vrijdag 24 augustus 2012

LP's excellent staycation - Dag 55

Zoals u tussen de regels door kunt lezen, ben ik wat ziekig de laatste twee weken. Het begon met een soort mutant flu waarvan ik dacht genezen te zijn, maar blijkbaar was hij iets hardnekkiger dan hij leek.

Zeer recent pas realiseerde ik me waarom ik altijd zo ontzettend in paniek raak zodra ik merk dat ik ziek word. Iemand die normaal gesproken gezond is, wordt ziek en daarna gewoon, uiteraard, natuurlijk weer beter. Hoewel het dat niet is, veel chronisch zieke mensen waren ooit ook 'normaal gesproken gezond', voelt het feit dat ze weer beter worden voor hen als vanzelfsprekend.

Als chronisch zieke ben ik altijd ziek of in ieder geval: nooit helemaal gezond. Dat is al vervelend genoeg, maar elke keer dat ik ziek word, is er de angst dat Dit Het Is: een nieuwe complicatie die zich heeft aangediend. Het moment dat mijn medicatie niet meer werkt. Die griep/bronchitis/whatever die ervoor zorgt dat mijn gezondheid nooit meer terugkomt op haar vorige, bij vlagen al extreem matige, niveau. Dat ik nooit meer "beter" word, alleen maar slechter.

Ook deze keer ziet het ernaar uit dat het gewoon een virusje van 't een of 't ander was, dat alle sores zich met wat chillen en wat extra dutten weer oplossen en ik geen blijvende schade ondervind. Maar 't feit dat "beter" worden voor mij nooit gewoon, uiteraard, natuurlijk of vanzelfsprekend meer zal zijn, went nooit en is iets waar ik maar mee moet zien te dealen. En daar word ik behoorlijk sikkeneurig van. *gaat dutje doen*

6 opmerkingen :

  1. Wat fijn dat jij eens precies opschrijft wat ik voel!
    'Ben je weer beter?'
    'Ehh nee, alleen die tijdelijke griep/migraine/gebroken teen is over. De rest niet.'
    Maar dat zeg ik dan weer niet, veel te bang om als een zeur te worden gezien.
    *net wakker van dutje*
    Ik bewonder je dat je ondanks altijd ziek toch de Levensvreugd blijft brengen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is typisch dat je er niet bij stilstaat - dat je weet dat iemand eigenlijk altijd ziekig is, maar dat je toch vraagt of iemand beter is. Zelfs aan mijn moeder: je zou denken dat ik beter weet.
    Het is trouwens niet uit onwil of uit ongevoeligheid. Het is omdat het zo ingebakken zit.
    Is je verontschuldigen genoeg? Ik hoop het! Sorry!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik hoop dat het virus snel ophoepelt!

    Ik vraag eerder aan mensen of ze zich weer beter voelen dan beter zijn. Hoeveel mensen zijn uberhaupt 100% gezond? Zonder darmstoornissen, chronische pijn of hooikoorts...?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Elsewhere: ik zeg tegenwoordig iets van "dit acute issue wel". Maar uiteraard vriendelijker dan ik het hier opschrijf! :-D

    Wat betreft die Levensvreugd: ik doe mijn best, maar ik merk dat het me steeds slechter afgaat. Of althans, zo lijkt het voor mij, misschien dat het anderen minder opvalt. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Kouw: het is een beleefdheids/geinteresseerdheids standaardformule, ik gebruik hem zelf ook en vind het niet ook niet erg als mensen dat vragen. Ik antwoord meestal iets van "ik voel me weer wat beter".

    "Ben je nou ALWEER ziek?!" is een ander verhaal, want da's gewoon lomp. :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @ Marjolein: ja, ik hoop het ook, want het sleept nogal en ik ben het wel zat eigenlijk! :-D

    Er zijn idd een boel mensen met "onzichtbare" ziektes, maar ik snap best dat mensen de standaardformule "Ben je weer beter?" gebruiken, die zit er nogal ingebakken. Ik vind dat ook niet zo erg, "Ben je nou ALWEER ziek?!" daarentegen... kill! :-D

    BeantwoordenVerwijderen

Blog Design by Get Polished