Het hing al een poosje in de lucht, maar nu is het voor 99% officieel (contracten moeten nog getekend worden, dus tot die tijd niet 100%): Meneer de Poes, die dit jaar mei een Heuse Echte Dokter wordt, heeft nu ook een Heuse Echte Baan! Jawel, er komt eindelijk een eind aan die continue wissels van ziekenhuizen, afdelingen en specialismen! Woohoo! :-)
Waar ik ook bijster vrolijk van word, is van deze poging om 1 miljoen giraffes te verzamelen. Ik ga zondag gezellig een giraffe fabriceren, ik kan echter niet beloven dat hij niet heel erg op een kat gaat lijken...
Andere vrolijkheid:
Na Fall Out Boy's versie van The Oregon Trail heeft nu ook Cobra Starship een eigen versie van een old school videogame: Where in the world is Cobra Starship?
Wat betreft Cobra Starship: die komen op 21 februari in de Melkweg en zijn nog niet uitverkocht, dus ik zou zeggen: koop een kaartje en ga! Al was het maar om ervoor te zorgen dat ik daar niet de enige 15-plusser ben.
Met optredens van La Roux, Florence and the Machine, Imogen Heap en, zoals gezegd, Cobra Starship in het verschiet, en albums van My Chemical Romance en de Scissor Sisters in the works, kan dit jaar muzikaal gezien wat mij betreft niet meer stuk. En toen kwam Patrick Stump met dit nieuws. *hearteyes*
vrijdag 29 januari 2010
woensdag 20 januari 2010
IBG/DUO update!
Hoewel ik in deze post nog zei dat The Big Kahuna ging bellen, pakte ik vanmiddag mijn grote roze map met daarin alle correspondentie die ik sinds 1993 van/naar het IBG gestuurd heb, en belde ik zelf. Niet omdat ik plots zo stoer ben, maar omdat ze tegenwoordig ultrastreng zijn en weigeren informatie te delen met iedereen-die-niet-jij-is, tenzij je iemand anders machtigt, en dat vond zelfs ik wat ver gaan.
Ik gebruikte mijn beproefde "glimlach voordat je belt"-techniek en na wat doorschakelingen kreeg ik een uiterst sympathieke meneer aan de telefoon, die meteen begreep waar het om ging, en me na een kleine zoektocht wist te vertellen dat het inderdaad kwam omdat ze bepaalde gegevens nog niet binnen hadden op het moment dat ze deze rekening de deur uit deden, dat ze de gegevens nu wel hadden en dat ik nul komma nul euro hoef te betalen. Ik dankte hem uitgebreid en hing jolig op. Mijn telefoon gaf aan dat mijn hele belletje zo'n 10 minuten geduurd had. Het wordt nog wel eens wat tussen mij en eh, DUO. :-)
Ik gebruikte mijn beproefde "glimlach voordat je belt"-techniek en na wat doorschakelingen kreeg ik een uiterst sympathieke meneer aan de telefoon, die meteen begreep waar het om ging, en me na een kleine zoektocht wist te vertellen dat het inderdaad kwam omdat ze bepaalde gegevens nog niet binnen hadden op het moment dat ze deze rekening de deur uit deden, dat ze de gegevens nu wel hadden en dat ik nul komma nul euro hoef te betalen. Ik dankte hem uitgebreid en hing jolig op. Mijn telefoon gaf aan dat mijn hele belletje zo'n 10 minuten geduurd had. Het wordt nog wel eens wat tussen mij en eh, DUO. :-)
maandag 18 januari 2010
Ohhmm!
Gisteravond was ik druk bezig een stukje te schrijven over mijn mild moordlustige neigingen jegens mijn grote vrienden de IBG, sorry de DUO (andere naam, dezelfde praktijken), toen ik bedacht dat ik eigenlijk niet zo'n ZeurPoes(tm) moest zijn: het feit dat ze overtuigd zijn van het feit dat ik ze 416 euro per maand kan gaan betalen met ingang van nu, komt gewoon omdat ze mijn antwoord op hun brief uit december die ik vóór oktober terug had moeten sturen (timewarp!) waarschijnlijk nog niet geopend hebben. Het is niet persoonlijk, ze hijgen gewoon achter de feiten aan.
Toch laat ik, om te voorkomen dat ik, getriggerd door een incriminerende "Jamaar, Ú..."-formulering, 16 jaar frustraties met betrekking tot dit clubje uitstort over iemand die hoogstwaarschijnlijk 416 euro per maand verdient, The Big Kahuna bellen om het ze vriendelijk doch beslist uit te leggen. Zie? Het wordt nog wel eens wat met die boeddhistische levenshouding!
In diezelfde golf van zen, vreedzaamheid en krettetuut, begon ik enthousiast aan een lijstje van Dingen Waar Ik Blij Van Word, maar 3 A4-tjes verder kwamen er nog steeds dingen bovendrijven, dus die waslijst bespaar ik u. In plaats daarvan hieronder een foto van Les-Mioux, 3 seconden voordat hij de camera een kopje gaf:
Toch laat ik, om te voorkomen dat ik, getriggerd door een incriminerende "Jamaar, Ú..."-formulering, 16 jaar frustraties met betrekking tot dit clubje uitstort over iemand die hoogstwaarschijnlijk 416 euro per maand verdient, The Big Kahuna bellen om het ze vriendelijk doch beslist uit te leggen. Zie? Het wordt nog wel eens wat met die boeddhistische levenshouding!
In diezelfde golf van zen, vreedzaamheid en krettetuut, begon ik enthousiast aan een lijstje van Dingen Waar Ik Blij Van Word, maar 3 A4-tjes verder kwamen er nog steeds dingen bovendrijven, dus die waslijst bespaar ik u. In plaats daarvan hieronder een foto van Les-Mioux, 3 seconden voordat hij de camera een kopje gaf:
maandag 11 januari 2010
Zo'n dag
Het was vandaag Zo'n Dag. Na een mild-belazerde nacht (dat gaat vaak vooraf aan Zo'n Dag, in dit geval ging er zelfs een mild-belazerd weekend aan vooraf, maar dat geheel terzijde), sleepte ik mezelf uit bed, knoeide ik muesli op mezelf, pookte ik mezelf bijna een oog uit met mijn mascararoller, moest ik als een malloot op mijn snowboots rennen naar de bus (die gelukkig bleef staan, was wel een pluspuntje), gleed ik me ondanks diezelfde snowboots een weg richting tram, alwaar ik mild-sikkeneurig een paar voordringers bodycheckte en een zitplek vond.
De tram reed me zonder al te veel vertraging naar mijn werk, waar alles Episch Stom was. Ik kan er in verband met praaivussie niet verder op ingaan, maar neem van mij aan dat het Episch Stom was: ik, die altijd wel de (al dan niet professionele) jolijt kan vinden, was een Sikkeneurig Huisdier. Niet tegen mijn patiënten overigens, want die kunnen er niets aan doen. Gedurende de dag nam mijn blegh een beetje af, maar het lukte me niet om langdurig vrolijk te zijn.
Iets minder (maar nog steeds behoorlijk) blegh legde ik de veldtocht richting tram af, waarbij ik bijna van de spekgladde, supersteile, stenen toegangstrap pleurde (wij in het ziekenhuis verdenken collectief de afdeling Orthopedie van het rommelen met de bouwplannen zodat deze @#^#$@#$-trap aangelegd is), en eenmaal bij het tramperron blies een of andere pieps zijn of haar sigarettenrook in mijn gezicht... Dit was het punt waarop mijn humeur omsloeg, en ik het mild-grappig begon te vinden, al deze blegh.
Toen ik thuiskwam en daar eerst diarree van Rood van de vloer moest boenen, vervolgens moest toezien hoe Les-Mioux al z'n eten door de hele woonkamer heen uitkotste én ik, op zoek naar iets om deze zooi op te ruimen, er ook nog achterkwam dat ik nog maar 1 wcrol in huis had, werd het grappig. En toen ik die laatste wcrol daarna ook nog in de wc liet vallen, kwam ik níet meer bij. Morgen wordt een goede dag, ik voel het gewoon! :-)
De tram reed me zonder al te veel vertraging naar mijn werk, waar alles Episch Stom was. Ik kan er in verband met praaivussie niet verder op ingaan, maar neem van mij aan dat het Episch Stom was: ik, die altijd wel de (al dan niet professionele) jolijt kan vinden, was een Sikkeneurig Huisdier. Niet tegen mijn patiënten overigens, want die kunnen er niets aan doen. Gedurende de dag nam mijn blegh een beetje af, maar het lukte me niet om langdurig vrolijk te zijn.
Iets minder (maar nog steeds behoorlijk) blegh legde ik de veldtocht richting tram af, waarbij ik bijna van de spekgladde, supersteile, stenen toegangstrap pleurde (wij in het ziekenhuis verdenken collectief de afdeling Orthopedie van het rommelen met de bouwplannen zodat deze @#^#$@#$-trap aangelegd is), en eenmaal bij het tramperron blies een of andere pieps zijn of haar sigarettenrook in mijn gezicht... Dit was het punt waarop mijn humeur omsloeg, en ik het mild-grappig begon te vinden, al deze blegh.
Toen ik thuiskwam en daar eerst diarree van Rood van de vloer moest boenen, vervolgens moest toezien hoe Les-Mioux al z'n eten door de hele woonkamer heen uitkotste én ik, op zoek naar iets om deze zooi op te ruimen, er ook nog achterkwam dat ik nog maar 1 wcrol in huis had, werd het grappig. En toen ik die laatste wcrol daarna ook nog in de wc liet vallen, kwam ik níet meer bij. Morgen wordt een goede dag, ik voel het gewoon! :-)
woensdag 6 januari 2010
Dynamisch
Met het vertrek van Meneer de Poes gisterochtend, is het leven in Huize Poelekie weer eh, zoals het was voordat Meneer de Poes hier zijn logerende intrek (in verband met twee co-schappen) deed. Nog 1 groot co-schap en dan is het eindelijk zo ver: Meneer de Poes is een Echte Dokter! Een echte dokter met waarschijnlijk al een baan ook, maar daarover pas meer als er daadwerkelijk een handtekening onder een contract staat.
2010 wordt sowieso een wat dynamisch jaar: Breyten en ik hebben op dit moment al maar liefst 3 hippe (2010 wordt het jaar van de hip?) concerten in onze agenda's staan (La Roux, Florence & the Machine en Imogen Heap), ik wacht met spanning op de nieuwe albums van My Chem en de Scissor Sisters + bijbehorende tournees en daarnaast heb ik besloten iets te gaan doen wat ik éigenlijk al jaren wilde, maar life is what happens etcetera etcetera smoessmoes: ik ga vanaf september 2010 de vakopleiding Visagie volgen bij de school van Mieke Petiet! Ja, het realiseer/besef-moment moet nog komen.
Vroegah (oma spreekt) was ik veel met make up en ook grime bezig (ik heb wat cursussen gedaan en had gevorderde plannen om een opleiding te gaan doen), maar toen ik op een gegeven moment én niet meer danste, én geen werk meer had, én nooit meer uitging, hield dat op. Los van het feit dat ik blut was: ik zag mezelf al zitten aan mijn salontafel met nepwimpers van 3,5 cm op mijn luiken, Rood en Les-Mioux's hengelende poten van me af slaand! ;-) Maar even serieus: ik had wel wat anders aan mijn hoofd.
Fast forward naar eh, een paar maanden geleden: toen eindelijk alle bloeddrukpil-malaise achter de rug was en ik me stortte op Project Poelekie Opkalefater, merkte ik hoe ontzettend léuk ik het vind om met make up bezig te zijn. En aangezien mijn VWO-plannen momenteel in de ijskast staan wegens écht niet (niet op een gezonde manier in ieder geval) te combineren met mijn huidige baan, dacht ik: "Waarom niet?" Dus daarom. Vanaf september heb ik met zeer grote regelmaat slachtoff..eh, modellen nodig (ja, ook heren), dus op die oproep kunt u zich vanaf nu alvast emotioneel voorbereiden. ;-)
2010 wordt sowieso een wat dynamisch jaar: Breyten en ik hebben op dit moment al maar liefst 3 hippe (2010 wordt het jaar van de hip?) concerten in onze agenda's staan (La Roux, Florence & the Machine en Imogen Heap), ik wacht met spanning op de nieuwe albums van My Chem en de Scissor Sisters + bijbehorende tournees en daarnaast heb ik besloten iets te gaan doen wat ik éigenlijk al jaren wilde, maar life is what happens etcetera etcetera smoessmoes: ik ga vanaf september 2010 de vakopleiding Visagie volgen bij de school van Mieke Petiet! Ja, het realiseer/besef-moment moet nog komen.
Vroegah (oma spreekt) was ik veel met make up en ook grime bezig (ik heb wat cursussen gedaan en had gevorderde plannen om een opleiding te gaan doen), maar toen ik op een gegeven moment én niet meer danste, én geen werk meer had, én nooit meer uitging, hield dat op. Los van het feit dat ik blut was: ik zag mezelf al zitten aan mijn salontafel met nepwimpers van 3,5 cm op mijn luiken, Rood en Les-Mioux's hengelende poten van me af slaand! ;-) Maar even serieus: ik had wel wat anders aan mijn hoofd.
Fast forward naar eh, een paar maanden geleden: toen eindelijk alle bloeddrukpil-malaise achter de rug was en ik me stortte op Project Poelekie Opkalefater, merkte ik hoe ontzettend léuk ik het vind om met make up bezig te zijn. En aangezien mijn VWO-plannen momenteel in de ijskast staan wegens écht niet (niet op een gezonde manier in ieder geval) te combineren met mijn huidige baan, dacht ik: "Waarom niet?" Dus daarom. Vanaf september heb ik met zeer grote regelmaat slachtoff..eh, modellen nodig (ja, ook heren), dus op die oproep kunt u zich vanaf nu alvast emotioneel voorbereiden. ;-)
zondag 3 januari 2010
Gelukkig 2010!
*Graag lezen met de stem van Philip Bloemendal*
Lieve dames en heren LogPoeslezers,
Hopelijk bent u en uw huisdieren allemaal nog in het bezit van hetzelfde aantal oren, ogen, neuzen, vingers en tenen als vóór de jaarwisseling. Hier in Huize Poelekie hebben we oud & nieuw respectievelijk in ons nest (Poelekie), SMSsend (Meneer de Poes) en in de hangmand (Rood & Les-Mioux) doorgebracht. Onze festiviteiten beperkten zich dit jaar tot het om 12 uur ontkurken van een fijne fles bubbelsap.
Zoals u weet begint het LogPoesjaar traditiegetrouw op 3 januari. Dit geeft me altijd wat extra tijd om een rijmelarij van het jaar te verzinnen. Ik heb me de afgelopen dagen dan ook sufgepiekerd, maar er kwam niets bovendrijven. Nou ja, behalve "Wordt nou eens clean in 2010!", maar die is slechts heel beperkt toepasbaar. Mocht u geïnspireerd zijn en een jolige slogan voor dit jaar verzonnen hebben, dan houd ik me aanbevolen.
De mensen die mij op Twitter volgen, weten al dat ik dit jaar meedoe aan Project 365. Ik ben heel erg benieuw hoe mijn volledige serie er aan het eind van het jaar uitziet. Rest mij nog u een geweldig en gezond 2010 toe te wensen en tot miauw, hier op LogPoes!
Lieve dames en heren LogPoeslezers,
Hopelijk bent u en uw huisdieren allemaal nog in het bezit van hetzelfde aantal oren, ogen, neuzen, vingers en tenen als vóór de jaarwisseling. Hier in Huize Poelekie hebben we oud & nieuw respectievelijk in ons nest (Poelekie), SMSsend (Meneer de Poes) en in de hangmand (Rood & Les-Mioux) doorgebracht. Onze festiviteiten beperkten zich dit jaar tot het om 12 uur ontkurken van een fijne fles bubbelsap.
Zoals u weet begint het LogPoesjaar traditiegetrouw op 3 januari. Dit geeft me altijd wat extra tijd om een rijmelarij van het jaar te verzinnen. Ik heb me de afgelopen dagen dan ook sufgepiekerd, maar er kwam niets bovendrijven. Nou ja, behalve "Wordt nou eens clean in 2010!", maar die is slechts heel beperkt toepasbaar. Mocht u geïnspireerd zijn en een jolige slogan voor dit jaar verzonnen hebben, dan houd ik me aanbevolen.
De mensen die mij op Twitter volgen, weten al dat ik dit jaar meedoe aan Project 365. Ik ben heel erg benieuw hoe mijn volledige serie er aan het eind van het jaar uitziet. Rest mij nog u een geweldig en gezond 2010 toe te wensen en tot miauw, hier op LogPoes!