Brak en labielerig werd ik wakker met een extreem zere poot. Pas na een half uur bedacht ik dat dat natuurlijk kwam omdat ik de avond ervoor in alle commotie vergeten was mijn pijnstiller in te nemen. Pas tegen de tijd dat we met al onze spullies bij het Gullmarsborg zwembad aangekomen waren voelde ik me al iets minder belazerd, vooral toen bleek dat ik niet op stel en sprong op hotelspeurtocht hoefde: we zouden na de wedstrijd afgezet worden bij het Strandflickorna hostel in Lysekil. Het hostel bevindt zich naast het Havets Hus en kijkt uit op...Släggö! Grappig toeval was dat ik eerder die week al een informatiefoldertje had opgehaald van precies dat hostel, omdat het me een leuke plek leek om later nog eens te logeren.
Aangezien het verblijfprobleem opgelost was, besloot ik mijn taakje als resultatenverzamelaar en –doorgever weer op te pakken. Vandaag was het onderdeel Dynamic Apnea aan de beurt, wat, zoals de naam al zegt, een stuk dynamischer is dan, eh, statisch ;-)
Het is relatief makkelijk: je doet dus weer die kotsende kat na, gaat onder water en zwemt zo ver mogelijk. Dit kan “naturel”, met 2 vinnen, of met een monovin, en de afstanden vallen zonder uitzondering in de categorie: “Het is dat ik het zelf gezien heb anders zou ik het niet geloven!”. Binnen anderhalf uur waren alle deelnemers aan de beurt geweest, en maakten deelnemers en toeschouwers zich op voor het evenement waar ik op het nippertje aan ontsnapt was: de funwedstrijd Team Static Relay.
Zoals jullie weten, is Static Apnea niet echt boeiend. Niet voor leken, maar, hoewel sommigen het nooit zullen toegeven, ook niet voor freedivers. Een clubje Zweden heeft daarom besloten, dat er een manier moest zijn om Static Apnea wat meer sjeu te geven.
Wat ze bedacht hebben: drie freedivers vormen een team, een begint, en voordat de eerste bovenkomt, moet de tweede onder zijn. Verder mag alles wat bij gewoon Static niet mag: de teams liggen belachelijk dicht op elkaar, het publiek juicht en er is enthousiast commentaar op standwerkerstoon via een megafoon. Ook is het toegestaan om als freediver de tegenpartij af te leiden door golven te maken, irritant te doen en ze allerlei dingen toe te roepen in een poging ze aan het lachen te maken.
Je kunt je voorstellen dat het vrij lastig is om ontspannen in het water te liggen als iemand via een megafoon “En…lekker ontspannen?!?” in je oor brult, terwijl achter je iemand golven maakt en brult: “Je hebt een lekker kontje! Maak me een kind!”. Hilariteit alom natuurlijk, en ondanks alle afleiding werden er nog zeer behoorlijke tijden neergezet.
Na de prijsuitreiking was het tijd voor knuffels en emailadressen uitwisselen. Oh, even tip tussendoor: Zweden kussen niet 3 keer, die knuffen. Daar kwam ik pas na 2 fris-door-mij-gedriezoende verbijsterd kijkende Zweden achter... ;-P
Apneist, ik en onze 54,7 kilo zooi werden afgezet bij Strandflickorna, waar ze een fijne tweepersoonskamer met badkamer voor ons hadden. De volgende ochtend zouden we dan naar een meerpersoonskamer moeten verhuizen, maar daar hadden we geen bezwaar tegen.
Na wat te hebben gesufd op onze kamer gingen we naar de pizzeria, waarna we wat zijn gaan wandelen. We waren van plan te gaan nachtzwemmen bij het Havsbad, maar toen we er waren vonden we het toch wat te donker. In plaats van te water te gaan, hebben we vanaf de kant kwallen bekeken met een zaklamp. Hoewel ik het een eng idee vind om geprikt te worden, zijn ze natuurlijk prachtig om, zeker van een afstandje, naar te kijken. Ze waren zelfs zo fascinerend dat ik vergat mezelf met anti-mug in te smeren, en minstens 8 keer geprikt werd. Gelukkig was het hostel dichtbij, en nadat ik mezelf uitgebreid met Azaron had ingesmeerd, besloten we dat het het kinderbedtijd was en kropen we elk in ons stapelbedbedje.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten