woensdag 25 mei 2011
Poezen bij de dokter
Toepasselijk plaatje op de poezenscheurkalender vandaag, want het was tijd voor het jaarlijkse controlebezoek van Rood en Les-Mioux. Kattenfluisteraar T. was, net als vorig jaar, zo lief om te helpen tillen. Deze keer gingen we om en om, aangezien Rood bij een vorig dierenartsbezoek een van de twee kattenmanden gesloopt had en ik eh, gewoon geen tweede gekocht heb tot nu toe. Geen idee waarom.
Maar goed, de mand kwam uit de kast, Rood keek wat onvrolijk maar verstopte zich niet, Kattenfluisteraar T. kwam amechtig aangerend, kat in 't bakkie, op naar de dierenarts. Daar bleek dat Rood voor een bijna 21-jarige (volgende maand!) met (doet u even mee?) diabetes, bronchiteuze neigingen, een aangeboren hartruis die je 5 huizen verder hoort, onder-pijnstiller-pijnvrije artritis, staar-waarmee-je-niet-mag-autorijden én een schildklier die het langzaam begeeft, in een uitstékende conditie verkeert! Hij kreeg complimenten over zijn uitzonderlijk schone tanden en zijn oren waren ook prima. Wel werd wat ik eigenlijk al wist, bevestigd: zien doet hij niet meer echt. Hij reageert wel op licht en donker en ook gerichte beweging in zijn blikveld ziet hij nog, maar verder doet hij het toch voornamelijk op de neus, de oren en de snor. Het enige wat onveranderlijk is, is zijn on-ver-woest-ba-re humeur. Ik zeg het nogmaals: die kearel heeft De Levensvreugd, niet te geloven.
Kat weer in 't bakkie, terug naar huis, bakje water drinken, Les-Mioux in het mandje en weer op pad. Ook Les-Mioux, die in oktober 16 wordt, bleek geheel gezond. Het mysterie van het plotse wondje aan zijn hand werd ook opgelost: hij had een ingegroeide nagel. Die hij overigens zonder morren liet knippen. Ik voelde me mild-schuldig dat ik het niet gezien had toen ik zijn hand bekeek, maar de dierenarts verzekerde me dat het bij katten notoir lastig te zien is, omdat ze er gewoon keihard op doorlopen. Wat een boel verklaart.
Eenmaal thuis werd er door de poezen traditioneel mild-luid geklaagd over het leed wat ik ze aandoe en wat een vreselijk iemand ik toch ben, waar ze zich nu al een flink aantal uren bezighouden met een poging het wereldrecord simultaan langslapen te verbreken. Stelletje huisdieren. ♥!
Mocht er een tweede leven bestaan dan wil ik terugkomen als luxepoes!
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij hebben die twee het prima, dus! En dan nog klagen zeg, stelletje klaagkatten! ;-)
BeantwoordenVerwijderenDat heb je goed gedaan....je houdt ze goed in leven en dan nog vrolijk ook!
BeantwoordenVerwijderenBij mij zit Mr. Bojangles soms tegen me te klagen als er buiten op het balkon vogeltjes zitten. Alsof ik daar iets aan kan doen! Katten zijn gek, maar wel leuk...en chapeau dat die van jou nog zo gezond zijn. Fijn!
BeantwoordenVerwijderenWat een schitterende leeftijd van beide.
BeantwoordenVerwijderenDat ze nog lang mogen klagen.
En wat een heerlijk stripje bij dit blogje ;-)
BeantwoordenVerwijderen21, een prestatie! Spreekt voor het huis waar ze wonen en het "personeel" denk ik..
BeantwoordenVerwijderenDat wat Rood heeft, dat moet je bottelen en dan verkopen bij de Bijenkorf en dergelijke. Serieus. U gaat dan binnenlopen.
BeantwoordenVerwijderenWaow, een poes van 21 jaar die is echt hoogbejaard! Tof dat je zo voor haar zorgen! Zou iedereen moeten doen.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Haha. Die van mij kijken de bal altijd na als ik een poging doe ze tot leven te wekken. ;-)
BeantwoordenVerwijderenEn met al dat, ben je nu toch weer even van de onderzoeken vanaf? :-)
BeantwoordenVerwijderenOw ja, een beetje weblogger kan niet zonder kat. Ik doe het tegenwoordig zonder :)
BeantwoordenVerwijderen@ Maaike: ik ook! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ LobDozer: ik snap het wel hoor, versleept worden en onderzocht en geprikt is ook best niet leuk.
BeantwoordenVerwijderen@ Xaviera: die Levensvreugd is geheel en al hun eigen verdienste! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ Kaat: ja, katten zijn vrij hilarisch inderdaad! :-D
BeantwoordenVerwijderen@ Jacobdus: ik hoop ook dat ze nog lang blijven klagen! :-D
BeantwoordenVerwijderen@ Rose: ja, leuk he? Ik vond het heel toepasselijk! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ Michel: Dank je! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ anoniem: Als dát toch zou kunnen, dan hoefde ik me nooit meer zorgen te maken over het verkassen naar een kartonnen doos! :-D
BeantwoordenVerwijderen@ Christa: ja, hij is flink bejaard inderdaad! En zo lang hij er lol in heeft, ga ik gewoon op dezelfde voet verder.
BeantwoordenVerwijderen@ Irene: LOL! :-D Die van mij reageren ook niet altijd even enthousiast hoor! :-D
BeantwoordenVerwijderen@ smiley: als ze in de tussentijd niet ziek worden, hoeven ze pas volgend jaar weer. :-)
BeantwoordenVerwijderen@ woordenaar: oh ja, inderdaad! Hét blogcliché: de blogger met kat! :-D
BeantwoordenVerwijderenJa, katten kunnen erg schuldgevoelopwekkend miauwen. Gisteren nog een die ik zomaar op straat tegenkwam en even aaide.
BeantwoordenVerwijderen@ Laurent: ja, poezen zijn daar expert in! Hoewel @schildpad en ik vandaag een hond tegenkwamen die er ook behoorlijk goed in was. :-)
BeantwoordenVerwijderenOnvrolijk is wel het woord van mijn dag. Van mijn jaar. Ik krijg door jou een veel interessantere, leukere en vooral vrolijker vocabulaire. Dank daarvoor.
BeantwoordenVerwijderen@ Kat en Hond: ik ben écht ontroerd door dit comment! Ik voel me vereerd. *stevige knuffel*
BeantwoordenVerwijderen