Vandaag was de eerste dag dat de docente technieken voor zou doen op modellen van buitenaf: mannenmakeup, de 2e en 3e leeftijd (respectievelijk 40 plus en 65 plus) en de donkere huid. Voor het onderdeel mannenmakeup had ik J. weten te charteren, die als eerste een kleine twee uur door de docente onder handen genomen werd.
Ik had graag willen linken naar een hoogstwaarschijnlijk uitstekend geschreven en van (sociaal)theoretische context voorziene blogpost van J. zelf, maar zelf na drie keer vragen kwam daar niets anders uit dan: "Ahhefnuffintoséh!", dus u zult het met mijn korte uitleg moeten doen: je zit als model voor de klas, met een schoonheidsspecialistelamp op je gezicht gericht en tissues in je nek, bepienseld te worden door de ondertussen uitleg gevende docente. In de tussentijd word je door een stuk of 16 meisjes/vrouwen aangestaard. Ze stellen vragen, geven antwoorden op vragen van de docente en maken aantekeningen.
Het vreemdste vind ik zelf (ja, ook wij cursisten moeten wel eens voor de klas zitten) dat je aangestaard en van commentaar voorzien wordt, terwijl het eigenlijk helemaal niet om "jou-als-persoon" gaat: als model ben je niet meer of minder dan een object waar makeup op gesmeerd wordt en het is voor de toeschouwers eigenlijk alleen van belang dat ze goed zien welk spullie wáár komt.
Na het opbrengen van de basis zegt de docente "Kom maar een foto maken" en stormt de hele kudde naar voren om je op de foto te zetten. Ogen open, ogen dicht, van opzij. De hele kudde gaat weer zitten, de makeup wordt verder gedaan tot er weer een cruciaal punt is waarop er weer een foto gemaakt moet worden, weer die hele kudde naar voren, weer 80 keer een flits in je gezicht. En zo verder tot je "af" bent en er nog een laatste foto gemaakt wordt van het eindresultaat. Dit neemt gemiddeld een uur of twee in beslag en het went ook wel, maar ik ben altijd weer blij als het achter de rug is.
Het tweede model was de moeder van een klasgenote, op haar werden twee looks voorgedaan: de ene helft van het gezicht was de multicolourlook voor de 2e leeftijd en op de andere helft van het gezicht de look voor de 3e leeftijd. Vooral die laatste look is meer een kwestie van laten dan van doen: hoe meer makeup je op de oudere huid smeert, hoe onnatuurlijker het eruit ziet.
Na de lunch was het tijd voor makeuplooks voor de donkere huid. Ook bij dit model werden twee looks voorgedaan: een mini-smokey eye (redelijk draagbaar) en een zeer heftige look voor bijvoorbeeld een videoclip, inclusief valse wimpers en een gespraypainte decoratie op de slaap. We kregen een absurde hoeveelheid huiswerk mee en ik schafte wat makeupspullies aan om deze looks te kunnen (proberen te) reproduceren, hier op flickr kunt u zien wat ik allemaal aangeschaft heb. Over twee weken is het weer tijd voor een praktijkles, daarin gaan we eerst het huiswerk klassikaal bespreken en daarna oefenen met de wenkbrauwen (aargh, nachtmerrie!) en de lippen.
Dat je helemaal niet meer bent wie je bent, maar alleen maar een voorbeeld, zoals een plaatje in een boek, dat is vast een heel raar gevoel.
BeantwoordenVerwijderenEen gespraypainte versiering op je visage... da's best flink. En wenkbrauwen oefenen: je favoriet! [kuchekuch]
Ik doe echt nooit iets aan mijn wenkbrauwen, ik heb al oorlog genoeg met oogpotlood...
BeantwoordenVerwijderen- Marjolein
@ Daphne: het is wat mal inderdaad en het went ook nooit echt. Ik let er zelf altijd op dat ik een model groet en bedank bij het foto's maken en niet als een dooie vis aanstaar. Even eknollidzjeh dat ze bestaan, als het ware.
BeantwoordenVerwijderenDie spraypaint was echt voor een hardcore catwalklook, niet echt voor de Albert Heijn, hoewel: ik zou het zo doen, maar ja, dat ben ik.
Wenkbrauwen zijn nog steeds Episch Stom!
@ Marjolein: ik doe zelf ook nooit wat met mijn wenkbrauwen (behalve mijn schoonheidsspecialiste er op los laten eens in de zoveel weken), want die zijn al vrij donker en ik ben zelf vrij licht, dus dat hele wenkbrauwen opmaken is voor mij echt Heel Erg Nieuw. :-D
BeantwoordenVerwijderen