u het even weet! ;-)
Ik weet dat ik nog helemaal niet zo lang aan het solliciteren ben en dat ik heus wel een baan krijg, maar het is de onzekerheid over het “wanneer” waar mijn humeur onder te lijden heeft. In tegenstelling tot bij een opleiding, waar je gewoon een startdatum krijgt en tot die tijd kan doen wat je zelf wilt, zit ik nu vast op die reservebank. Ik kan feitelijk niets inplannen (vakantie bijvoorbeeld) omdat ik per direct beschikbaar wil zijn.
Daarnaast ben ik natuurlijk afhankelijk van vacatures, op dit moment is er even niets. Dat duurt nooit lang weet ik uit ervaring (er zijn een boel plekken waar medisch secretaressen nodig zijn hier in Amsterdam e.o.), maar in de tussentijd zit ik met dat knagende “ikzoueigenlijkaanhetsolliciterenmoetenzijn”-gevoel. Er zullen vast wel situaties in het leven zijn waarbij het voordelig is om een neuroot te zijn, maar dit is er duidelijk geen ;-)
Zodra ik in de fase “brief schrijven – uitnodiging – gesprek” zit, vind ik het allemaal al een stuk minder erg: ik heb dan ten minste het gevoel dat ik iets concreets DOE.
Voorlopig zit er niets anders op dan maar weer een rondje langs de vacaturesites te maken en me in de tussentijd te bekwamen in de kunst van het “niets”doen... *”Oohm!”-t wat*
Dit is overigens de enige keer dat ik hierover mauw, de eerstvolgende keer dat het woord "baan" op LogPoes verschijnt is als ik er daadwerkelijk één heb, want ik ben behalve zo neurotisch als de pieps en een gay-e, biologisch etende, geitenwollen, street etjs/emo-sok ook zo bijgelovig als het maar kan. Dat u het even weet! ;-)
zondag 12 augustus 2007
Ouwe school
Nee maar, vandaag bestaat LogPoes 5 jaar! (u kent mijn voorkeur voor domme rijmelarijen onderstussen).
Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik nu officieel "old school" ben. Het enige wat nu nog ontbreekt is een Dutch Bloggie voor het langst bestaande, meest underground (lees: minst gelezen) weblog... ;-)
Ik denk dat ik wel kan stellen dat ik nu officieel "old school" ben. Het enige wat nu nog ontbreekt is een Dutch Bloggie voor het langst bestaande, meest underground (lees: minst gelezen) weblog... ;-)
zaterdag 11 augustus 2007
Man + Schaap
Deze week maakte ik eindelijk eens een foto van het wat mysterieuze beeld waar ik op weg naar het zwembad altijd langskom:
Na wat speuren kwam ik er achter dat het "Man en Schaap" heet en gemaakt is door de kunstenaar Merijn Bolink.
Hier vond ik wat achtergrondinformatie. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het een uitbeelding van het oud-Hollandse spreekwoord: "Een schaap water in de ogen sprietsen" was... ;-)
Na wat speuren kwam ik er achter dat het "Man en Schaap" heet en gemaakt is door de kunstenaar Merijn Bolink.
Hier vond ik wat achtergrondinformatie. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het een uitbeelding van het oud-Hollandse spreekwoord: "Een schaap water in de ogen sprietsen" was... ;-)
maandag 6 augustus 2007
Ben je buuh? Knuf een beeh!
Aangezien ik de laatste tijd niet van de levensvreugd uiteenspat, sleepte Meneer de Poes me afgelopen zaterdagavond mee naar de Artis Zoomeravond voor een portie diercommunicatie. Het is bekend dat ik over het algemeen nogal opknap van het krieben van schapen en het leuteren tegen kleine en (middel)grote dieren en jawel: na een rondje kinderboerderij en een briljante conversatie met een rode vari voelde ik mij zowaar wat minder droefgeestig.
Uiteraard heb ik wel een paar tranen gelaten toen we langs het hok van de recentelijk overleden tijgerin Mira (ook wel bekend als "de tijger zonder staart") liepen, maar aangezien ik een zonnebril op had heeft niemand dat gemerkt. Nou ja, behalve die mevrouw in de scootmobiel die vlak naast me stond dan. En misschien die mensen op het bankje verderop. En de sneeuwuil, maar die begrijpt dat soort dingen. Althans, dat stel ik me zo voor.
Na de rest van onze “gebruikelijke” dieren én de vlindertuin bezocht te hebben, gingen we nog rond een uur of 21.00 weer naar huis. Voor wie ook naar de ZOOmeravond wil: Artis is nog de gehele maand augustus op zaterdagavond open tot zonsondergang. Wanneer dat precies is en welke activiteiten er verder georganiseerd worden kun je vinden op hun site.
Uiteraard heb ik wel een paar tranen gelaten toen we langs het hok van de recentelijk overleden tijgerin Mira (ook wel bekend als "de tijger zonder staart") liepen, maar aangezien ik een zonnebril op had heeft niemand dat gemerkt. Nou ja, behalve die mevrouw in de scootmobiel die vlak naast me stond dan. En misschien die mensen op het bankje verderop. En de sneeuwuil, maar die begrijpt dat soort dingen. Althans, dat stel ik me zo voor.
Na de rest van onze “gebruikelijke” dieren én de vlindertuin bezocht te hebben, gingen we nog rond een uur of 21.00 weer naar huis. Voor wie ook naar de ZOOmeravond wil: Artis is nog de gehele maand augustus op zaterdagavond open tot zonsondergang. Wanneer dat precies is en welke activiteiten er verder georganiseerd worden kun je vinden op hun site.