In het kader van "Daag jezelf eens uit" (ok, eigenlijk meer omdat ik donderdag afwezig was i.v.m. MRI en op vrijdagochtend altijd mijn Belangrijke Vergadering is) zat ik om 06.56 uur achter mijn computer. Ja, op mijn werk.
*gepaste stilte*
Om daar op dat tijdstip te zijn, moest ik om 05.45 uur naast mijn bed staan. Ik kan me niet heugen ooit in mijn volwassen leven (if ever) zo achterlijk vroeg opgestaan te zijn. Uiteraard ben ik wel eens wakker om 5.45 uur, maar da's dan of nóg, of om even een sanitaire pitstop te houden en vervolgens weer snel mijn nest in te duiken. Maargoed, op vrijdagochtend stond ik dus om 5.45 uur naast mijn nest en stapte ik niet veel later de woonkamer in. De katten gaven nul sjoege. Toen ik daarna, niet eens zo heel jolig, "Goedemorgen, poezen!" zei, deden ze één oog open en keken me met dat ene oog elk zéér verstoord aan. Boven hun hoofden verscheen een denkballon met "What's. Your. Deal!?". Nu de post-wekkerwakker adrenalinelevels wat gedaald waren, begon ik me dat zelf ook af te vragen...
Ik was echter vastbesloten, dus na drie happen BioBrinta was ik al wel weer klaar met mijn pre-ontbijt, gooide ik wat appeltjes in mijn tas en liep ik naar de bushalte. Het was koud en waaierig en zelfs de
Umbrella Academy Umbrella had er moeite mee: zijn automatische "floep" was weinig indrukwekkend. Al kleumend zette ik mijn mp3-speler aan, die blèrde spontaan "
Disenchanted", waarop ik dacht "Nou, dat kun je wel stellen, ja!". De abri gaf me een pefect zicht op mijn coupe ravage en ik wist plotseling weer waarom wash + go = slecht plan, zeker als je een poedel bent.
Onderweg bedacht ik dat ik het ongelooflijk vind dat mensen dit überhaupt doen, laat staan vrijwillig. Nu moet u weten dat ik een (
gediagnostiseerd!) extreem avondmens ben.
Delayed sleep phase syndrome noemen ze dat. Dan staat je biologische klok een beetje "vooruitgeschoven". Rond een uurtje of 22.00 kom ik pas echt lekker op gang, rond 01.00 uur is een fijne bedtijd, uurtje of of 9/10 opstaan en dan om 12 uur beginnen met werken: ideaal. Ik kan me dan ook weinig voorstellen bij mensen die het "lekker" vinden om om 5.15 uur naast hun bed te staan. Niet dat er iets mis is met matinaliteit is overigens: sommige van mijn beste vrienden zijn ochtendmensen (leugens! - red.) en ik gok zo dat zij zich weinig bij mijn ritme kunnen voorstellen. Als nachtmens trek je helaas per definitie aan het kortste eind: de hele maatschappij is ingesteld op "lekker vroeg" en als nachtdier word je toch wel een beetje als een aanstellerige luiwammes gezien. Dodelijk vermoeiend.
Net als mijn werkdag overigens: na 8 uur werken en een half uurtje pauze was ik dusdanig uitgeput dat ik moeite had om overeind te blijven, dus ook het argument "lekker vroeg beginnen want dan heb je nog wat aan je dag" ging voor mij niet op. Al met al was het een heel avontuur en best hilarisch voor een keertje, maar voortaan zit ik gewoon weer rond een uur of 9 achter mijn computer en als ik per ongeluk om 5.45 wakker word, ga ik voor die sanitaire pitstop en daarna weer fijn mijn nest in, "Heerlijk, nog 2 uur slapen!" denkend.
