Op woensdag begon voor Apneist het jurywerk. Ik besloot lekker uit te slapen en vervolgens terug te gaan naar het strandje waar ik op zondagavond mijn pootje had verwond om wat te snorkelen. Nee, NIET freediven!
Onderweg naar het strandje kwam ik nog het superschattige poesje tegen dat in een van de buurhuizen woonde, wat nog wat knuf en krieb tot gevolg had.
Bij het strandje aangekomen deed ik mijn badpak aan, smeerde ik me in met zonnemeuk (Apneist had de anti-kwalzonnebrand meegekregen, aangezien hij een groot deel van de dag in kwalrijk water zou verkeren) en bereidde me mentaal voor op een potje “snorkling, no fins” (wegens “poot past er niet in”).
Duikbril uitgespoeld, bespuugd en min of meer op snufferd geplaatst, graai graaf graai keer tas om: Shit. Met duffe kop snorkel in het huis laten liggen...
Aangezien ik geen trek had om het hele roteind nogmaals op en neer te hinkellopen, besloot ik dat de wereld klaar was voor een nieuwe uitvinding: "Extreme Snorkling: No fins. No snorkel." En nee, dat maakt het nog steeds géén freediven, want je dobbert óp het water, niet eronder! Dat dat even duidelijk is… ;-)
Helaas kon ik niet langdurig dobberen, deels vanwege het feit dat ik wél in korte intervallen wat adem tot me moet nemen, en deels omdat ik panisch ben voor kwallen en er toch wel een paar vervaarlijk om me heen aan het eh, kwallen waren. Ondanks al deze hindernissen heb ik échte, natuurlijke mosselbanken gezien, erg gaaf!
Het was heerlijk weer, warm, zonnig maar ook waaierig, waardoor ik niet na 10 minuten stikbenauwd zat te piepen, ik ben dan ook nog wat blijven zitten op de rotsen en ben zowaar verschoten van doorschijnend wit naar licht creme.
Na een uurtje of wat zag ik nog steeds de wedstrijdboot niet aan de horizon verschijnen en hinkelde ik terug naar het Scoutinghuis en heb ik onze kamer een beetje in- en opgeruimd, daar waren we door alle hectiek nog niet aan toegekomen. Later op de middag kwam de hele meute weer terug van de wedstrijd, sommigen gingen nog naar het zwembad, anderen besloten wat te gaan dutten op hun kamer, anderen hingen gezellig wat rond.
Apneist en ik besloten het zwembad even te skippen en wat qualitytime met elkaar door te brengen, deze keer gelukkig niet onderbroken door uitglijpartijen en ander gedoe.
Die avond werd er, net zoals de voorgaande avonden, in ploegen gekookt, gezellig gebabbeld en uiteindelijk weer een freedivefilm gekeken. Voor wie het zich afvraagt: Ja, er zijn inderdaad belachelijk veel freedivefilms, documentaires en wedstrijdverslagen, en ja, Apneist heeft de meeste ervan in zijn bezit ;-P
Geen opmerkingen :
Een reactie posten