Sjeun issie he? Het duurde even voordat hij wat meer afgebakken en dus toonbaar was, de craquelé schilferfase is niet zo fotogeniek helaas. Hij bevindt zich overigens aan de binnenkant van mijn rechter onderarm en dat hij lichter is bij de poten, komt door de flits.
De kat is een bewerking van The Cat that Walked by Himself. Ik heb de tattoo artist gevraagd de kat een wat monterdere lichaamshouding te geven, wat hij op zeer subtiele wijze voor elkaar gekregen heeft door de oren en de snor wat meer omhoog te tekenen en door de staart wat zwieriger te maken. Overigens vond ik een paar dagen nadat ik de definitieve tekening had goedgekeurd dit schrift. Als ik bijgelovig was geweest had ik het Een Teken gevonden, maar aangezien ik dat niet ben, vond ik het slechts een leuk toeval.
Dat was "wat" (technisch gezien misschien eigenlijk meer "wie" in dit geval). "Hoe" is vrij simpel: met een tattoomachine. Blijft "Waarom" over. Tja, leg dat maar eens uit. Het blijkt nog vrij lastig om uit te leggen waarom ik een kat in mijn arm heb laten tikken zonder dat ik in semi-pretentieuze, pseudo-literaire, quasi-diepzinnige, semi-therapeutische blabla verval, maar ik ga het toch proberen.
Het is ter nagedachtenis van alle kattenvrienden die ik in mijn leven ontmoet heb en die me, soms een paar minuten en soms jarenlang, keihard De Levensvreugd geschonken hebben. Met het overlijden van Les-Mioux kwam er een einde aan mijn "kattentijdperk": behalve dat ik allergisch voor katten ben (geen grap!), weet ik ook niet hoe mijn leven verder gaat lopen, dus er komen geen katten meer in huis. *slikt*
Daarnaast is het natuurlijk "The Cat that Walked by Himself: hij leeft zijn leven op eigen voorwaarden, zoals katten doen. Wat weer een beetje samenvalt met mijn andere tattoo. Een leuke interpretatie zou kunnen zijn dat mijn ene tattoo naar me toe staat als een "noot aan zelf" en dat dit een "noot aan de wereld" is. Ja, dat van die "noot aan de wereld" verzin ik nu ter plekke. De eigenlijke reden dat hij mijn arm op-, in plaats van afloopt, is dat het er anders héél raar uitzag. Een puur esthetische beslissing dus.
Nou, dat viel mee, qua esoterische new-agey blabla, toch? *veegt zweet van haar voorhoofd en gaat een bakje water drinken*
Mooie tattoo! En een mooie reden erachter. :)
BeantwoordenVerwijderen@ Marjolein: dank je! :-)
BeantwoordenVerwijderenHij is echt supergaaf. Ik heb 'm aan Merlijn laten zien en die wilde onmiddelijk dezelfde tattoo, maar hij moet echt nog een jaar of tien wachten :-)
BeantwoordenVerwijderenPerfecte plaatsing. De staart zwaait ook naar links :-)) voor de kijker in plaats van naar rechts zoals bij de originele Cat.
BeantwoordenVerwijderen@ Esther: Dank je! :-D Wat leuk dat Merlijn ook zo enthousiast is! Maar inderdaad, minstens nog een jaar of 10 wachten lijkt me een strak plan! :-)
BeantwoordenVerwijderen@ TBK: Ja, staart naar links was gezien de vorm van mijn arm logischer. We hadden hem de tweede keer meteen goed opzitten, wat vrij bijzonder is gezien het feit dat we beiden nogal pietlutten op de milimeter zijn. Aan de andere kant: het stencil kun je nog aanpassen zoveel je wilt, zodra het een tattoo is, verander je er weinig meer aan. :-)
BeantwoordenVerwijderen*Le sigh*
BeantwoordenVerwijderenEn ik hou niet eens van katten.
Jaja. Maar ik vindt de new age uitleg netjes afgewerkt. Dat bakje water was welverdiend ;)
@ Kouw: dank u! Ik heb er hard mijn best op gedaan! *doet een new agey moef*
BeantwoordenVerwijderenDe allergie voor katten deel ik met je.
BeantwoordenVerwijderenMijn huid is verder leeg van versieringen.
Zonnige groet,
Heb ondertussen besloten me niet door mijn allergie te laten weerhouden van katten, want het leven zonder kat was geen kat aan. :-D
Verwijderen