Door omstandigheden een weekje later dan gepland, maar desondanks niet minder poink-waardig: het derde en laatste deel van The Big Kahuna's gastblogtrilogie! Deel 1 staat hier, deel 2 hier.
““Naar het balkon? Hoezo?” vraagt de brandweerman verbijsterd. Een bewoonster geeft antwoord: “Ja, bij brand moeten we naar het balkon. Dat is ons een paar jaar geleden aangeraden door een collega van u. Hij zei letterlijk: Ga bij brand rustig naar uw balkon, dan haalt de brandweer u eraf.”
Deze brandweerman vindt dat niet zo'n goed idee: de enige hoogwerker van de plaatselijke brandweer is maar 32 meter hoog, hij weet niet of dat hoog genoeg is. Bovendien kan de hoogwerker elders in gebruik zijn, zoals twee weken geleden bijvoorbeeld bij een molenbrand. En dan sta je als een fakkel op je balkon te branden. De zaal reageert rumoerig en onthutst: “Maar wat moeten we dan doen, als er brand uitbreekt midden in de nacht? “
Nu wordt de brandweerman enthousiast: “De nieuwe voorschriften zijn als volgt: red jezelf, vermijd rookinname door je appartement uit te kruipen richting trap want die is brandveilig, loop naar beneden en ga op de verzamelplek staan. Ga niet met de lift. Graag even oefenen in het donker door af en toe de ogen dicht te doen, want de verlichting gaat ook uit bij brand.”
De zaal is duidelijk geschokt door het antwoord. Het is even stil. Dan reageert een bozige mevrouw fel: “Maar hoe kom je van de 8e verdieping naar beneden via de trap als je niet kunt lopen?” Naast mij zegt een mevrouw zachtjes maar goed hoorbaar voor onze rij: "Dan moet je ook maar niet op de 8e verdieping gaan wonen als je niet kunt lopen." Enkele mensen gniffelen, de bozige mevrouw heeft hier kennelijk een reputatie, maar eigenlijk heeft ze wel een punt. Bovendien kon ze vast nog goed lopen toen ze hierheen verhuisde. Haar vraag wordt verder genegeerd.
In plaats daarvan beschrijft de brandweerman met volkomen misplaatst enthousiasme nog eens plastisch hoe de balkonramen bij een brand in stukken uiteen barsten en hoe het vuur dan naar het balkon overslaat. Kruipen naar de trap is echt de enige uitweg om het er levend van af te brengen, volgens hem. De zaal wordt steeds rumoeriger. Dan schiet hem iets geruststellends te binnen: “Er zijn overigens twee brandwerende deuren per verdieping. Als je in het niet-brandende gedeelte gaat staan, ben je relatief veilig. Dat is dus het redelijke alternatief voor het balkon.” De zaal wordt iets rustiger.
Een bewoner probeert de rust geheel te herstellen en zegt dat er ook brandblusdekens aanwezig zijn op elke verdieping. De brandweerman vat de hint duidelijk niet en vraagt: “Maar zijn het wel exemplaren die tegen vet kunnen? Twee jaar geleden is namelijk ontdekt dat één merk blusdekens niet tegen vet kan en de brand alleen maar aanwakkert.” Over olie op het vuur gooien gesproken… De zaal gonst weer luid.
Uit de zaal komt een hoopvolle vraag: “Hoe snel kan de brandweer hier zijn?” De zich overduidelijk niets van de onrust aantrekkende brandweerman antwoord: “De profs, afhankelijk van het verkeer binnen negen, tien of elf minuten. Maar als de profs elders blussen moeten de vrijwilligers uit een naburig dorp komen en ja, dat duurt natuurlijk véél langer.” De plaat voor het hoofd van de brandweerman kan niet anders dan van dik (en uiteraard brandwerend) materiaal gemaakt zijn. De zaal is niet meer rustig te krijgen.
Dan meldt de directrice van het pand plots met ferme stem: “Sinds afgelopen vrijdag hebben we wel twee verzamelplekken die aangegeven staan met groene borden: voor de receptie en op de parkeerplaats.” Ze loopt snel naar voren, bedankt de brandweerman voor zijn komst en werkt hem met milde dwang naar buiten.
De zaal loopt zeer langzaam leeg. Dit had niemand verwacht. De geruststellende gedachte “bij brand ga je naar het balkon” is vanmiddag volledig in rook opgegaan. In de lift naar boven besluit ik voortaan nóg vaker de trap naar beneden te nemen, en daarbij zoals geadviseerd af en toe mijn ogen dicht te doen. Alles voor de veiligheid, natuurlijk."
Die laatste paragraaf. *komt niet meer bij*
BeantwoordenVerwijderen:-D
Verwijderen