Via Wemakezines, "een Facebook voor zinesters" noem ik het altijd maar, werd ik attent gemaakt op een heuse zinepresentatie in Amsterdam: in De Nieuwe Anita werd het 3e nummer van literair zine K*tgitaar gepresenteerd. Ondanks dat ik een extreem huisdier ben, vond ik dat ik hiervoor de rots waaronder ik woon wel moest verlaten en mezelf onder de mensen moest begeven. Doodeng.
Zo verscheen ik dan ook mild-uitgeput (het was een lange dinsdag geweest) bij De Nieuwe Anita, waar ik zowaar een praatje aanknoopte met iemand die nog nooit van zines gehoord had. Nou ben ik dat soort gesprekken wel gewend, dus dat was kat in ’t bakkie. Ik hoorde de persoon in kwestie wat later op de avond enthousiast mijn praatje herhalen tegen een mattie, dus ik geloof dat mijn missiewerk zowaar wat nut gehad heeft.
De zinepresentatie begon met de verspreiding van leutige brilletjes en een lasershow, die ik niet goed heb kunnen zien omdat ik wat verschanst zat. De combinatie “Heel Erg Moe” + “ergens voor het eerst zijn” + “niemand kennen” + “straks nieuwe mensen ontmoeten” + “het is hier warm en druk” (ik zat inderdaad naast een lege kruk), bleek toch íets heftiger dan ik van tevoren had ingeschat.
Ik voelde me wat raar en had het gevoel dat dat enorm opviel, wat waarschijnlijk niet zo was, maar zoals u weet ben ik soms wat neurotisch, labiel en neogothisch. Na een voorleesronde besloot ik dapper te zijn en wurmde me een weg naar de zinetafel, waar ik in gesprek raakte met zinemaker Sebastiaan Andeweg, maker van onder meer dit pareltje (let op, wel een beetje zielig!):
Na wat zines geruild te hebben, stelde ik me voor aan Dennis Gaens, waarmee ik via wemakezines al contact had gehad. Ook wij deden een zineruil, waardoor ik de komende tijd weer fijn veel te lezen heb! Yay!
Mild-opgelucht dat mijn eerste ontmoeting met Nederlandse zinesters niet catastrofaal verlopen was (ik zei het toch, neurotisch, labiel en neogothisch?) bleef ik nog even luisteren naar de volgende voorleessessie. Toen die afgelopen was, was het half 11 en ik behoorlijk ingekeefd (zeugma ftw!), dus nam ik afscheid en stiefelde ik richting een bus die mij vlotjes richting mijn rots bracht.
Hieronder een fijne foto van de gescoorde buit:
Ik begon al te twijfelen of ik je wel een Amina had meegegeven. Gelukkig wel. De lasershow kun je inhalen natuurlijk. Bril op, lamp aan en je bent er. Ik begin volgende week in je indrukwekkende stapel.
BeantwoordenVerwijderenD.
Woehoe! U deed het maar mooi. En een prachtige buit ook nog, achteraf. Ik zeg yay!
BeantwoordenVerwijderen(En wilt u niet zomaar van die gevaarlijke links in uw stukje sneaken? Dat zit nu de hele dag in mijn hoofd hè, grmbl. :P)
U weeeeet natuurlijk wat mijn reactie is: ooooooohmaaaaaigoooowd (met Herman van Veen uitspraak)!!!!
BeantwoordenVerwijderenZines! Nederlandse zines! Ik vind het echt de sjit. Daarnaast bent u held omdat u naar de Nieuwe Anita ging, naar niemand die u kende. Want dat is dus gewoon ontiegelijk eng voor de neuroten. De labielen. De neogothen (droeg u ook een helm met slagtanden?).
Verder alleen: whaaaaaaaaaaaaah!
@ Dennis: ik ga het morgen proberen met het brilletje en mijn daglichtlamp! :-D
BeantwoordenVerwijderen@ Wenz: jaaa, ik heb het inderdaad maar mooi gedaan! :-D En het is een fijne buit!
BeantwoordenVerwijderen(sorry! ;-P)
@ Kouw: ik vind het ook behóórlijk de sjit dat ik nu een batch Nederlandse zines heb! :-D
BeantwoordenVerwijderenEn wat betreft mijn expeditie: ik vind dat ik nu wel weer dapper genoeg ben geweest voor de rest van het semester, dus ik blijf nu veilig onder mijn rots! :-D
U begrijpt dat ik nu een helm met slagtanden wil he?